เสียงเข้มของคนขี้หวงที่ดังขึ้นจากทางด้านหลัง ทำเอาเสี่ยเว่ยต้องถอยออกมาช้าๆ อย่างรู้มารยาทเพื่อคืนเลขาคนสวยให้กับธันวา
“นี่ถ้าผมไม่เข้ามาขัดจังหวะ… คุณคงจะเต้นรำกับมันจนงานเลิกเลยใช่ไหม… ”
ท่านประธานกล่าวเสียงห้วน มุมปากตกจนรู้ว่าเขาไม่พอใจ
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ… กำลังคิดว่าจบอีกเพลงแล้วอัญจะขอตัวกลับโต๊ะ”
อัญญากล่าว หล่อนไม่อยากเสียมารยาท
“ถ้าไม่ชอบก็ควรจะปฏิเสธบ้าง… เต้นกันเพลงเดียวก็พอ… นี่อะไรจะต่อกันสามเพลงติดๆ อย่าลืมว่าคุณเป็นเลขาของฉัน… คุณไม่ใช่สาวรำวงที่จะให้ผู้ชายทุกคนเข้ามาโค้งออกไปรำ”
กลิ่นสุราอ่อนๆ จากลมหายใจของธันวา ทำให้อัญญารู้ว่าเขาคงดื่มเข้าไปแล้วหลายแก้ว
“อัญก็เต้นไปตามมารยาท… ”
หญิงสาวตอบขณะเต้นรำไปกับเขา มือข้างหนึ่งที่สานเข้าหากันโดนเขาบีบแรง ขณะที่มืออีกข้างที่โอบสะโพกอยู่นั้นลูบไล้ลงมาบีบขยำก้นของหล่อน บีบแรงจนเลขาสาวสะดุ้ง
“อุ๊ย… ”
อัญญาตกใจ
“ทำไม… ทีผ
