แอบรัก(Secretly in love)

ตอนที่4ธารา สายน้ำ

เสียอาการ

~~~~~~~~ตกเย็น~~~~~~~~~~~~~

หลังจากที่จบรายการแข่งขันของกีฬาในวันนี้นักเรียนก็เริ่มแยกย้ายกลับบ้านซึ่งเป็นเวลาเกือบ 6 โมงเย็ฯท้องฟ้าเริ่มสลัว

" ป่ะ " ธาราขับรถมาจอดเทียบฟุตบาทที่มีม้านั่งอยู่มีสายน้ำนั่งรอตามนัดเพราะปฏิเสธไม่ได้ ก่อนที่ร่างเล็กจะเดินขึ้นรถมอไซค์ราคาแพงของธาราไป

เอี๊ยดดดดดดด

เมื่อขับออกมาสักพักแมวตัวใหญ่วิ่งตัดหน้ารถจนเกือบทำให้รถเสียหลัก ยังดีที่ธาราที่ชำนาญในการขับขี่เบรคทันในระยะประชิด มือเล็กคว้ากอดที่เอวหมับเพราะเสียการทรงตัว ซึ่งทำให้ตอนนี้อยู่ที่ท่ากอดเอวอย่างชัดเจนจากทีแรกแค่จับเสื้อไว้เท่านั้น และค้างมันไว้แบบนั้น ธาราเริ่มออกตัวสักพักก่อนจะก้มมองที่เอวก็พบกับแขนเรียวที่กอดเอวเขาอยู่ เด็กหนุ่มพอใจจนเผลอยกยิ้มทั้งยังหันกระจกเข้าทำให้มองหน้าหวานที่โต้ลมอย่างชัดเจน

" หมอบลงที่หลังผมได้นะ " ธาราเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นสายน้ำทำหน้าหยีหลบลม ก่อนสายน้ำจะฟุบลงเอาหน้าซบแผ่นหลังของเขาจริงใจ

" ทำไมใจเต้นแรงจัง " สายน้ำคิดใจในก่อนจะเหลือบตามองไปที่กระจกก็พบกับธาราที่มองเธออยู่ก่อนแล้ว จนทำให้สายตาประสานกันธาราส่งยิ้มให้สายน้ำอีกครั้ง จนครั้งนี้กลับทำให้ใจเธอไหวหวั่นแปลกๆ

" ขอบใจนะ " เมื่อถึงบ้านสายน้ำลงจาดรถมายืนข้างธาราทั้งเอ่ยขอบคุณธษราที่มองสายน้ำอยู่ก่อนแล้วทั้งจ้องหน้าจนสายน้ำทำตัวไม่ถูก

" กลับไปได้แล้ว " สายน้ำจึงตัดบทเชิงไล่

" ไล่หรอออ " ธาราทำเสียงอ้อนๆแต่สายตายังจ้องที่หน้าหวานของสายน้ำอยู่

" เปล่า มันมืดแล้วไง " สายน้ำเอ่ยเสียงเบาอย่างคนเสียอาการ

" พรุ่งนี้มารับนะ " สายน้ำพยักหน้ารับรู้ก่อนยกมือบ๊ายบาย ทิ้งให้คนน้องเสียอาการหนักมากเมื่อเธอเดินจากไป ธาราขับรถออกมาด้วยความอารมณ์ดี อีกทั้งยังยิ้มมาตลอดทางซึ่งบ้านทั้งสองก็ไม่ได้ไกกลกันมากนักแค่ปากซอยกับท้ายซอยเท่านั้น

วันจริงกีฬาสี

สายน้ำในชุดสตาฟเสื้อขาวและกางเกงยีนส์เข้ารูปรองเท้าผ้าใบคู้โปรด สวมหมวกแก็ปสีขาวมัดผมหางม้าทั้งเท่และน่ารักในคราเดียว กำลังซ้อนท้ายรถมอเตอไซค์ของธาราที่สวมเสื้อกีฬาสีเขียวและกางเกงยีนส์สีเข้มราคาแพงตัวโปรด

ขบวนพาเหรดมีเหมยเป็นดรัมเมเยอร์นำขบวนด้วยท่าทางทะมัดทะแมง จนหนุ่มๆหลายคนให้ความสนใจ แต่สายตาหวานกับโฟกัสไปที่รถมอเตอร์ไซค์ที่กำลังแล่นเข้ามาพร้อมกับสาวรุ่นพี่คนสวยคนนั้น จนใบหน้าที่ถูกแต่งสวยด้วยเครื่องสำอางหลายสีแต่กลับเศร้าหมองอย่างเห็นได้ชัดมองจนรถแล่นลับตาไป ก่อนตั้งสติกลับมายิ้มหวานทำหน้าที่อีกครั้ง

" มึงดูเหมยวันนี้โคตรสวยเลยว่ะ หุ่นโคตรเอ็กซ์ " อคิณสะกิดธาราที่นั่งด้านข้างดูขบวนที่กำลังเดินเข้ามาในสนาม ธาราละสายตาจากหน้าจอขึ้นมามองเล็กน้อยก่อนก้อมมองโทรศัพท์ตามเดิม จนอคิณอดไม่ได้ที่จ้องมองตามที่หน้าจอ

" มึงนี่คลั่งรักพี่สายน้ำหนักเลยนะเนี่ย "อคิณเอ่ยแซวเพื่อนจนธาราละสายตามาจ้องหน้าอคิณอย่างเอาเรื่องก่อนเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มพร้อมยักคิ้วให้อย่างกวนๆ นิ้วลากผ่านสตอรี่ของสายน้ำวนไปวนมา

" อคิณ ธาราวันนี้มีชิงฟุตบอลชายกับบาส ไหวใช่มั้ย " เพื่อนคนนึงที่เป็นประธานสีเอ่ยถามขึ้นเมื่อช่วงเช้าก่อนแข่งมีการประชุมนักกีฬาก่อนเข้าส่งพร้อมทั้งต้องส่งรายชื่อ สองหนุ่มพยักหน้าเพราะเป็นกีฬาที่ถนัดอยู่แล้ว

นักเรียนหลายคนต่างกรูเข้าสนามบาสเมื่อถึงเวลาแข่งต่างมาเชียร์ให้กำลังสีของตนเอง บางคนก็เข้ามาเพื่อดูธาราและอคิณ สองหนุ่มฮอตของโรงเรียน

กรี๊ดดดดดดดด

เมื่อทั้งสองทีมเขียว ชมพูลงสู่สนามก็เรียกเสียงกรี๊ดจากสาวๆได้เป็นอย่างดี ธาราในชุดกีฬาแขนกุดสีเขียวที่ขับผิวขาวของเขาจนโดดเด่น การแข่งขันจบลงที่ผลชนะแน่นอนต้องเป็ฯฝั่งสีเขียวเพราะมีตัวเต็งอย่างอคิณและธารานั่นเอง สายน้ำที่นั่งชมการแข่งขันข้างสนามก็ไม่ลืมที่จะส่งเสียงกรี๊ดเชียร์ธาราเช่นกัน เขาที่ลอบมองสายน้ำอยู่บ่อยๆทำให้ในเกมส์นี้เขาทำคะแนนออกมาได้เป็นอันดับ1 ของทีม

" เก่งมากกกก " เมื่อธาราวิ่งออกมาที่ขอบสนามสายน้ำยกไลค์ให้ทั้งสองข้างพร้อมกับรอยยิ้มทำเอาธาราถึงกับยิ้มกว้างให้อย่างพอใจ สายตาหลายคู่จับจ้องบ้างก็บ่นอิจฉากับความใกล้ชิดที่ธารามอบให้สายน้ำเพียงคนเดียว บ้างก็หมั่นไส้สายน้ำว่าดัจริตบ้าง อ่อยธาราบ้าง ซึ่งก็นั่นแหละนานาจิตตัง สายน้ำไม่ได้สนใจคำพูดเหล่านั้นเลย

ธารายกน้ำดื่มก่อนจะราดหัวจนเปียกชุ่ม

" โอ้ยยย ธาราพี่เปียก " สายน้ำทำหน้าหยีหลบหยดน้ำที่กระเซ็นจากการสะบัดผมของธารา จนธาราเองหลุดขำพรืดเมื่อมีหยดน้ำเกาะที่หน้าสายน้ำจริงๆ

" ขอโทษครับ ผมร้อน " ธาราจับผ้าเย็นซับออกให้สายน้ำแผ่วเบา จนสายน้ำลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ก่อนมือเล็กจะหยิบผ้าเย็นในมือธาราเช็ดเอง ใบหน้าหวานแอบแดงเป็นมะเขือเทศเล็กน้อยเธอต้องรีบเดินหนีไปทางอื่นเพราะรู้สึกเหมือนร่างกายมันร้อนแปลกๆยิ่งสบตากับคนที่เธอคิดว่าเป็นน้องชายมาตลอดยิ่งทำให้รู้สึกแปลกๆเข้าไปทุกวัน

" ฟู่ววว~~~~ เป็นอะไรเนี่ยสายน้ำ " เมื่อหลบมุมมาได้มือเล็กจับเข้าที่อกข้างซ้ายที่ตอนนี้มันเหมือนจะเต้นแรงจนสัมผัสได้ ยิ่งนึกถึงใบหน้าของธารายิ่งทำให้เธออมยิ้มออกมาอย่างลืมตัว

สายน้ำเกินมาที่สนามบอลหลังจากที่เตรียมการปิดงานและรางวัลตามที่ได้ประชุมกับคณะสภา เห็นร่างสูงที่ทำให้ใจสั่นวิ่งอยู่กลางสนามด้วยท่วงท่าที่สง่า หุ่นสูงราวนายแบบบวกกับผิวขาวจีดของเขาที่โดนแดดทำให้เริ่มแดงอย่างเห็นได้ชัด สองสาวเดินไปนั่งที่ข้างสนามในครึ่งหลัง ธาราเมื่อเห็นร่างบางที่เขามองหานั่งที่ข้างสนามพร้อมกับส่งยิ้มให้เด็กหนุ่มก็มีกำลังใจขึ้นมาเหมือนได้ชาร์จแบต

" เย้ "

" กรี๊ดดดดดด "

ทีมสีเขียวเป็นประตูนำไปด้วย 1 ประตู ต่อ 0

" ธาราเท่สุดๆไปเลยเนอะ " เหมยที่อยู่ในชุดกางเกงวอมเสื้อกีฬาสีชมพูแต่ใบหน้าและทรงผมยังอยู่ในคราบของดรัมเมเยอร์ที่เธอแต่งเมื่อช่วงเช้า สายน้ำที่ได้ยินคำชมจากเสียงเล็กๆจึงหันไปมองอีกทั้งจิตใจยังหน่วงแปลกๆ ปี๊ดดดดด ๆๆๆๆๆ

เสียงนกหวีดจากกรรมการเป่าขึ้นรัวๆก่อนที่สายตาของสายน้ำจะหันมองกลับมายังสนาม ธารานอนดิ้นด้วยความเจ็บปวดและยังมีอีกคนเป็นทีมฝ่ายตรงข้ามนอนร้องด้วยความเจ็บเช่นกัน

" ธารา "

" ธะ " เหมยเรียกชื่อของเขาอย่างเต็มเสียงและแสดงให้เห็นได้ชัดถึงความเป็นห่วง สายน้ำที่เอ่ยเรียกชื่อเพียงแผ่วเบากำลังจะลุกวิ่งลงไปที่สนามกลับโดนเหมยชนจนล้มลง เธอทำได้แค่มองตามก่อนจะรีบลุกขึ้นปัดเศษหญ้าออกจากเสื้อผ้า

" แพทย์สนาม " สายน้ำเ่ยเรียกพร้อมกับวิ่งตามเข้าไปที่สนาม จังหวะที่ฝั่งสีเขียวได้เตะมุมทำให้ธาราและคู่ตรงข้ามที่พยายามขึ้นรับบอลด้วยหัว ทำให้หัวชนกันรุนแรงจนตอนนี้ที่หน้าผากขาวใสของธาราเริ่มปูดแดงอย่างเห็นได้ชัด

" ธารา เป็นอะไรมากมั้ย ธารา " เหมยเข้าไปนั่งข้างๆก่อนจะจับแขนธาราและเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง สายน้ำที่เห็นภาพตรงหน้ากละบไม่กล้าเข้าหาธารากลับรู้สึกหน่วงๆที่หน้าอกซ้ายอย่างบอกไม่ถูก อาการคล้ายคนจะร้องไห้อย่างบอกไม่ถูก

" แกน้องเป็นไงบ้าง " ผิงผิงที่วิ่งตามมาเกาะแขนสายน้ำมองลงไปที่ธาราก่อนมองสลับมาที่สายน้ำ

" เข้าไปดูเลย " ผิวผิงผลักสายน้ำลงไปนั่งแทรกแทนที่เหมย อย่างที่สายน้ำไม่ทันตั้งตัว

" ธาราได้ยินพี่มั้ย เจ็บตรงไหน " สายน้ำเอ่ยถามขณะที่แพทย์สนามกำลังเช็ดและทายาให้บริเวณหน้าผาก

" พี่สายน้ำ " ธาราที่มองเห็นสายน้ำก็ยิ้มกว้างออกมาราวกับลืมความเจ็บปวดเมื่อครู่อย่างแล้วสิ้น ทำเอาเหมยที่มาก่อนต้องมองหน้าสายน้ำอย่างไม่พอใจ ธาราเหลือบตามองเหมยเล็กน้อยก่อนจะมองไปรอบๆ