@ ช่วงบ่าย
"ปกตินายเข้ามาที่ไร่นี้บ่อยเหรอ?" ดาริณเอ่ยถาม ยามไรอันพาเธอมาเดินเล่นที่ท้ายไร่ ห่างตัวคฤหาสน์หลังใหญ่ไปไกล
"ก่อนที่พี่กาเรลจะกลับมาก็บ่อยอยู่" ยามนึกถึงอำนาจของลูกพี่ลูกน้อง มักเกิดความอิจฉาที่ทำไมเขาไม่ได้ครอบครองมันทั้งหมดบ้าง
"ไหนว่ามีแกะเยอะไง แล้วมันทำไมเหลือแค่นี้ล่ะ" ร่างอรชรในชุดเดรสสายเดี่ยว เมื่ออากาศเย็นสบายจากแสงเพิ่มอุณหภูมิอบอุ่น
"ตัวไหนมันจะเดินได้ทั้งวัน มันก็เมื่อยตายสิ"
"ถ้านายไม่อยากพาฉันมาเดินเล่น แล้วจะฝืนตัวเองทำไมไรอัน!" จนเธออดไม่ได้จะแขวะกลับ ดูก็รู้อีกฝ่ายไม่ได้อยากทำดีด้วย
"เฉพาะฉันเห็นว่าเธอสนิทกับพี่กาเรลไง เลยอยากให้รู้จักทุกอย่างไว้บ้าง" คนบอกเบือนหน้าหนีทางอื่น ไม่อาจให้หญิงสาวได้รู้จุดประสงค์
"มันไม่จำเป็นสำหรับฉันหรอกน่า อีกไม่กี่วันก็จะกลับไปแล้ว" ร่างอรชรเลยเดินมุ่งไปทางสนามหญ้า มีแกะขนพองไม่กี่ตัวกำลังเล็มหญ้ากิน
"เธอสมควรจะอย
