เหนือเวหา | 22

1859 Words

“บอกจะขย่มเร็วๆก็เร็วจนตัวเองหมดแรงเลยนะอันดา” เหนือเวหาพูดขึ้นพร้อมลูบหัวอันดาด้วยความเอ็นดู จากที่คิดว่าบทรักของเขากับอันดาจะจบลงที่หนึ่งชั่วโมงตอนนี้มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะกว่าจะเสร็จบทรักในครั้งนี้ก็มากกว่าหนึ่งชั่วโมงไปแล้ว ไหนจะตอนนี้ที่อันดานอนหลับสนิทเพราะความเหนื่อย “อื้อ…อย่ากวน” อันดาพูดขึ้นพร้อมกับปัดมือของเหนือเวหาออก ใบหน้าสวยยังคงนอนหลับตาพริ้มไม่รู้เรื่องอะไรต่างกับเหนือเวหาที่ได้แต่ยกยิ้มกับความเอ็นดู ร่างกายสูงลุกขึ้นจากเตียงตรงไปยังตู้เสื้อผ้าของตัวเอง เขาหยิบเสื้อยืดของตัวเองสวมให้กับอันดาก่อนจะลงมายังชั้นล่างของอู่โดยที่มีเจ้าลูกชายสุดที่รักอยู่ในอ้อมแขน “บ๊อก !” “หม่าม้านอน ตอนนี้ลงไปข้างล่างกับป๋าก่อนนะ” เหนือเวหาพูดขึ้นทันที ก่อนจะอุ้มเจ้าร็อกกี้ออกมามันก็เอาแต่นอนซบลงบนตัวของอันดาต่างกับหม่าม้าของมันที่นอนหลับไม่รู้เรื่องอะไร “บ๊อก !” เจ้าร็อกกี้ส่งเสียงขึ้นเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD