เมย์เอื้อมมือขึ้นไปจับแขนทั้งสองข้างเขาไว้แน่นพยายามส่งสายตาอ้อนวอนเขา ถ้าในเวลาปกติเธอคงไม่ทำแต่ในเวลาแบบนี้ที่มีทางเลือกไม่มากเธอคงต้องลองขอร้องเขาดู
คริสเลื่อนใบหน้าลงไปบดจูบริมฝีปากอวบอิ่มที่บวมเป่งเบาๆ ปลายนิ้วลูบไล้ไปบนพวงแก้มแดงระเรื่อของเธอ
“ คาร์ล ไหนๆแกก็ได้เธอแล้ว เรื่องที่เราตกลงกันไว้ก่อนหน้านี้ก็ให้มันจบลงแค่นี้เถอะ ..ต่อจากนี้ไปฉันขอยัยนี่ก็แล้วกัน ”
คาร์ลไม่ได้ตอบรับอะไรเขาแต่ส่งสายตาพิฆาตแทนคำตอบ
คริสยกร่างบางออกมาจากหน้าตักของคาร์ลอย่างรวดเร็ว ท่อนเอ็นที่เสียบคาอยู่หลุดออกจากร่องของเธอทันทีพร้อมๆกับของเหลวใสที่ซึมไหลออกมา เขารวบตัวเธอเข้ามากอดไว้ในอ้อมแขนขณะที่มือหนาหยิบเสื้อเชิ้ตที่ถอดออกสวมทับเรือนร่างเปลือยเปล่าของเธอไว้ ร่างเล็กที่สั่นเทากอดตอบร่างสูงทันทีราวกับตอนนี้เขาเป็นที่พึ่งหนึ่งเดียวของเธอ
“ อ๊ะ! ”
คาร์ลลุกขึ้นจากเตียงและเอื้อมมือไปคว้าต้นแขนเมย์ไว้แน
