ยังไม่ทันที่พวกเขาทั้งคู่จะได้โต้เถียงอะไรกันต่อ บานประตูห้องนอนของคริสก็เปิดกว้างออกพร้อมกับสายตาดุดันที่จ้องมองพวกเขาทั้งคู่เขม็ง
“ มาหาฉัน ”
“ เหอะ! เธอเป็นหมาหรือไง มันสั่งอะไรก็ทำตาม ” คาร์ลพูดออกมาอย่างหงุดหงิดเมื่อเห็นท่าทางของเธอที่ขยับเข้าไปหาพี่ชายเขา
“ หมาบ้านพ่อแม่นายสิ เลิกยุ่งกับฉันสักทีจะได้ไหม ”
“ ปากเธอนี่มัน.. ”
ตอนนี้ฉันไม่สนใจว่าคาร์ลจะพูดอะไรอีก ในเมื่อคริสก็อยู่ด้วยน้องชายเขาคงไม่กล้าทำอะไรฉันอีก ฉันรีบเดินไปเปิดประตูห้องนอนของคาร์ลออกก่อนจะเดินเข้าไปหยิบกระเป๋าและเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายเกลื่อนพื้นขึ้นมาก่อนจะรีบเดินเข้าห้องน้ำเพื่อไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
พอเปิดประตูห้องนอนออกมาก็เจอผู้ชายร่างสูงสองคนที่ยืนรออยู่ ฉันอึ้งไปเล็กน้อย สายตามองสำรวจพวกเขาทั้งคู่สลับกันไปมา มองด้วยสายตาแทบจะแยกไม่ออกว่าใครเป็นใครทั้งคู่เหมือนกันมาก มากจนเกินไปไม่ว่าจะเป็นใบหน้า ท
