แอบรัก(Secretly in love)

ตอนที่7ธารา สายน้ำ

หลังจากแยกย้าย ธาราขับรถกลับมาส่งสายน้ำที่บ้าน

เอี๊ยดดดดด

รถเก๋งคันหรูจอดข้างทางก่อนถึงบ้านของสายน้ำ

" จอดทำไม " สายน้ำที่เหมือนจะเมานิดๆเอ่ยถามก่อนจะเอียงคอมองธาราที่อยู่เบาะข้างๆ

" พี่สายน้ำ "

" อืออออออ ว่ามา " สายน้ำหลับตาพริ้มขณะที่ตอบออกไปธารามองใบหน้าหวานไล่สาดสายตามาที่ริมฝีปากบาง

" ผมชอบพี่ " สายน้ำลืมตาโตก่อนจะพบว่าใบหน้าของเขาห่างออกจากเธอไม่ถึงคืบก่อนจะผละถอยห่างอย่างรวดเร็ว

" สายน้ำ เอ่ออออ " หญิงสาวพูดด้วยท่าทีตะกุกตะกัก ในใจส่วนหนึ่งกลับดีใจแต่อีกส่วนกลับอยากปฏิเสธ

" ทำไม ให้ผมจีบพี่ได้รึเปล่า " ธาราเอ่ยด้วยน้ำเสียงต่ำสายตาคมยังจับจ้องที่หน้าหวานเช่นเดิม

" เอ่อออออ คืออออออ " ธารามองอย่างรอคำตอบพร้อมกับสายตาที่รอความหวัง

" พี่เห็นเธอเป็นน้องชายนะธารา " สายน้ำหลบตาต่ำก่อนจะเอ่ยออกมาชัดเจนแต่ภายในใจส่วนหนึ่งกลับรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาเช่นกัน

" แล้วที่ผ่านมาคืออะไรพี่สายน้ำ ที่ยอมตามใจผม ที่ดูแลผม ที่เข้าใกล้ผมทำดีกับผมต่างๆนาๆเพราะเห็นเป็นแค่น้องชายแค่เนี่ยน่ะหรอ " ธาราเอ่ยเสียงแผ่ว สายตาไหวสั่นพร้อมทั้งใจที่เจ็บหน่วงๆราวกับจะระเบิด สายน้ำไม่พูดอะไรเพียงแค่หลบตามองออกนอกหน้าต่าง

หมับบบบบ

" พูดสิสายน้ำ " ธาราจับตัวสายน้ำให้หันเข้าหาตัวก่อนจะเริ่มพูดอีกครั้งด้วยเสียงที่แรงขึ้นจนสายน้ำเองตกใจ

" ธาราอย่าทำแบบนี้ " สายน้ำตวาดเสียงดังพร้อมจ้องมองที่ธารา ดวงตาแดงก่ำราวกับกำลังโกรธจัด มือใหญ่บีบแขนเรียวแน่นจนเจ้าตัวรู้สึกเจ็บ

" ธาราปล่อย ปล่อย ปล่อยพี่ธารา " สายน้ำตวาดอีกครั้งพร้อมกับแกะแขนออกจากมือใหญ่ได้

" พี่คิดกับธาราแค่น้องชาย ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยมากกว่านั้น ถ้าการกระทำของพี่มันทำให้ธาราคิดมาก พี่ขอโทษ " สายน้ำจ้องตาพร้อมเอ่ยอย่างจริงจัง ธาราถอนหายใจเฮือกใหญ่ ลิ้นดันกระพุ้งแก้มจนเกิดรอย

" คิดว่าขอโทษแล้วมันจะทำให้เลิกชอบได้หรอวะ ชอบมาตั้งนาน " ธาราเว้นคำพูดพร้อกลืนคำพูดที่เหลือคงคออย่างยากเย็น

" ไปส่งพี่ธารา " ธาราเหยียบรถออกด้วยความเร็วก่อนจะเข้ามาจอดที่หน้าบ้านหลังโต สายน้ำก้าวลงจากรถโดยที่ธาราเอาแต่มองไปด้านหน้า ใบหน้าหล่อเหลายังคงเดิมทว่าแววตาแข็งกร้าวนิ่งเรียบจนไม่เหลือเค้าโครงของรอยยิ้มที่สดใส

" ยังไงธาราก็คือน้องชายพี่เสมอนะ " สายน้ำโน้มตัวลงมองหน้าธาราอีกครั้งก่อนทิ้งท้ายประโยคสุดท้าย ธารากัดฟันกรอดดดจนขึ้นกราม ก่อนจะขับออกไปด้วยความเร็ว

หลังจากวันนั้นธาราก็เก็บตัวเงียบ ไม่มาพบกับสายน้ำอีกเลย จนกระทั่งสายน้ำเข้าไปเรียนต่อมหาลัยที่กรุงเทพ ธาราเองก็ใช้ชีวิตต่อในม.6 มือหน้าปัดหน้าจอดูสตอรี่ของสายน้ำซ้ำไปซ้ำมา สายน้ำที่DMหาตลอดทว่าธาราเลืกที่จะไม่เปิดอ่านและไม่ตอบกลับ

" ธารามึงโอเคมั้ยวะ " อคิณเดินมานั่งข้างๆพร้อมยังยกมือจับที่ไหล่กว้าง

" อืมมม มีอะไรต้องไม่โอเควะ " ธาราเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งเงียบ จากเด็กหนุ่มผู้ร่าเริงยิ้มเก่งตอนนี้จะว่าด้วยอายุที่โตขึ้นหรือเพราะความเสียใจที่โดนสายน้ำปฏิเสธก็ไม่แน่ใจทำให้เขา กลายเป็นคนที่ไม่สนโลก จากที่เคยชอบเลานบาสเตะบอล ร้องเพลง ตอนนี้เขาแทบจะไม่แตะสิ่งของเหล่านั้นเลย มีเพียงการเรียนที่ไม่ขากตกบกพร่อง แม้ว่าจะหยุดเรียนบ่อยก็ตาม

" มึงแน่ใจว่าโอเค โอเคแต่ยังนั่งส่องสตอรี่เขาทุกวัน โอเคแบบไหนวะ " อคิณที่มองหน้าจอมือถือก่อนเอ่ยขึ้นตามความคิด

" ถ้าไม่โอเคกูจะทำอะไรได้วะ " ธาราถอนหายใจก่อนพูดประโยคสุดท้ายก่อนจะปิดหน้าจอยัดลงกระเป๋ากางเกงนักเรียนม.ปลายของเขา

สายน้ำหลังจากที่เข้ามาเรียนมหาลัยพร้อมกับผิงผิงก็ได้มีเพื่อนเพิ่มมาอีกสองคนคือดาวกับซันที่เป็นแฝดชายหญิง ดาวน่าตาน่ารัก ตาโตแก้มป่อง ผิวขาวอมชมพู แต่หุ่นสูงราวกับนางแบบ แถมยังมีทรวดทรงองเอว ส่วนซันหนุ่มหล่อหน้าใส ใบหน้าที่หวานราวกับผู้หญิงทั้งยังมีรอยยิ้มที่ทำเอาสาวๆหลายคนใจสั่นอีกด้วย ทว่าซันเองดันมีจิตใจเป็นผู้หญิงเลยทำสาวๆหลายคนช้ำใจไปตามๆกัน และบ่อยครั้งที่สายน้ำมักจะลงสตอรี่ตอนที่อยู่รวมกันลงไอจีบ่อยๆ

" แก ดูน้องธาราดิ มับแบดจังวะ " ผิงผิงที่เลื่อนหน้าจอไปมาจนไปเจอกับสตอรี่ของธาราที่นั่งบนเตียงกำลังสักอะไรสักอย่าง สายน้ำจึงก้มลงมองตามก่อนจะจ้องเขม่งกับภาพนั้น

" เดี๋ยวนี้หัดโชว์เนื้อหนัง ไอ้เด็กนี่ " สายน้ำบ่นอุบอิบไมพอใจ

" ไหนดูซิ " ดาวกับซันที่คว้าโทรศัพท์ผิงไปดูอย่างถือวิสาสะ

" หูยยยยยยย " สองพี่น้องเอ่ยขึ้นพร้อมกัน

" ใครอะ " ซันถามขึ้นพร้อมกับยกมือขึ้นทำท่าเช็ดน้ำลาย

" น้องชายไอสายน้ำ " ผิงผิงเอ่ยด้วยน้ำเสียงประชด เพราะหลังจากการหายไปของธาราที่ไม่มาพบสายน้ำในช่วงปิดเทอมทำให้ผิงผิงเซ้าเอาความจริงจนได้ทราบเรื่องและเอ็ดสายน้ำอยู่พักใหญ่

" สวัสดีค่ะพี่สายน้ำ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ " ดาวและซันทำท่าอ่อนน้อมพร้อมยกมือไหว้สายน้ำจนเธอต้องมองตาขวางและภายในใจก็รู้สึกไม่ชอบใจกับการกระทำของธารานัก

" พอเลย พวกแกพอเลย " สายน้ำหันข้างให้สองพี่น้องพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ในกระเป่าผ้าออกมาก่อนกดเข้าไอจีและดูสตอรี่ของธาราอีกครั้ง

แปปๆก็ผ่านไปอีกปี ตอนนี้สายน้ำเองก็ขึ้นปี2 แล้ว แต่ว่าเธอไม่รู้เลยว่าธาราเลือกไปเรียนต่อที่ไหน ได้แต่ส่องไอจีไปวันๆ ถึงแม่จะมีแต่รูปเก่าๆก็ยังเลือกที่จะเข้าไปดู นานจะมีสักครั้งที่ธาราอัพสตอรี่แต่ก็เห็นเพียงบางมุมของเขาเท่านั้น บ้างก็มักจะเป็นภาพเบลอถ่ายหน้ากระจก

" เฮือกกกก พรวดดดด " มือเล็กเลื่อนดูสตอรี่ไอจีจนเจอกับภาพนึงทำเอาน้ำพุ่งออกจากปากพรวดดดดด

" อะไรสายน้ำ " ผิงผิงที่เงยหน้าจากสิ่งที่กำลังทำตรงหน้าพร้อมมือที่หยิบทิชชู่ในกระเป๋าส่งให้สายน้ำ สายน้ำยื่นโทรศัพท์ให้ผิงผิงดูก่อที่เธอเองก็ตาโต

" หูยยยยยยของดี " สายน้ำใช้มือฟาดเข้าที่แขนเพื่อนอย่างไม่จริงจังก่อนจะชักมือถือกลับ เพราะภาพที่ทำให้สายน้ำเสียอาการคือ ธาราที่สวมกางเกงยีนส์สีเข้ม ยืนถ่ายหน้ากระจกทว่ากลับไม่สวมเสื้อ ทำให้เห็นรูปร่างที่แน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ แขนที่มีกล้ามล่ำๆ กับผิวขาวๆของเขาแม้จะมีแสงแฟลชกระทบกระจกก็ไม่รอดพ้นทำให้สายน้ำมองเห็นได้ชัดเจนเช่นเดิม

" ทักไปไม่เคยตอบ แต่ลงสตอรี่ได้ ก็เหมือนกับเลือกที่จะเมินแชทฉันหรอ ธารา " สายน้ำวางโทรศัพท์ลงก่อนบ่นอุบอิบ

" ฮํลโหลวววว มาเฟรนด์ " ซันที่เดินมากับดาวด้วยท่าทีดี๊ด๊า เอ่ยทักทายสองสาวที่นั่งปั่นงานที่ม้านั่งใต้ต้นไม้ตัวประจำ

" ไปไหนมา ถึงมาเอาป่านนี้ นี่ถ้ามาช้ากว่ายี้พวกฉันหนีกลับกันแล้วนะ " ผิงผิงที่บ่นยับให้เพื่อนทั้งสองฃ

" หยุดค่ะ อย่าพึ่งวีนคุณแม่ ดูนี่ " ซํนรีบเบรคบทสวดจากผิงผิงก่อนจะยื่นโทรศัพท์ให้ดู ทั้งสองยิ้มกริ่มให้กันจนไม่เหลือคราบของคนที่บนเมื่อครู่

" ผู้ชายอีกแล้วสินะ " สายน้ำเอ่ยเสียงล้อเลียนเพราะรู้ดีว่าไออาการที่เพื่อนกำลังเป็นคือเห็นผู้ชายหล่อ

" อ้ะ แบ่งให้ดูด้วยก็ได้ " ซํนยื่นโทรศัพท์ไปให้สายน้ำที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ก่อนเจ้าตัวจะลอบสายตามอง

" เอ้ะ!!! " มือเล็กกดขยายภาพขึ้นมาทว่าถ่ายจากที่ไกลเลยทำให้เห็นไม่ชัด ที่แน่ๆคือเป็นกลุ่มนักศึกษาที่รวมกัน แต่ละคนหน้าตาน่ารัก บ้างก็หล่อเข้มสะดุดตา ทว่าสายตาเธอกลับสะดุดกับใครคนนึงในภาพที่นั่งผูกเชือกรองเท้า ผมปกหน้าเล็กน้อย แต่ร่างกายนั้นกลับเหมือนคนที่เธอรู้จักเป็นย่างดี

" อะไร " ผิงผิงลุกขึ้นไปยืนซ้อนหลังสายน้ำอย่างสงสัย

" แกว่าคุ้นๆไหม " สายน้ำพยายามขยายภาพเข้าออก

" คุ้นอะไร แกจะไปรู็จักเขาได้ยังไง นี่มันกรุงเทพนะ ไม่ใช่บ้านเรา " ผิงผิงเดินกลับไปนั่งที่เดิมก่อนที่ซันจะชักโทรศัพท์กลับไปคืน

" คณะอะไรอะ " สายน้ำส่งสายตาประกายใส่ซันจนเขางงกับอาการของเธอ

" ทำไม ไหนว่าไม่สนใจ เมื่อกี่ยังว่าพวกฉันอยู่เลย " ซันเบ้ปากใส่ก่อนเขวกลับ

" บอกหน่อยยยย น้าาาา ซันนี่คนสวย " สายน้ำส่งเสียงอ้อนอย่างรู้ใจเพื่อนชายใจหญิง

" วิศวะ " ซันป้องปากพูดเบาๆก่อนจะมีเสียงหัวเราะคกคักตามมาแบบรู้กัน ว่าต้องมีสักวันที่กลุ่มเธอต้องไปแอ้วรุ่นน้องวิศวะกลุ่มนี้ให้ได้