จุ๊บ
"มอนิ่งค่ะสุดหล่อของหนู"
ทับทิมผละจูบออกจากแก้มขาวผ่องของผอ.หนุ่ม เช้าแบบนี้ทำไมผอ.ภาคย์ถึงได้มานอนบนโซฟาตัวยาว
แต่ด้วยชุดนอนเสื้อแขนสั้นและกางเกงขายาวสีดำของเขา อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนผอ.ภาคย์นอนที่นี่
ธรรศภาคย์มองดูนาฬิกาที่ห้อยอยู่บนผนังในห้องนอน บอกเวลาหกโมงเช้า ยังไม่สายนี่ ยังไม่ถึงเวลาของนาฬิกาที่เขาตั้งปลุกเอาไว้ด้วยซ้ำ แล้วทับทิมมาทำไมแต่เช้า
"คิดถึงค่ะ"
เขยิบเข้าไปหอมแก้มสากอีกที เขาคงสงสัยใช่ไหมล่ะว่าทำไมเธอถึงมาแต่เช้าตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้น
ก็เพราะคิดถึงเขาน่ะสิ ไม่ได้มาให้เจอตั้งสามวัน ถึงจะแอบมองอยู่ห่างๆ ก็เถอะ แต่ก็พยายามยับยั้งชั่งใจ
เพราะรู้ว่าเขาโกรธ ก็เลยทิ้งระยะห่างเอาไว้ คิดว่ายังไงสามวันผ่านไปเขาน่าจะยอมใจอ่อนลงให้เธอเข้ามาวุ่นวายได้บ้าง
ให้ถอดใจแล้วยอมแพ้ถอยกลับเหรอ ไม่มีทาง! แต่เธอมีเรื่องที่ต้องสะสางภายในจิตใจ
เมื่อก่อนมีแค่เรื่องแม่เท่านั้นที่
