ยามเช้าบนเตียงกว้าง ร่างหนาขยับกายควานหาร่างบางที่นอนกกกอดกันมาทั้งคืนก็พบเพียงความว่างเปล่า จึงรีบผุดลุกขึ้นนั่งแล้วออกเดิมตามหา ก็เจอเข้ากับสาวน้อยที่เขาตามหา กำลังใส่เสื้อผ้าอยู่ที่หน้าตู้เสื้อผ้าในห้องแต่งตัว จึงยืนกอดอกพิงกรอบประตู ดูคนตัวบางค่อยๆติดกระดุมเสื้อนักศึกษา
สาวน้อยในชุดนักศึกษาหันกลับมาเจอเข้ากับเจ้าของห้องที่ยืนพิงกรอบประตูอยู่ก็ตกใจ ไม่รู้ว่าเขามายืนแอบมองเธอแต่งตัวตั้งแต่เมื่อไหร่ แก้มสาวเลยซับสีเลือดขึ้นด้วยความกระดากอาย แม้เขาจะเคยเห็นเธอเปลือยมาหลายต่อหลายครั้งแล้วก็ตามที
“คุณ มายืนตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”
“ก็ตั้งแต่เธอเปิดลิ้นชักหยิบเสื้อในกางเกงในมาใส่นั่นแหละ”
นั่นมันตั้งแต่แรกเลยนี่ เธอกล้าแก้ผ้าแต่งตัว เพราะปกติเขาไม่ค่อยจะรู้ตัวตื่นในตอนเช้า จึงชะล่าใจทำแบบนั้นลงไป ที่ไหนได้ วันนี้ลุงนึกคึกอะไร ถึงตื่นมาแต่เช้าได้ ทั้งๆที่เมื่อคืนกว่าจะนอนก็ดึกแล้ว
“มาแอบ
