หวงกุ้ยเฟยโน้มหน้าลงมาใกล้กับองค์หญิงแล้วแสยะปากเป็นเชิงเย้ยหยันคราหนึ่ง ครั้งนี้นางเอาใหญ่เพราะกะจะกดองค์หญิงจิ่นซีให้จมลงดินไปเลยก็ว่าได้
“ข้าจะบอกเจ้าให้นะ เจ้าเองก็เป็นเพียงแค่องค์หญิงตกอับที่ไม่มีมารดาคอยอุ้มชู ถึงแม้ว่าตอนนี้ฝ่าบาทจะโปรดปรานเจ้าที่พอจะมีสติปัญญาอยู่บ้าง แต่ทว่าสักวันหนึ่ง เจ้าก็ต้องระเห็จออกจากวังหลวงไปอยู่ดี ไม่มีผู้ใดเขาให้ความสำคัญกับเจ้าอย่างจริงจังหรอก อย่าได้มาผยองแถวนี้จะดีกว่า”
หวงกุ้ยเฟยกล่าวไปก็เดินวนรอบๆ ทั้งสองคนไปด้วย เมื่อไม่มีการโต้ตอบกลับมา นางก็กล่าวขึ้นมาอีก
“แล้วอีกอย่าง อย่าคิดว่าการที่เจ้าช่วยงานราชสำนักได้แล้วฝ่าบาทจะโปรดปราน เพราะอย่างไรเจ้าก็เป็นเพียงองค์หญิง อีกทั้งมารดาของเจ้ายังไม่สามารถคลอดบุตรชายออกมาได้สักคน ต่อให้คลอดเจ้าออกมาแล้วจะมีประโยชน์อันใด ข้าต่างหากที่เป็นคนคลอดโอรสองค์โตออกมาให้ฝ่าบาท ภายภาคหน้าโอรสของข้าก็ต้องได้เป็นองค
