ติ่ง~
มือบางรีบกดตู้ไมโครเวฟเปิดทันที เมื่อเสียงแจ้งเตือนอุ่นอาหารร้อนเสร็จพร้อมทาน
"ว้าว...นี่ขนาดค้างคืนไปแล้วนะเนี้ย" ก้อนเค้กเนื้อพองฟู มีซอสสตรอเบอรี่เยิ้มฉ่ำน่าทาน ทำดาริณอดใจไม่ไหวรีบจิ้มชิมรสก่อนเดินมาถึงโซฟา
"อ้าวหนูดาริณ..ป้าก็นึกว่าหนูออกไปข้างนอกกับกาเรลแล้วซะอีก" เสียงหญิงวัยกลางคนเอ่ยเรียก ก่อนตรงมาหาร่างอรชรหาเรื่องพูดคุย
"ดาริณว่าจะอยู่เก็บของสักหน่อยค่ะ อีกไม่กี่วันก็จะกลับแล้ว" เธอต้องฝืนตักอาหารให้เรียบร้อย ตอนถูกสายตาผู้ใหญ่จับจ้อง
"มาเร็วไปเร็วจัง เราได้เที่ยวครบหลายที่หรือยังเอ่ย"
"ไม่ค่อยได้เที่ยวหรอกค่ะ ดาริณต้องทำงาน"
"น่าเสียดายแย่ ว่าแต่ที่นี่ก็มีที่เที่ยวนะ กาเรลเคยบอกเราบ้างหรือยัง?" แอนนายังชวนหญิงสาวพูดคุยต่อ พอเห็นว่าอีกฝ่ายเริ่มมีความสนใจมากขึ้น
"ท้ายไร่เหรอคะ?" เธอก็ไปมาแล้ว ถึงแม้ไม่ได้เข้าไปดูแหล่งผลิตไวน์
"ไม่ใช่จ๊ะ...ห้องสะสมของบรรพบุร
