ตอนที่ 14
เมียหาย
วิสกี้แก้วที่เท่าไหร่ไม่อาจนับได้ ถูกส่งผ่านลงคอไปจนหมดอีกครั้ง ยามนี้สติสัมปชัญญะของปฐพีเริ่มจะขาดๆ หายๆ ไม่เต็มร้อย แต่พอที่จะหลงเหลือให้รับรู้อยู่บ้างว่าเขากำลังอยู่กับใคร และเธอที่นั่งเป็นเพื่อนคุยในเวลานี้ต้องการอะไร
“นายหัวเมามากแล้ว ส้มจะพาคุณไปนอนเอง ไปนอนนะคะ”
รัมภายื่นหน้าเข้ามากระซิบเบาๆ ที่ข้างใบหู จงใจให้ลมหายใจอุ่นๆ เป่ารดยังจุดอ่อนไหวของชายหนุ่มที่เธอพยายามจะประคองเขาให้ลุกขึ้นมา ยิ่งเธอเข้าใกล้ความนุ่มหยุ่นยิ่งบดเบียดเข้ากับกายแกร่ง ขณะที่คนถูกกระทำกำลังใจกระเจิดกระเจิง เมื่อความสาวและสวยมายั่วให้ลิ้มลองอยู่ตรงหน้า สัญชาตญาณดิบของชายหนุ่มเริ่มเข้ามาครอบงำ จนเดินเข้าไปในหลุมพรางที่เธอขุดเอาไว้ทันที
เพียงคิดไปถึงสิ่งที่กำลังเข้าใจผิด คิดไปถึงความสนิทสนมระหว่างภรรยาของตนกับสารวัตรหนุ่ม ไฟในใจก็ลุกโชนแผดเผาจนแสบร้อนไปทั่วร่าง ชายหนุ่มรวบร่างที่เบียดอย
