เมนิลา & รามิล 4 - จำยอม
773 Words
เมนิลา & รามิล 4 - จำยอม
เมนิลาจำต้องส่งคืนปืนให้รามิลอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก แต่กระนั้นเธอก็ยังพยายามขอร้องให้เขาปล่อยตัวภากรพี่ชายของเธอ แต่ชายหนุ่มนั้นไม่ได้ให้ในสิ่งที่หญิงสาวต้องการ เขายังคงให้ลูกน้องซ้อมภากรต่อหน้าหญิงสาว
“หยุดนะพวกคนสารเลวอย่าทำร้ายพี่ชายฉัน”
เมนิลาร้องไห้ออกมาเพื่อเห็นว่าพี่ชายของเธอนั้นกำลังเจ็บปวด หญิงสาวอยากที่จะเข้าไปขวางแต่ถูกชายหนุ่มรั้งตัวเอาไว้
เสียงกรีดร้องของเธอดังไปทั่วทั้งคฤหาสน์ บีบหัวใจผู้เป็นพี่รวมทั้งบุพการีที่อยู่ด้านบน
“ฉันขอร้อง คุณจะให้ฉันทำอะไรก็ได้แต่ปล่อยพี่ชายฉันไปเถอะ”
หญิงสาวคุกเข่าลงตรงหน้าชายหนุ่ม เธอยอมทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อช่วยเหลือพี่ชาย เมนิลาทนเห็นภากรถูกทำร้ายต่อไปไม่ไหวแล้ว เธอยินยอมที่จะทำทุกอย่างตามที่รามิลต้องการ ขอเพียงให้พี่ชายของเธอนั้นปลอดภัยและรอดพ้นจากเงื้อมมือของคนตรงหน้า
“แน่ใจเหรอว่าทำอะไรก็ได้”
ชายหนุ่มเอ่ยถามพลางเลิกคิ้ว แต่วินาทีนั้นหญิงสาวคิดอะไรไม่ออกอีกแล้ว เธอรู้เพียงแต่ว่าต้องทำทุกอย่างเพื่อช่วยเหลือพี่ชายให้ได้ จนเผลอรับปากไปว่าเธอนั้นจะยอมทำตามสิ่งที่ชายหนุ่มต้องการ ขอเพียงแค่ให้พี่ชายปลอดภัยก็เป็นพอ
“ดี แต่เธอจะมาพูดลอย ๆ ไม่ได้”
ชายหนุ่มเอยก่อนที่เขานั้นจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายคลิปหญิงสาว และสั่งให้เธอนั้นขอร้องเขาแบบเมื่อครู่ เมนิลายอมทำตามเพื่อหวังว่าชายหนุ่มจะยอมปล่อยภากร
“ฉันจะทำทุกอย่างที่คุณต้องการ ขอแค่คุณปล่อยพี่ชายฉัน”
หญิงสาวเอ่ยโดยไม่ทันได้คิดถึงผลที่จะตามมาในภายหลัง ภากรรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก เขาพยายามเอ่ยคัดค้าน แต่เมนิลาไม่ได้สนใจ เธอไม่รู้ว่าในภายภาคหน้าจะเกิดอะไรขึ้น รู้เพียงแต่ว่าตอนนี้เธอจะต้องช่วยชีวิตพี่ชายให้ได้เสียก่อน
“นิลา อย่าทำแบบนั้น!”
ภากรแทบขาดใจเมื่อรู้ว่าหลังจากนี้ชะตากรรมของน้องสาวจะเป็นเช่นไร เขาพยายามเอ่ยขอร้องรามิลไม่ให้ยุ่งกับเมนิลา แต่หารู้ไม่ว่า ยิ่งอีกฝ่ายพยายามปกป้องน้องสาวมากแค่ไหน ก็ทำให้รามิลนั้นยิ่งอยากพาตัวเมนิลากลับไปด้วย
“ไม่อยากจะเชื่อ ว่าคนอย่างแกก็เป็นห่วงคนอื่น”
รามิลยิ้มเยาะ ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายนั้นจะเผลอเผยจุดอ่อนให้เขารู้
“น้องสาวฉันไม่เกี่ยว”
“แล้วน้องสาวฉันเกี่ยวอะไร จะลืมไปแล้วเหรอว่าทำอะไรไว้กับไลลา!”
นึกถึงเรื่องราวในอดีตใบหน้าชายหนุ่มก็เคร่งเครียดขึ้นมา ดูเหมือนว่าภากรจะลืมไปแล้วว่าเคยยัดเยียดความเลวร้ายให้น้องสาวของเขามาก่อน เมนิลาที่ได้ยินก็นึกสงสัย เธอสบสายตาพี่ชายก่อนจะคาดคั้นเข้าอีกครั้ง
“สรุปนี่มันเรื่องอะไรกันแน่พี่ภากร แล้วไลลาคือใคร”
ภากรหลุบตาลง เขาไม่กล้าสบสายตาน้องสาวแม้แต่วินาทีเดียว ตอนนี้เขากำลังรับกรรมที่เคยก่อเอาไว้และยังทำให้คนในครอบครัวเดือดร้อนอีกต่างหาก เป็นครั้งแรกที่ภากรรู้สึกผิด แต่ใช่ว่าเขาจะรู้สึกผิดต่อรามิลและไลลา เขาเพียงแค่รู้สึกผิดต่อครอบครัวเท่านั้น
สำหรับเขาครอบครัวคือที่หนึ่ง ต่อให้เขาเป็นคนที่ชั่วช้าแค่ไหน แต่ก็ไม่มีวันทำร้ายพ่อแม่และน้องสาว
รามิลลุกขึ้นยืนก่อนที่เขาจะกระชากแขนเมนิลาเข้าใกล้ มือหนาสอดรัดเอวบางก่อนจะยกเธอพาดบ่ากว้าง ภากรที่เห็นเช่นนั้นก็พยายามฝืนร่างกายลุกขึ้นหวังจะเข้าไปช่วยน้องสาว แต่กลับถูกคนของรามิลเหยียบขาเอาไว้
“โอ๊ย!”
เขาร้องด้วยความเจ็บปวด เมนิลาที่เห็นเช่นนั้นก็เอ่ยขอร้องชายหนุ่มให้ปล่อยพี่ชาย คราวนี้รามิลยอมทำตามที่เธอขอร้อง แลกกับข้อเสนอที่หญิงสาวนั้นต้องกลับไปกับเขา เมนิลาลังเลอยู่ครู่หนึ่งแต่เมื่อเหลือบมองไปยังภากรเธอก็ตอบตกลงทันที
- Writer
