"Thanks for the ride…" mahinang sambit ko sa lutang na si Cassy pagkahinto namin sa tapat ng gate ng bahay ko.
Bukas ko pa makukuha ang kotse ko kaya iniwan ko na lang muna doon sa towing service. Kaya nagpahatid na lang ako dito sa bahay para makauwi na at makapagpahinga. Iyong lumang kotse ko na lang siguro ang gagamitin ko muna hanggat hindi pa nila naaayos iyon. Ayokong ma-high blood pero iyon ang nararamdaman ko sa ngayon.
Ayoko mang mapanuri pero kanina ko pa siya napapansin na pabago-bago ng expression. Minsan ngumingiti at bigla na lang sumimangot. Halatang may ginagawang krìmen kung sino man 'yong boylet na 'yun na dahilan na matagalan siya sa pagsundo sa akin. Kaya kahit naiinis ako ay hindi ko maiwasang matawa sa itsura niya. Mukhang maniniwala na yata siya sa salitang pag-ib
