ยมทูตสีเทา กับเจ้าสาวสีชมพู

Ep.14 เมื่อเธอมีอันตราย

ไม่แข็ง ไม่แข็งทั้งคืน ใช้การไม่ได้ ผมจะต้องไปหาหมอเดี๋ยวนี้ แต่ตอนจูบกับมิ้นท์ก็แข็งสู้ซ่าดี แต่เวลาพอจะโดนรุม มันกลับไม่ยอมทำงาน ไม่ไหว ๆ แบบนี้มันเป็น ปัญหาชีวิตของผมแล้ว ผมมองคนที่ตื่นก่อน แล้ววุ่นวายกับบ้านของผม อะไร จะหยิบแก้วเหรอ ผมเดินเข้าไปช่วยมิ้นท์หยิบแก้วทันทีที่เจ้าหนูมันได้นาบกับด้านหลังของเธอ ไอ้ที่มันนอนนิ่งมาทั้งคืน มันก็แข็งขึ้นมา

“เขย่งแบบนี้ เดี๋ยวแก้วก็ตกใส่หัวเหรอ” กลิ่นหอมจังเลย กลิ่นดีจัง

“กระบอกอะไรมันดันหลังฉัน!!!!!”

“เฮ้อออออ ดีใจจัง นึกว่ามันจะไม่แข็งอีกแล้ว รู้ไหมมันใช้งานไม่ได้มาทั้งคืน” ผมโล่งใจจริง ๆ นึกว่าจะต้องไปหาหมอซะแล้วววววว

“เอามันออกป้ายยยย!!!!”

“อะไรเล่า อย่ารังเกียจมันเลยมันน่ารักนะ ชงกาแฟเหรอ ฝากด้วยนะ” เฮ้ออออ ดีใจจัง จู๋ไม่มีปัญหา ยังฟาดฟันได้ ไม่งั้นสาว ๆ เสียใจแย่

“ฉันชงไปเผื่อ แต่คุณไปจัดการใส่ครีมนมเอาเองนะ คุณวิน”

“อะไรก็เอามาเถอะหน่า!!!”

ผมมองไอ้ตุณที่เดินออกมาจากห้อง พร้อมกับปังปอน เมื่อคืนสองคนนี้นอนด้วยกันนี่ เล่นเซ็กซ์หมู่ไม่ชวนผมเหรอ ทำไมไอ้ปังปอนดูเสียอาการ ผมดูอาการของไอ้ตุณที่ไม่มีอะไรเลย เหมือนคนเพิ่งตื่นทั่วไป แต่ปังปอนนี่มองไอ้ตุณ 3 รอบละ มีอะไร

“จับผิดอะไรผม” คนขี้ระแวงทักผมทันทีที่ถึงโต๊ะ

“เมื่อคืนฉันจู๋ไม่แข็ง ไม่ยอมเคารพธงชาติด้วย ตอนนี้หายแล้ว เมย์ขา มานิ ๆ” ผมเลยกวักมือเรียกสาว ๆ มาพิสูจน์ โดยการให้เธอนั่งตักแล้วร่อนสะโพกไปมาบนตัก นิ่ง นิ่ง!!! ไม่ ไม่จริง ตอนใช้กับมิ้นท์ มันยังใช้ได้อยู่เลยอะ!!!!

ไอ้ตุณกับปิงปองมาชะเง้อมอง ว่าของผมมันใช้ได้จริงเหรอ แต่นอกจากมันจะไม่ตั้งให้ขายขี้หน้าแล้ว มันยังนิ่งเหมือนตาย ให้ไอ้ตุณขำออกมาเสียดังอีก อะไรวะทำไมมีแค่ผมที่เห็นภาพสะเทือนใจนั่น แล้วไม่แข็งอยู่คนเดียว ผมสะกิดให้เมย์ลุกได้แล้ว มันไม่ได้ผลหรอก

“นิ่งนอนสนิทเชียว ให้เมย์ใช้ปากให้ไหมคะ”

“มาใช้ปากอะไรกันตรงนี้ ตอนนี้เวลากาแฟค่ะ” มิ้นท์เดินมาพร้อมกาแฟในถาดใหญ่ ทำให้ไอ้ตุณต้องลุกขึ้นไปช่วยยก แต่ผมยังสงสัยไง!!!!! ผมดึงมิ้นท์ลงมานั่งตัก ไอ้ความเป็นชายของผม มันดันตอบสนองกับก้นน้อย ๆ ของเธอ โอ้วววววว ตั้งแล้วลูกพ่อ

“คุณวิน!!!!!!” มิ้นท์ที่พยายามจะลุกขึ้นจากตักของผม ทำให้ผมต้องกดกอดเธอให้นั่งอยู่แบบนั้น

“ขอฉันซึมซาบความรู้สึกนี่ก่อน มันไม่ตั้งกับคนอื่น แต่พอมันเป็นเธอ มันตั้งเฉยเลย” บดหน่อยสิที่รัก เธอต้องเรียนรู้การร่อนสะโพกหน่อยสิ เพราะเธอไม่ร่อน ผมเลยต้องบดเอง

“อื้ออออออ คุณวินนนนน หยุดก่อนนน”

ผมแอบส่งสายตาให้ไอ้ตุณเอาพวกไม่เกี่ยวข้องออกไปได้แล้ว จะมาชะเง้อมองอะไร เมื่อผมเห็นไอ้ตุณเอาปังปอนออกไปแล้ว ผมก็สอดมือเข้าใต้เสื้อของมิ้นท์ทันที แน่นนอน ว่าเธอโวยวายหนักมาก

“ฉันจะไปแล้ว ปล่อย!!!! คุณวินนน โอ้ยยยย อย่าทำแบบนี้”

“อย่าดิ้น ถ้าเธออยู่เฉย ๆ มันจะหยุดแค่จับนม แต่ถ้าดิ้นหรือด่าฉันอีกนิด ฉันเอาเธอเป็นค่าด่าแน่ ๆ ฉันแค่พยายามจะลบภาพสยอง เพราะฉะนั้นอย่ามาทำให้เสียเรื่อง” คำพูดของผมทำให้เธอยอมอยู่นิ่ง ๆ

ใช่…ผมแค่พยายามจะลบภาพสยองในคืนนั้น นุ่มมือจังเลย นมใหญ่จัง เฮ้อออ ทำไมทำได้แค่จับนะ ถ้าผมจะเอาเลย มันก็ได้นะเนี่ย กลิ่นของเธอโคตรจะเชิญชวนเลย มันเป็นความรู้สึกอยากทำมากกว่านี้

“อื้ออออออ อื้มมมมมม คุณวินน”

“ขาาา เรียกอีกสิ” เสียงครางหวาน ทำให้ผมบีบเคล้นหน้าอกของเธอแรงขึ้น เพราะรับรู้ได้ว่าเธอเองก็ชอบ

“เรียกบ้า เรียกบออะไร พอรึยัง!!! เดี๋ยวมันจะเกินเลยนะ” คนที่นั่นอยู่บนตักของผม ลุกขึ้นเฉยเลย อะไรเล่า ยังฟินอยู่เลย พอผมจะเดินเข้าไปหาเธอ เธอกลับยกเท้าขึ้นมากันผมเอาไว้ ชอบนักเก่ง ๆ แบบนี้เจอผมเข้าไปก็ตายทุกราย ผมใช้มือรูดขาของเธอก่อนจะผลักมันออก จนเธอเซผมเลยต้องไปรับตัวเธอเอาไว้

“อย่าเก่งกับฉันยัยหนู เพราะมันทำให้ฉันอยากจะได้เธอมากกว่านี้ เมื่อคืนน้ำไม่ออกมันหงุดหงิดนะ” ผมจุมพิตเบา ๆ ลงที่ต้นคอของเธอ ก่อนจะเดินจากไป เฮ้ออออ ไอ้จู๋ แกจะเลือกแข็งเป็นคน ๆ ไม่ได้นะ น่าหงุดหงิดใจจังเลย หงุดหงิดสุด ๆ เมื่อกี้นี้ล้นมือออกมาเลยนะ

“นี่!!!”

ผมหันไปมองตามเสียงเรียก อะไร เปลี่ยนใจเหรอ

“ไหนบอกว่าเราอย่าห่างกันไง”

“ฉันจะไปช่วยตัวเอง เธอจะไปด้วยไหม” ผมก็พูดไปงั้นแหละ ผมต้องการที่สงบ เพื่อสงบจิตสงบใจสักหน่อย ขืนอยู่ใกล้ ได้มีปล้ำเธอแน่ ๆ อยู่ในบ้านนี้ พ่อคงไม่ทำอะไรหรอกมั้ง

Minto Say::

คนอะไรโคตรลามกเลย ฉันเดินมาหาปิงปอง ที่นั่งเล่นอยู่กับคุณตุณ แล้วก็เล่าวีรกรรมของเจ้านายเขา ให้เขาฟัง นอกจากคุณตุณจะไม่ว่าอะไร แถมยังหัวเราะก๊ากออกมาอีก

“นี่คืออดทนแล้วครับ ถ้าเขาไม่อดทน เขาจะปล้ำคุณมิ้นท์จนกว่าจู๋เขาจะกลับมาแข็งนั่นแหละ เนื่องจากเห็นภาพที่สยองมา ทำเอาผมเองหดไปเลยเหมือนกัน คุณเองก็ชอบใช่ไหม”

“คุณตุณเห็นฉันเป็นคนลามกได้ยังไง”

“ผมหมายถึงชอบเขา สายตาคุณมันฟ้อง เวลาที่เขาอยู่กับคุณ เขาจะเป็นแต่ ธาวิน วิน แต่ถ้าเขาอยู่กับพวกผม เขาคือผู้สืบทอดที่นี่ ทุกคนที่นี่ให้เขาได้แม้แต่ชีวิต แต่พอมันเป็นเรื่องของคุณมิ้นท์ เขาจะออกอาการเหมือนคนคุยกับตัวเองเสร็จ เขาจะปฏิเสธทุกครั้งถ้าจะบอกว่าชอบคุณ แต่ถ้าคุณมีอันตราย เขาจะเป็นคนแรกที่ไปหา แล้วก็จะมาบอกไม่ชอบคุณอยู่ดี” คุณตุณยังคงหัวเราะออกมา ถ้าฉันมีอันตรายจะเป็นคนแรกที่มาหาอย่างงั้นเหรอ เมื่อวานก็รีบมาช่วยนี่เนอะ ภายใต้ความเป็นลูกคุณหนูเอาแต่ใจ คือเขาใส่คนรอบตัว วันนั้นก็ยังไปช่วยปิงปองจากการโดนปล้ำ

“ทางนี้ก็ไม่เคยลืมหรอกครับ ไม่เคยมีแฟนใหม่ ตั้งแต่เลิกกันไป ถ้าแม่ของมิ้นท์ไม่ได้ทำนายเอาไว้ ว่าถ้าคบกับผู้ชายคนนี้จะมีการตายเกิดขึ้น ป่านนี้ก็คงคบกันยาวไปแล้ว….โอ้ย อะไรเรื่องจริงนี่” ไอ้ปิงปองจอมพูดมาก ฉันเลยต้องกระทุ้งศอกใส่มัน พูดมากนัก

“ความตายน่ากลัวเหรอ ผมว่าไม่นะ ตายแบบไม่มีใครสิ น่ากลัวกว่า ผมว่าผมไปทำงานแล้ว”

“เอ่อ คุณตุณคะ คุณฟ้าฝนเป็นใครคะ” ฉันถามคุณตุณถึงหญิงสาว ที่คุณพ่อของคุณวินพูดถึง

“เป็นลูกสาวคนเล็กของคุณจีและคุณจิรายุ เจ้าพ่อโครงการอสังหาริมทรัพย์ คุณวินเธอไม่เคยชายตาแลหรอกครับ แต่ถ้าจะมองเป็นคู่แข็ง ก็เป็นคู่แข่งที่น่ากลัวมากเลยละครับ” คุณตุณพูดพร้อมเดินจากไป คู่แข่งอย่างงั้นเหรอ ฉันจะต้องไปแข่งกับเขาด้วยเหรอ

ฉันเดินเล่นไปเรื่อย ๆ ก็เจ้าของบ้านหนีไปทำงานนี่ งานอะไรก็ไม่รู้ ทำให้ฉันกับปิงปองโคตรจะว่างเลย เลยเดินสำรวจทั้งบ่อน้ำร้อนรวม แต่ดันมีพวกหนุ่มแก่ ๆ ที่ควงสาวรุ่นลูกเดินกันว่อนไปหมด ฉันเลยเปลี่ยนเส้นทางเดิน จนไปถึงทางแยก ทางแยกที่มีฝั่งหนึ่งปิดตายเอาไว้ ส่วนอีกทางไปทางมีป้าย เขียนว่า สู่ความหฤหรรษ์ ซึ่งฉันก็เป็นคนไม่ดื้อเชื่อป้าย พอเดินไปตามทางกลับมีคนเยอะมาก มากเกินกว่า ที่เห็นในรีสอร์ตมากมาย ทำให้ฉันกับไอ้ปิงปองต้องมองหน้ากันเลย

“คืออะไรวะ บ่อนเหรอ” ไอ้ปิงปองพูดถึงเสียเฮที่ดังออกมาจากข้างใน

“บ่อนอะไรคนคึกคักแบบนี้ มันต้องเงียบ ๆ เพราะกลัวตำรวจเปล่าวะ กูว่าสนามมวย” ฉันตอบไอ้ปิงปอง ทำให้เราต่างรีบเข้าไปดูด้วยความตื่นเต้น

มันคือสนามมวยกรงที่มีคนนับพัน จะบอกว่าหลายพันก็ได้ จ้องมองไปที่สนามแล้วส่งเชียร์ ให้ฆ่าเลย ฆ่าเลย แต่ยอมแพ้ก็พอแล้ว ทำไมต้องฆ่าด้วย ฉันมองไปรอบ ๆ คนที่เห็นดี เห็นงามในการตายของคนอื่นมีมากมาย ฉันมองไปยังสนาม กับผู้ชนะร่างมหึมาตัวใหญ่น่ากลัว

[ ชัยชนะครั้งที่ 10 ของรางวัลที่คุณอยาก นอกจากเงินรางวัล คืออะไรครับ ] พิธีกรถามถึงของรางวัล มันคือการสมยอมเพื่อเงินสินะ

[ ใครมันกล้า ไม่อยากเป็นแบบไอ้ลูกหมานั่น ก็ก้าวขึ้นมาสู้ได้เลย ส่วนเรื่องรางวัล อยากได้แจ่ม ๆ อ่าาาา แม่หนูนมโตนั่น ] คนที่อยู่ในกรงชี้มาที่ฉัน ที่กำลังเดินเข้ามาในสนามเพื่อหาที่นั่ง ทำให้สปอร์ตไลท์ส่องไฟมาที่ฉัน

“เหี้ยแล้วไง ไปมิ้นท์ ท่าไม่ดีแล้ว” ไอ้ปิงปองจูงมือเดินไปที่ทางออกแต่ก็มีการ์ดมากมายเข้ามาขวาง แล้วจับฉันเดินเข้าไปกรงที่มีศพ แม้ไอ้ปิงปองพยายามจะยื้อฉันเอาไว้ก็ไม่เป็นผล

“บ้า เหรอ!!! ฉันไปเกี่ยวอะไรด้วย ฉันก็แค่คนมาดูมวย” ฉันพยายามทุบการ์ดพวกนี้ ที่ไม่ยอมฟังที่ฉันพูด

“คนที่ชนะ 10 ครั้งจะขออะไรก็ได้ ถ้าผู้ท้าชิงชนะ การร้องขอครั้งนี้ก็เป็นโมฆะ ถ้าแชมป์ชนะ คำขอก็จะเกิดขึ้น หลังจากงานนี้ กรณีไม่เสียชีวิตคุณจะได้เงิน 300,000 บาท เป็นค่าทำขวัญครับ แต่ถ้ากรณีตาย ทางบ้านคุณจะได้เงิน 2 ล้านครับ”

อะไรวะ คือฉันไม่ได้อยากได้ฆ่าทำขวัญไง!!! ฉันถูกพามาที่ห้องรับรองจับแต่งตัวใหม่จนหมด ให้เหมาะกับการเป็นรางวัล นี่มันเรื่องบ้าอะไรวะเนี่ย ฉันแค่มาดูมวยไม่ใช่เหรอ ฉัยพยายามจะหาทางหนี ไม่เว้นแม้แต่คิดจะออกทางท่อแอร์ แบบในหนัง แต่เพียงฉันจะปีนเก้าอี้ ปืนก็ถูกจ่อมาที่ฉัน ที่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย คุณวินอาจจะช่วยฉันได้ก็ได้ หวังว่าปิงปองมันจะไม่ซื่อบื้อนะ

ฉันนั่งอยู่สิ้นหวังจนมีเจ้าหน้าที่บอกว่ามีคนอยากพบฉัน ฉันเลยถูกพามาที่สนามมวยกรงอีกครั้ง ไอ้ปิงปองก็รีบวิ่งมาหาฉันทันที พร้อมกับคุณตุณ ที่มาเจรจาขอตัวฉันคืน แต่มันไม่เป็นผล จนคุณวินต้องออกตัวเอง ฉันคิดว่าถ้าเป็นเจ้าของที่นี่มาขอทางสนามจะยอม แต่ไม่เลย

“ที่นี่มีกฏ ต่อให้พ่อเลี้ยงมา ก็ไม่มีใครเอารางวัลกลับไปได้ทั้งนั้น กฏก็ต้องเป็นกฏ ทางเดียวที่นายน้อยจะเอาผู้หญิงคนนี้กลับไปได้ คือชนะแชมป์ไปให้ได้” พิธีกรเอ่ยบอก มันทำให้ฉันไม่อยากให้เขาต้องเอาชีวิตมาเสี่ยงเลย ศพบนเวทีประลองมันทำให้ฉันรู้แล้ว ว่ามันโหดร้ายแค่ไหน อย่าเข้าประลองเลย ฉันจะหาทางหนี้เอง ถ้าคุณตายล่ะ!!!

“คู่หน้าเริ่มตอนไหน” คำถามจากคุณวินที่ทำเอาฉันกลัวเหลือเกิน ทำไมล่ะ เอาชีวิตตัวเองมาเสี่ยงทำไม ฉันได้แต่ส่ายหัวไปมา เพื่อให้เขาเปลี่ยนใจ

“พรุ่งนี้ครับ”

“ฉันจะลงท้าชิงเอง ขอคุยกับเธอแป๊บนึงได้ไหม”

“3 นาทีครับ ทางเดียวที่นายน้อยจะเอาตัวเธอกลับไปได้ คือ ชนะเท่านั้น กติกาเดิม จะอาวุธอะไรก็ได้ ที่ไม่ได้ปืน ผมหวังว่านายน้อยจะรู้กติกาดี” คำอนุญาตของพิธีกร ทำให้วิ่งไปหาคุณวินทันที

“ฉันจะหาทางหนีเอง อย่าเอาชีวิตมาเสี่ยงแบบนี้ ได้โปรด”

“ดื้อนักเป็นไงล่ะ รอฉันนะ ฉันจะมาช่วยเธอออกไปเอง อย่าคิดหนีมันไม่ได้ผลหรอก ฉันเป็นเจ้าของที่นี่ ยังต้องทำตามกฏเลย มันไม่มีทางที่เธอจะหนี้ได้ ฉันจะช่วยเธอออกไปให้ได้ ไม่ต้องกลัว” คุณวินจับมือของฉันมาแนบที่แก้มเอาไว้ แต่บทสนทนาของเรามันไม่ถึง 3 นาที เพราะแชมป์ของสนามตามมาผลักร่างของฉันจนกระเด็นไปชนกับกรง

“คุยห่าอะไรมากมาย นายน้อยของพวกเงา มันจะเก่งแค่ไหนวะ คนที่อยู่เหนือพวกมาเฟียแก่ ๆ ถุ้ย คนที่เกิดมาในบารมีพ่อ” คำดูถูกไม่ได้ทำให้คุณวินตอบโต้ใด เพียงแค่มองฉันน้อย ๆ แล้วเดินจากไป

นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย!!!!!

อีกด้าน

“ไง ร้อนรนเหมือนไฟเลยใช่ไหม ทำให้คนได้เห็นไอ้วิน ว่าแกมีความสามารถมากพอ” พ่อเลี้ยงวายุมองภาพทุกอย่างที่ให้ลูกนน้องถ่ายไลฟ์สดออกมาจากสนามมวยกรง

“พอเมียไม่อยู่ก็หาเรื่องแกล้งลูก คุณนายกลับมา กระผมจะฟ้อง ว่าแต่การที่ขึ้นค่าตั๋วการชม แบบนี้อยากให้คนเห็นความสามารถลูกจริงหรือครับ”

“ยิงปืนนัดเดียวได้นก 3 เคยได้ยินไหม เงิน อำนาจ และลูกสะใภ้ ฉันไม่ใช่พวกตาแก่หัวโบราณ ลูกฉันชอบใครฉันก็ต้องชอบด้วย แต่…มันเล่นตัวกันเกิน ฉันแก่แล้ว หลานก็อยากเห็นหน้าก่อนตายนะไอ้กร ไงแล้วกัณฑ์มันไปเฝ้าลูกสาวฉันอยู่ใช่ไหม ฉันไม่ไว้ใจอะไรทั้ง” พ่อเลี้ยงวายุ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง แต่กรที่เป็นคนสนิทกลับไม่คิดแบบนั้น

“อย่ามาจับคู่ให้ลูกผมนะ ให้ลูกผมได้หาเมียเองเถอะครับ”

“ลูกกูก็ออกจะน่ารักเป็นกุลสตรีที่เรียบร้อยเหมือนผ้าที่พับไว้”

“แต่สิ่งที่ผมเห็นและได้ยิน มันตรงข้ามกันเลยนะครับ กระผมจะส่งคนไปดูแลผู้หญิงคนนั้น ถ้าเกิดตายขึ้นมาก่อน ที่รีสอร์ตคงได้ลุกเป็นไฟแน่ ๆ คิดได้ยังหนอ ไปติดสินบนให้คนเอาเด็กของลูกไปเป็นรางวัล ชั่วไม่มีใครเกินเลยทีเดียว คนชั่วระวังจะไม่มีคนรักนะครับคุณวา”

==================