When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
" นิดหน่อยค่ะทิว สงสัยเมื่อคืนเราหนักไปหน่อย ลดาเลยนอนไม่พอค่ะ " ลดาเสแสร้งกลบเกลื่อนความสงสัยของวทัญญู และวทัญญูก็เชื่อใจลดาทุกครั้ง " งั้นวันนี้ผมไม่กวนดาก็ได้นะ ดาจะได้พักผ่อน " วทัญญูยังคงห่วงใยลดา " ไม่กวนหรอกค่ะ ดาชอบทิวก็รู้ไม่ใช่เหรอ " ลดาเอ่ยปากออกไปด้วยสัญชาติญาณดิบของเธอ ซึ่งวทัญญูก็รู้จักลดาเป็นอย่างดี " แล้วนี่ทิวกินยาหรือยังคะ เดี๋ยวมันออกฤทธิ์ไม่ทัน " ลดายังคงเอ่ยถึงไวอาก้าที่วทัญญูต้องรับประทานก่อนมีเซ็กส์กับเธอทุกวัน ยกเว้นวันที่ลดาเป็นประจำเดือนเท่านั้น " กินแล้ว ผมไม่ลืมแน่นอน " วทัญญูเอ่ยอย่างรู้ใจลดา " ดีมากค่ะผัวขา " ลดายิ้มด้วยความพึงพอใจ ขณะที่วทัญญูก็ยิ้มเอ็นดูลดาเช่นกัน ทั้งคู่จบการสนทนาลงเพียงเท่านี้ ลดาจึงขอตัวไปอาบน้ำ วทัญญูก็จัดการเก็บถ้วยจานไปล้าง เขาไม่ได้คิดอะไร เพราะลดาแทบจะไม่มีความเป็นแม่บ้านแม่เรือน แต่เขาก็ยินดีทำให้เธอ เพราะสมัยนี้หญิงชายเท่าเที