ครูเพลง
1227 Words
ระยะทางที่เดินบนพื้นดินเปียกชุ่ม บรรยากาศยามเช้า ทำเอาคนกรุง ยิ้มกว้างออกมา เงินเดือน หนึ่งหมื่นบาท ไม่ได้มากมายเลยสักนิด สำหรับ ครูเพลง แต่ที่มาที่นี่ เป็นเหตุผลเดียว กับที่เธอ เลือกเรียน ครู
เด็กๆ ชายหญิงวัยตั้งแต่เจ็ดขวบ จนถึง สิบกว่า ยิ้มกว้าง เมื่อเห็นหญิงแปลกหน้า เดินเข้ามา ภายในโรงเรียน เสียงพูดคุยกัน ดังออกมา ทำเอาคนที่ได้ยินยิ้มกว้าง
" สวัสดีค่ะ เด็กๆ " ครูเพลงทักทายออกไปก่อน ทำให้เด็กๆ ตอบกลับมา
" สวัสดีค่ะ สวัสดีครับ " เสียงตอบรับ น่าชื่นใจเหลือเกิน
" ครู เป็นครูมาใหม่ เริ่มสอนวันนี้วันแรก ชื่อครูเพลง ค่ะ "
คุณครูแนะนำตัว แล้วมองชุดนักเรียน ที่เป็นเสื้อผ้า ชุดอยู่บ้าน และ รองเท้าแตะแบบเดียวกัน แต่คนละสี พร้อมชื่อ เขียนกำกับ
" วันนี้ ครูวัฒน์จะสอนพละด้วย มีครูเพลงมา อีกคน จะได้คอยดูน้องๆ "
พี่ชายตัวโต ที่อยากเตะฟุตบอล บอกออกมา เพราะทุกที ครูวัฒน์จะวิ่งไปวิ่งมา เพื่อคอยดู น้องชั้นเล็ก ระหว่าง เตะฟุตบอล
" ได้เลยจ้ะ ครูเพลงจะช่วยครูวัฒน์สอน ไปกันเถอะ เด็กๆ พาครูไปห้องเรียนหน่อย "
ห้องเรียนตรงหน้า ดูดีกว่าที่คิด ทุกคนมีเก้าอี้และโต๊ะสำหรับนั่งเรียน หนังสือ สมุด ปากกา ดินสอ ก็พร้อม สำหรับการเรียน หนังสือ และ ตำรา ห่อปกพลาสติกเอาไว้ อย่างดี วางเรียงรายอยู่ เป็นหมวดหมู่
" เอาละ นั่งที่กันก่อน แล้วบอกครูว่า เรียนถึงไหนกันแล้ว "
เพลงพิณยิ้มกว้าง เมื่อเห็นทุกคนยกมือก่อนจะตอบ คำถามแรก คือ ใครสอน ให้ยกมือ
เด็กๆที่นั่งในห้องสิบกว่าคน มองที่หน้าประตูเป็นตาเดียว ก่อนจะเฮกันออกมา ยืนเข้าแถว ชายหนุ่มในชุด กางเกงผ้าสีดำ เสื้อยืดพอดีตัว ยกถาดพลาสติก ขึ้นมา พร้อมกับถุงที่ห้อยแขนเอาไว้
" มาค่ะ เพลงช่วย " เธอหยิบถุงมาถือเอาไว้ แล้วเปิดออก ก็พบว่า เค้กกล้วยหอม กับ ไมโล อุ่นๆ อยู่ตรงนี้
" คุณย่าทำขนมมาฝาก "
ชายหนุ่มที่เป็นผู้กว้างขวาง ยื่นแก้วพลาสติก และห่อขนมให้เด็กๆ ก่อนจะ มอง เด็กหญิงตัวน้อย ที่เดินมาทีหลัง
" อาจู พี่ชายไปไหน " เด็กหญิงวัย5ขวบ ยกมือไหว้ ลุงตะหาน แล้วรับแก้วไมโล มาถือ
" ไปในไร่ วันนี้พ่อหักข้าวโพดค่ะ " คำตอบไม่เกินกว่าที่คิดเอาไว้ ทำเอาผู้ใหญ่มองหน้ากัน
" เดี๋ยวก็จะมีช่วง ปลูกข้าว เก็บอะโวคาโด้ ตัดถอน อีกหลายอย่าง เดี๋ยวครูก็ชินครับ "
ชายหนุ่มบอกเสียงเรียบ มองขนมที่ยังเหลือในถุง
" ที่เหลือ ของครู ลองชิมนะครับ แม่ผมทำเอง "
ชายหนุ่มชี้ไปที่ขนมอีกหลายอัน แล้วเดินกลับออกไป เด็กๆ นั่งทานมื้อเช้า แสนอร่อย ที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความอบอุ่น ทำเอาคนที่ได้รับรู้ ใจอุ่นวาบขึ้นมา อีกครั้ง
มื้อกลางวันของเด็กๆ เป็นข้าวไร่ ที่นึ่งมา พร้อมกับ กับข้าวง่ายๆ ที่หาได้ตามแถวนี้ หน่อไม้ต้ม เห็ดผัด และ ผัดผักง่ายๆ ก็อิ่มอร่อย แล้ว ส่วนคุณครูที่ลืมนึกถึงตัวเอง มองเค้กกล้วยหอม แล้วก็ค่อยเบาใจ อย่างน้อย ก็ยังมีขนมอยู่
" ครูครับครู " เสียงตะโกนเรียกหน้าห้อง ทำให้ครูสาว โผล่หน้าออกไป ชายชาติทหารในชุดสีเขียวลายพราง ถือ กล่องพลาสติกในมือ
" อาหารกลางวันครับ ผู้กอง ให้ผมเอามาให้ " คำบอกกล่าว ที่ได้ยินมา ทำเอาคนฟัง ตาโตทันที
" ขอบคุณนะคะ " เพลงพิณ รับกล่องข้าวมา แล้วรู้สึกว่า ตัวเอง เป็นภาระของเค้า พรุ่งนี้ เธอจะห่อ อาหารกลางวันมาเอง
ข้าวไร่สีขาวกำลังร้อนๆ อยู่ในช่องใหญ่สุด กุนเชียงปิ้ง หั่นชิ้นมา กับน้ำพริกหนุ่มและ ยอดฟักแม้วลวก มาด้วยกันอีกช่อง คนที่ได้รับความใส่ใจ ยิ้มออกมา แล้วลงมือทันที
อาหารง่ายๆธรรมดา แต่เต็มไปด้วยน้ำใจ ทุกอย่างหมดเกลี้ยง ไม่เหลือเลย
เด็กๆอ่านหนังสือ ให้ครูฟังทีละคน เพลงพิณฟังเด็กๆอ่านหนังสือ เพลิน จนไม่เห็นว่า มีใครมาแอบดูอยู่
ชายหนุ่มผ่านมาที่โรงเรียนในช่วงบ่าย มองเข้าไปในห้อง ก็ได้ยินเสียง เด็กๆ อ่านหนังสือ กันทีละคน ให้ครูคนใหม่ได้ฟัง น้ำเสียงอ่อนโยนของครู ทำเอาคนที่เคยได้ยิน เธอกดเสียงต่ำ พูดคุยกับ คู่แต่งงานแล้ว ก็เบาใจ เธอคงจะดีขึ้น ในสักวัน
วันแรกของการเรียนการสอนจบลง เด็กๆเดินกลับบ้านของตัวเอง และ คุณครูหนุ่มก็รีบขี่มอเตอร์ไซด์ กลับบ้านแฟนที่อนามัย เพลงพิณเดินออกมา จากโรงเรียนตามลำพัง
บ้านพักครูที่เกือบจะเสร็จสมบูรณ์ ทำเอาคนที่ได้เข้าอยู่คนแรก ยิ้มกว้าง ทุกอย่าง ดีเกินกว่าที่คิดเอาไว้ พื้นไม้ที่ขัดจนเรียบกริบ และ ทำความสะอาดอย่างดี ห้องน้ำที่มีสุขภัณฑ์ใหม่เอี่ยม กับครัวที่มีเตาถ่าน และ อุปกรณ์มาพร้อมแล้ว และ ที่สำคัญที่นอนอันเล็ก ที่วางอยู่บนพื้นห้อง กับชุดผ้าปูและผ้าห่มนวม สีเขียวลายดอกทานตะวัน ที่ซักมาแล้ว อีกหนึ่งชุด
" จ่าคะ นี่บ้านพักครู หรือ บ้านพักตากอากาศคะเนี่ย " เพลงพิณถามคนที่ยืนมองดู ผลงานของตัวเอง
" นั่นสิครับ บ้านพักตากอากาศยังไม่สวยเท่านี้เลย " คนไม่ถ่อมตัว บอกออกมา แล้วมองรอบๆ
" หน้าต่างมีล็อกทุกบาน เหล็กดัด กำลังจะเสร็จวันสองวันนี้แหละครับครู ระหว่างนี้ ครูก็ปิดหน้าต่างไปก่อน วันนี้ ครูย้ายเข้าได้เลยครับ เดี๋ยวผมจะไปช่วยครูขนของมา "
จ่าบอกกับเจ้าของบ้าน ที่จะได้นอนบ้านของตัวเอง จะได้สบายใจ ที่มีที่ทางเป็นของตัวเอง
นายทหารหลายคนมาช่วยอำนวยความสะดวกทุกอย่าง จ่าเอกเป็นหัวหน้าชุด ช่วยจัดแจงและ ดูแลจนเสร็จลุล่วงไปด้วยดี คนที่เป็นผู้กว้างขวาง กลับไม่มาให้เห็น
" ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ที่มาช่วยจนค่ำเลย "
ท้องฟ้ามืดมิดเลย ไฟในบ้านส่องสว่าง ไปทั่วบริเวณ น้ำในถังพลาสติกในห้องน้ำ รองเอาไว้จนเต็ม แถมยังมี น้ำดื่มที่เป็นน้ำขวดวางอีกหลายแพ็ค สิ่งเล็กน้อยแบบนี้ คงมีคนเดียวที่ใส่ใจ
" ผู้กองไปไหนคะ ไม่เห็นเลยตั้งแต่เช้า " เธอถามถึงเค้า แค่อยากจะขอบคุณสำหรับมื้อเที่ยงและ บ้านพัก ก็เท่านั้นเอง
" ติดภารกิจครับ แต่ถ้าครูอยากได้อะไร บอกผมได้เลย ผู้กองไม่อยู่ ผมจะดูแลครูเองครับ "
ลูกน้องรับปากลูกพี่ไว้แล้ว ว่าอยากให้ครู สบายที่สุด เท่าที่จะทำได้ แม้ไม่เท่าในเมือง แต่ต้องดีมากพอ ที่ครูจะไม่ลำบากในการดำรงชีวิต
" ภารกิจ " ครูเพลงทวนคำตอบ
" ครับ ภารกิจ แม้ที่นี่จะปลอดภัย แต่ข้ามเนินเขาทางโน้นไปไม่ถึงห้าสิบโล ก็ยังมีกองทัพมดอยู่ ครูเข้าใจนะครับ ว่า คืออะไร "
- Writer
