“ไอ้บอสจะเสร็จได้ยัง กูรอนานแล้วนะโว้ย” เสียงตะโกนของอันดาเอ่ยเรียกเพื่อนสนิท
ตอนนี้อันดาอยู่ที่หน้าบ้านของบอสซึ่งไม่ห่างจากหอพักของอันดามากเท่าไหร่เนื่องจากอันดาเป็นเด็กต่างจังหวัดได้ทุนมาเรียนที่กรุงเทพเลยต้องพักอาศัยหาเช่าหอพัก
แน่นอนว่าวันนี้คือวันฝึกงานวันแรกของอันดากับบอสและตอนนี้อันดาก็นั่งรอเพื่อนสนิทของเธอมานานพอสมควรแล้วแต่ไม่มีวี่แววว่าเพื่อนสนิทของเธอจะลงมาจากชั้นบนของบ้านสักที
“ไอ้บอสเมื่อไหร่มึงจะลงมา ช้ากว่านี้กูไม่รอแล้วนะ” อันดาตะโกนขึ้นอีกครั้ง ตอนนี้ถึงจะยังไม่ถึงเวลานัดแต่การไปก่อนมันย่อมดีกว่าเพราะวันนี้เป็นวันแรก
“เออๆลงมาแล้ว” บอสพูดขึ้นทันทีเมื่อลงมาถึง ใบหน้าสวยของเพื่อนสนิทตอนนี้บึ้งเป็นตูดไก่เพราะไม่พอใจเขา
“อย่าทำหน้าแบบนี้ใส่กูนะอันดา มันยังไม่ถึงเวลามึงจะรีบไปไหน” บอสถามขึ้นเพราะอาการของเพื่อนสนิทตรงหน้าดูไม่พอใจเขาสุดๆ
“วันแรกก็ควรรีบๆไป อีกอย่างกูตื่นเต้นด้วยไม่คิดว่าเราจะได้ฝึกงานที่อู่ใหญ่ขนาดนั้น” อันดาตอบกลับไปตามตรงเพราะอู่ซ่อมรถยนต์ที่เธอกับบอสไปฝึกงานมันใหญ่มากอีกทั้งยังมีชื่อเสียงมากอีกด้วย
“ไปฝึกงานหรือไปใช้แรงงาน กูว่ามันคงเหมือนตอนปวช.นั่นแหละ ที่พวกแม่ง ! เอาแต่ใช้เด็กฝึกงานอย่างเราทำ”
แน่นอนว่าตอนฝึกงานในระดับชั้นปวช. บอสกับอันดาก็ฝึกงานที่เดียวกันแต่ที่นี่ไม่ดีเท่าไหร่ นอกจากจะไม่สอนงานแล้วยังกินแรงพวกเขาและใช้พวกเขาทำแทนทุกอย่าง มันเป็นเหตุการณ์ฝังใจที่บอสไม่อยากเจออีก
“ถ้าเขาให้ทำก็ถือฝึกประสบการณ์” อันดาตอบกลับไปเพราะยังไงของพวกนี้ก็เรียนมาหมดแล้ว เธอทำได้สบายๆแต่ไม่เถียงหรอกนะว่าตอนฝึกงานในระดับชั้นปวช.มันก็เหมือนการใช้แรงงานจริงๆ
“กูกลัวจะเจอแบบนั้นอะดิ มึงตัวแค่นี้เองอันดา”
“เฮ้อ ! เลิกมองกูเป็นเด็กน้อยนะบอส กูก็ทำได้ทุกอย่างเหมือนมึงนั่นแหละ”
ถึงอันดาจะเป็นผู้หญิง ตัวเล็กและแรงน้อยแต่ความสามารถในการซ่อมรถยนต์อันดาไม่แพ้ใคร เธอทำได้ทุกอย่างไม่ว่าซ่อมเครื่องยนต์ เปลี่ยนยางล้อรถหรือแท้กระทั่งมุดใต้ท้องรถ อันดาคนนี้ก็ทำได้ทุกอย่าง
“ก็กูเป็นห่วงมึง”
“ห่วงตัวเองเถอะ จะจบปวส.อยู่แล้วมึงแก้ศูนย์หมดยัง”
เพราะถึงบอสจะเก่งในเรื่องการปฏิบัติแต่วิชาไหนที่เป็นทฤษฎีเพื่อนสนิทของเธอคนนี้ไม่เอาเลยแม้แต่น้อย ทำให้ตอนนี้วิชารอแก้ยาวเป็นห่างว่าว
“ไหนบอกรีบ ไปๆเอาแต่บ่นอยู่นั่นแหละ” บอสจับมืออันดาตรงมายังรถมอเตอร์ไซต์ของตัวเองทันทีก่อนจะมุ่งหน้าสู่อู่ซ่อมรถยนต์ที่ทั้งสองคนฝึกงาน
ภายในเวลาไม่นานนักอันดากับบอสก็มาถึง ทั้งสองคนเดินตรงเข้ามาที่อู่ก่อนจะหยุดที่หน้าทางเข้าเพราะตอนนี้ไร้วี่แววคนหน้าร้าน มีเพียงสองคนที่อยู่ภายในที่เหมือนกำลังคุยกันอยู่
“เรามาเร็วไป” บอสพูดขึ้นทันที
“วันแรกไงบอส” เพราะวันแรกก็ต้องโชว์สปิริตกันหน่อย ส่วนวันต่อๆไปก็ค่อยว่ากันใหม่
“นั่นๆเขาเดินมาแล้ว”
“สวัสดีครับน้องๆใช่ที่จะมาฝึกงานใช่ไหม” ท็อปที่รับหน้าที่นี้ถามขึ้นทันทีเพราะเมื่อเขาคุยกับเหนือเวหาเสร็จ เขาก็ตรงมาหาเด็กๆเพราะยืนชะเง้อกันนานแล้ว
“ใช่ครับ” เป็นบอสที่ตอบ ส่วนอันดาก็ได้แต่พยักหน้า
“พี่ชื่อท็อปนะเป็นหัวหน้าช่างที่นี่ ช่างคนอื่นๆยังไม่มา ส่วนคนที่ยืนคุยกับพี่เมื่อกี้เป็นเจ้าของที่นี่ เฮียขึ้นไปอาบน้ำไว้ยังไงเรานั่งก่อนนะ เฮียอาบน้ำเสร็จจะได้ขึ้นไปคุย” ท็อปพูดขึ้นก่อนจะปล่อยเด็กๆให้นั่งรอ ส่วนตัวเองก็เดินตรงมาเปิดอู่ต่อเพราะประตูอู่เปิดได้เพียงบานเดียว
“ผมช่วยครับ” บอสที่นั่งมองก็ได้พูดขึ้นเพราะนั่งเฉยๆไปก็ไม่มีประโยชน์หาอะไรทำน่าจะดีกว่า
“มีอะไรให้หนูช่วยไหมพี่ท็อป” อันดาถามขึ้นเพราะเธอเองก็ไม่อยากอยู่เฉยๆ
“พี่ไม่กล้าให้เราทำอะไรเลย”
แน่นอนเมื่อเป็นเด็กผู้หญิง ท็อปไม่กล้าแม้แต่จะเอ่ยปากอะไรเพราะรู้ดีว่าการเป็นช่างซ่อมรถยนต์มันต้องถึกและบึกบึนมากแค่ไหนแต่ยัยน้องคนนี้ตัวเล็กร่างบางนิดเดียว
“ฮ่าๆ สั่งได้เลยค่ะ หนูทำได้ทุกอย่างเผลอๆเก่งกว่าไอ้นี่อีก” อันดาพูดขึ้นด้วยความมั่นใจก่อนจะหันหน้าไปทางบอส
“เก่งจริงไม่เถียง” บอสเองก็ยืนยันเพราะอันดาเก่งจริงๆ
“เอาเป็นว่าเราไปจัดของให้เข้าที่เข้าทางนะ ส่วนเรื่องงานอะไรรอให้เฮียมอบหมายดีกว่า” ท็อปพูดขึ้นเพราะเขาเองก็ไม่อยากสั่งอะไร รอเฮียดีกว่าเพราะทุกอย่างควรเป็นเฮียที่ต้องตัดสินใจ
“ได้ค่ะ หนูขออนุญาตเข้าไปด้านในนะ” หลังจากอันดาพูดจบ ท็อปก็พยักหน้ารัวๆเป็นเชิงอนุญาต
เหนือเวหาที่อาบน้ำแต่งตัวจัดการตัวเองเสร็จแล้ว ก็ยืนดูกล้องวงจรปิดอยู่ในห้องทำงาน เด็กสองคนนี้ท่าทางคล่องแคล่วไม่น้อยแต่ตอนนี้ดูอะไรมากไม่ได้หรอกเพราะแค่เปิดอู่กับจัดของ
แต่ทว่าใบหน้าของเด็กผู้หญิงที่มาฝึกงานกลับดูสวยและน่ารักในเวลาเดียวกัน ไม่อยากจะเชื่อว่าจะเป็นเด็กมาจากโรงเรียนเทคนิคเพราะหน้าตาดูดีไม่น้อย ไหนจะผิวพรรณที่ขาวเนียนที่เหมือนได้รับการดูแลอย่างดี
แน่นอนว่าตอนนี้เหนือเวหาเดินลงมาชั้นล่างของอู่เพื่อต้องการคุยกับเด็กฝึกงานของตัวเองเพราะคงต้องถามกันหน่อยว่าทำอะไรได้บ้างและยิ่งอีกคนเป็นผู้หญิงก็คงใช้งานสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้เพราะบางอย่างผู้หญิงก็ทำไม่ได้
“เด็กๆเฮียมาแล้ว” ท็อปพูดขึ้นก่อนจะพาเด็กๆทั้งสองคนมาหาเหนือเวหาที่ยืน
“เด็กฝึกงานอู่เราครับเฮีย” ท็อปพูดขึ้นทันที
“ผมบอสครับ”
“อันดาค่ะ”
“พอดีฉันอยากคุยด้วยก่อนฝึกงานจะได้แจกแจงได้ถูกว่าแต่ละคนเหมาะที่จะทำอะไร” เหนือเวหาพูดขึ้นทันทีพร้อมมองหน้าเด็กผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้า
เมื่อมาเห็นตัวจริงหน้าตาจิ้มลิ้มมากกว่าในกล้องวงจรปิดเสียอีก ผิวก็ขาวราวกับหิมะ ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆว่าทำอะไรแบบนี้เป็นและดูท่าแล้วคงจะห้าวไม่น้อยเพราะท่าทางที่แสดงออกมากับใบหน้านิ่งเรียบที่แทบจะไม่แสดงสีหน้าใดๆ
“เด็กๆคุยกับเฮียไปนะ พี่จะไปหน้าอู่” ท็อปพูดจบก็เดินออกไปทำให้ตรงนี้เหลือแค่เหนือเวหา อันดาและบอส
“ทำอะไรเป็นบ้าง เริ่มที่นายก่อน” เหนือเวหาถามขึ้น
“ทำได้ทุกอย่างครับเพราะก่อนหน้านี้เคยไปฝึกงานที่อู่แถววิทยาลัยมาแล้วครับ” บอสตอบกลับไปตามตรงเพราะเขาทำได้ทุกอย่างจริงๆทั้งหมดเขาก็เรียนมาแล้วและประสบการณ์การซ่อมรถยนต์ก็มีอยู่บ้าง
“แล้วเธอ”
“เป็นทุกอย่างเหมือนกันค่ะ เคยไปฝึกงานมาแล้วเหมือนกันค่ะ”
“เป็นทุกอย่างหมายความว่ายกของหนักได้ มุดใต้ท้องรถได้งั้นหรอ” เพราะเหนือเวหาไม่คิดหรอกนะว่าเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆแบบนี้จะทำอะไรพวกนี้เป็น
“ได้หมดทุกอย่าง”
“ผมยืนยันได้ครับ อันดาทำได้ทุกอย่างและเผลอๆเก่งกว่าผมอีก”
แน่นอนว่าบอสพูดจริงเพราะอันดาเก่งมาก สามารถหาสาเหตุของรถได้ในเวลารวดเร็วและงานก็ออกมาดี
“เอาแบบนี้ดีกว่าอยากทำงานอะไรในอู่นี้” ในเมื่อทั้งสองคนยืนยันแบบนี้เหนือเวหาก็ไม่มีอะไรจะขัด
ในใจได้แต่คิดว่าเด็กผู้หญิงคนนี้ดูน่าสนใจกว่าที่คิด ดูมีอะไรมากกว่าสิ่งตรงหน้าที่เห็นเพราะมันจะมีผู้หญิงกี่คนกันที่ซ่อมรถยนต์เป็นและทำได้ทุกๆอย่าง
แต่ถึงแบบนั้นเหนือเวหาก็ไม่ได้ปักใจเชื่อกับทุกๆคำพูดเพราะของแบบนี้มันต้องลงมือทำถึงจะบอกได้ว่าเป็นหรือไม่เป็นในสิ่งที่พูดออกมา
“ทำตรงไหนก็ได้ที่ได้ซ่อมรถค่ะ” อันดาพูดขึ้นทันทีเพราะเธอมาฝึกงานเป็นช่างซ่อมรถยนต์ เธอก็ควรได้ซ่อมรถของลูกค้า
“ผมด้วยครับ” บอสพูดขึ้นอีกคนเพราะเขาเห็นด้วยกับอันดา
“อ่า…ถ้าแบบนั้นหลังจากนี้ก็เรียกฉันว่าเฮียแล้วกัน” เหนือเวหาพูดจบก็เดินนำเด็กๆทั้งสองคนมายังโซนซ่อมรถที่ตอนนี้ท็อปกับเด็กคนอื่นๆในร้านเริ่มลงมือซ่อมรถแล้ว
“ในเมื่อบอกว่าทำเป็นทุกอย่าง งั้นวันนี้เริ่มงานแรกโดยการพิสูจน์ให้ฉันเห็นว่าพวกเธอสองคนทำได้ทุกอย่างเพราะหากไม่เห็นฝีมือฉันก็ไม่สามารถไว้ใจให้พวกเธอซ่อมรถของลูกค้าได้”
“ได้ครับ”
“ได้ค่ะ”
“ไอ้ท็อป มึงไปเอารถกูที่จอดออกมา กูจะให้เด็กพวกนี้ซ่อม” เหนือเวหาพูดขึ้นเพราะหลังอู่ของเขาเป็นลานจอดรถที่รอซ่อมและหนึ่งในนั้นก็มีรถของเหนือเวหาเองที่ตอนนี้ยังไม่ได้ซ่อม
แน่นอนว่าต่อให้เด็กพวกนี้พูดว่าเคยทำมาก่อนแต่เหนือเวหาก็ไม่ไว้ใจให้ซ่อมรถของลูกค้าเลยเลือกใช้รถตัวเองเพราะหากผิดพลาดยังไงก็เป็นรถของตัวเอง
“คันที่จอดรอซ่อมหรอเฮีย”
“เออ”
“เอาจริงดิเฮีย คันนั้นมันราคาหลายล้านเลยนะ”
“ไปเอามา” เหนือเวหาพูดขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้ท็อปหัวหน้าช่างพ่วงด้วยตำแหน่งช่างฝีมือดีอันดับหนึ่งในอู่ลีลาเหลือเกิน
แน่นอนว่าเมื่อรถมาถึงทั้งอันดาและบอสดูตกใจไม่น้อยเมื่อเห็นรถคันนี้เพราะราคามันไม่ใช่เล่นๆ
“ฉันยกรถคันนี้ให้เป็นหน้าที่ของเธอสองคน หาสาเหตุและซ่อมมันให้เสร็จ”
“คุณให้หนูกับเพื่อนซ่อมรถราคาคันละหลายสิบล้านเลยหรอคะ”
“จะราคาไหนเธอก็ต้องซ่อม ในเมื่อตัวเองเป็นช่าง”
❤️
เสิร์ฟออเดิร์ฟก่อนค่ะ ความแซ่บตามมาทีหลัง