ตอนที่ 4 ปาก
“คุณชื่ออะไร” ลูคัสเอ่ยถามขณะที่เธอแต่งตัวอยู่
นิศาอดโมโหเขาไม่ได้ ทำกับเธอไม่รู้ต่อกี่ครั้ง เพิ่งมาถามชื่อ
“นิศาคะ”
“แล้วมาทำงานอะไรแบบนี้”
นิศาถึงกับอึ้ง นี่เขาคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงบริการยังงั้นหรือ
“ฉันมาทำงานพิเศษเป็นพนักงานเสิรฟ์วันแรก ไม่รู้ว่าจะต้องมาเจออะไรแบบนี้” นิศาเริ่มตาแดงเหมือนจะร้องไห้
“ทำไมต้องทำงานพิเศษล่ะ”
“ก็ฉันต้องหาเงินจ่ายค่าเทอมนี่”
“เท่าไหร่”
“คะ”
“ค่าเทอมคุณเท่าไหร่”
นิศาขมวดคิ้ว นี่เขาหมายถึงจะจ่ายค่าตัวให้เธอหรอ เธอไม่ได้มาขายบริการซักกะหน่อย
“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวนะ!! เมื่อคืนคุณก็รู้ฉันถูกมอมยา” นิศาอดที่จะโวยวายไม่ได้
“ก็เมื่อคืน คุณทำให้ผมติดใจ ผมก็แค่อยากจะตอบแทนคุณก็เท่านั้น”
“ไม่ต้องมายุ่ง” นิศาแต่งตัวเสร็จแล้ว แต่ตอนนี้เธอมองหาที่ปิดจุกหน้าอกของเธอ ไม่รู้ว่าเขาโยนมันไปตรงไหน
ลูคัส อดมองร่างบางของสาวน้อยตรงหน้าไม่ได้
เอวเล็กของเธอน่าจะแค่ 23 หน้าอกหน้าใจไม่น่าจะต่ำกว่า 36 ยิ่งตอนนี้ชุดเกาะอกรัดรูปสีขาวของเธอไม่มีที่ปิดจุกนั้น มันนูนเด่นขึ้นมาจริงๆ
ลูคัสเห็นแล้วก็เกิดอาการอีกรอบ พยายามข่มใจเพราะกลัวร่างเล็กจะรับมันไม่ไหว
“หาอะไร” เห็นเธอสอดส่ายตามองหาสิ่งของอยู่ก็เกิดอยากแกล้งเธอขึ้นมา
“อันนี้หรอ” เขาใช้มือคีบ ซิลิโคน ปิดอกของเธอขึ้นมาชู
“อ่ะ ใช่ๆ ใช่ค่ะ” เธอรีบวิ่งถลาไปคว้ามัน แต่ก็ไม่ทันซะแล้ว เขาทำท่ายัดมันใส่ลงไปในกระเป๋ากางเกงของเขา
“ทำไมทำแบบนี้คะ ขอนิศาเถอะ”
“อยากได้ ก็มาล้วงเอาสิ” เขาทำท่าแบมือ ยกมือขึ้นเหมือนท้าทายให้เธอเข้ามาหยิบมันไปเอง
นิศาเริ่มลำบากใจ แต่ถ้าไม่มีมัน เธอก็คงอดออกจากห้องนี้ไปด้วยสภาพแบบนี้ไม่ได้ ตัดสินใจอยู่สักพัก เลยค่อยๆ นั่งคุกเข่าลงข้างๆ เขา ก่อนเอามือล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกงเขา เพื่อควานหาลึกขึ้นจนเผลอสัมผัสถูกตรงนั้น
“อ๊ะ ไม่เห็นมีเลย” เธอควานหาจนทั่ว ไม่เห็นเจอซิลิโคนปิดอกของเธอเลยสักนิด
“คุณอยากได้มันจริงๆ เหรอ”
นิศาพยักหน้า
“งั้นผมขอคุณเรื่องนึง ถ้ารับปากแล้วจะให้”
“ถ้าจะให้มีอะไรกันอีก ไม่เอาแล้วนะ ฉัน เออ ..เจ็บ” ประโยคหลัง นิศาเหมือนจะรู้สึกอาย ที่ต้องเอ่ยมันออกมา
“ไม่ๆ ผมไม่ได้จะทำคุณอีก ผมจะให้คุณช่วยผมเรื่องอื่น ถ้ารับปากผมก็คืนให้คุณ แต่ถ้าไม่ คุณก็เดินออกไปทั้งแบบนี้” ลูคัสยิ้มเจ้าเล่ห์
“ก็ได้คะ รับปาก หวังว่าจะเป็นเรื่องที่ฉันทำได้นะ” นิศาบ่นพึมพำแบบงอนๆ
“รับปากแล้วนะ”
นิศาพยักหน้า
“ตอนนี้น้องชายผมอึดอัดมาก คุณช่วยใช้ปากคุณจัดการมันให้หน่อย”
“ห๊า…..” นิศาตกใจ “มันจะมากเกินไปแล้วนะคะ”
“โอเค งั้นคุณก็ออกไปทั้งสภาพนี้ เชิญ” ลูคัส เอ่ยปากไล่
พอนึกว่าตัวเองต้องออกไปสภาพนี้จริงๆ เธอว่าเธอคงไม่รอดสายตาชาวบ้านที่นินทาเธอแน่ๆ ไหนๆ เธอก็มีอะไรกับเขามาแล้ว เรื่องแค่นี้คงไม่เป็นไรมั้ง
ในที่สุด นิศาก็ยอมย้ายมาคุกเข่าต่อหน้าเขา ค่อยๆ ปลดตะขอกางเกงเขา รูดซิป จัดการเจ้าน้องชายเขาที่คับแน่นอยู่ในชั้นในชายเขาให้ออกมา
แม้จะเคยเห็นตอนอาบน้ำด้วยกันไปแล้วเมื่อกี้ แต่ตอนนี้มันตระหง่านตรงหน้าเธอ เห็นเต็มสองตา ใหญ่ขนาดนี้เธอจะเอาเข้าปากเธอยังไง เธอยังไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนในชีวิต
“เอามันเข้าไปสิ” เขาพูด เมื่อเห็นนิศาเอาแต่จ้องมันไม่ลงมือทำเลยสักที
แม้จะกล้าๆ กลัวๆ ในที่สุดเธอก็หลับตาปี๋ ก่อนค่อยๆ จับมันเข้าไปในปาก
“อืม……..” ลูคัสอดครางไม่ได้
“เยี่ยมมาก ทำแบบนั้นแหละ ถูกแล้ว”
นิศาพยายามจินตนาการว่าเธอกำลังดูดดื่มกับไอติมรสหวาน จะได้ไม่เขินอายนักมากนัก กับสิ่งที่ตัวเองกำลังทำอยู่
ปลายลิ้นตวัดอยู่จนทั่ว ก่อนเผลอดูดเข้าออกจนเขาต้องครางมันออกมา
“ซี๊ดดดดด……..”
เหมือนเธอจะยังไม่ค่อยคล่องและทำไปอย่างเชื่องช้า จนลูคัสเริ่มจะทนไม่ได้ ขย้ำหัวเธอให้เข้าออกเร็วขึ้น
“อืม……” นิศาอยากจะถอนปากออกจากตรงนั้นของเขามากในตอนนี้ มันคับปากจนเธอหายใจไม่ค่อยออก พยายามจะดันตัวออกมา แต่เหมือนเขายิ่งได้ใจ กดตัวเธอให้ก้มต่ำลงมา
นิศาพยายามส่ายหัว เพราะกลัวเขาจะปล่อยมันออกมาใส่ปากเธอ แต่เขากลับกดหัวเธอเอาไว้แน่น จนเธอคลายปากออกไม่ได้
“แรงขึ้น เร็ว เร็ว หน่อย อาาาาาาาาาาาาาาา”
เขาปล่อยมันออกมาเต็มเหนี่ยว พร้อมกับกดหัวเธอไว้อย่างนั้น จนเธอสำลักมันออกมา
“แค่ก แค่ก” นิศาสำลักจนหน้าแดง
โอยยยยยยยย คราวนี้ชุดเธอยิ่งเลอะไปทั้งตัว หนักกว่าเก่าอีก สภาพนี้ต่อให้ได้ซิลิโคนปิดอก เธอก็ออกไปไม่ได้
ลูคัสเห็นสภาพเธอ อดไม่ได้ที่จะหัวเราะใส่เธอ
“เดี๋ยวผมสั่งให้คนเอาชุดมาให้คุณเปลี่ยน คุณไปล้างเนื้อล้างตัวก่อนเถอะ”
นึกว่าเธอจะไม่ประสีประสา แต่เมื่อกี้เธอกลับทำได้เยี่ยมมาก
นิศาถึงกับค้อนใส่เขาไปหนึ่งที ผู้ชายคนนี้บ้ากามมาก
———————————--