“ก็ได้อาคิรา หากเจ้าต้องการมอบความเจ็บปวดให้กับเรา ก็จงทำให้เต็มที่ แต่จำไว้ว่า เจ้าทำให้เราเจ็บปวดมากเพียงใด เราจะมอบความเจ็บปวดกลับคืนให้กับเจ้ามากกว่าหลายเท่า จำไว้!”
อาคิรานึกดีใจที่ชีคอัลมัสเค้นสุรเสียงถากถางโดยไม่ได้หันมามองหน้าเธอ ไม่เช่นนั้นแล้วพระองค์คงได้เห็นใบหน้าและดวงตาอันเต็มไปด้วยริ้วรอยของความเจ็บร้าวรานอันเกิดจากฝีมือของพระองค์ ซึ่งเจ้าแห่งทะเลทรายผู้ยิ่งใหญ่ได้สร้างบาดแผลให้เกิดขึ้นในใจของเธอนับตั้งแต่วินาทีแรกที่พบหน้ากันแล้ว
หลังเปิดศึกสงครามกับชีคอัลมัสไปในครั้งแรก ที่นำมาซึ่งความเจ็บซ่านทั่วหัวใจดวงน้อย อาคิราก็เลือกหลบหน้า เลี่ยงการเผชิญกับดวงเนตรที่จ้องมองเธอด้วยแววตาเย็นชา ด้วยการนั่งกอดเข่าทอดสายตามองปุยเมฆขาวสะอาดอยู่ภายในห้องนอนของชีคอัลมัส
ทว่า...ความเงียบสงบคงอยู่กับอาคิราได้ไม่นาน เมื่อองครักษ์หน้าบึ้งยิ้มไม่เป็นอย่างองครักษ์มาริสส์ ได้เดินมาตามเธอให้ไป
