ลดาและวทัญญูเดินลงจากคอนโดระดับกลางที่พวกเขาพักอยู่ เพื่อลงมายังรถญี่ปุ่นคู่กายของวทัญญู ทั้งคู่เข้าไปนั่งอยู่ในรถ แล้วรถยนต์จึงเคลื่อนออกไปด้วยความรวดเร็ว
เพราะจากกิจกรรมที่ทั้งคู่ทำเมื่อเช้า ทำให้เสียเวลามามากพอสมควร แต่ทั้งคู่ก็ไม่ได้สนใจเรื่องนั้น ความต้องการทางเพศมันอยู่เหนือเหตุผลทั้งหมด
เมื่อถึงที่ทำงานของลดา วทัญญูก็ก้มลงจูบที่กลางหน้าผากของเธอ ลดายิ้มรับและเธอก็ไม่ได้ทำอะไรไปมากกว่านี้ เธอเกรงว่าเดี๋ยวจะหยุดความต้องการของตนเองไม่อยู่ แล้วจะเลยเถิดไปมากกว่านี้
" ทิวขา ดาไปทำงานก่อนนะคะ แล้วเย็นนี้เจอกัน " ลดาเอ่ยลาวทัญญูก่อนจะจุ๊บแก้มเขาไปหนึ่งที
" ตั้งใจทำงานนะครับที่รัก แล้วเย็นนี้ผมจะเสิร์ฟเซ็กส์ร้อนๆให้คุณอย่างจุใจแน่นอน " วทัญญูเอ่ยด้วยรอยยิ้ม คำพูดแบบนี้ของทั้งเขาและเธอมันแทบจะเป็นเรื่องปกติ จนไม่มีความเขินอายสำหรับทั้งคู่
" ดาอดใจรอแทบไม่ไหวเลยค่ะ " ลดาทำสีหน้าแสดงความต้องการชัดเจน
" วันนี้คุณเจ็บตัวหนักแน่ แล้วอย่าบอกให้ผมหยุดแล้วกัน " วทัญญูยังยั่วลดาต่อ เขารู้จุดอ่อนเธอดีว่าเธอคลั่งเซ็กส์ขนาดไหน
" ได้ค่ะ ดาจะรอ แต่ตอนนี้ดาขอไปทำงานก่อนนะคะ " ลดากล่าวออกมาก่อนจะเปิดประตูลงจากรถไป แล้วหันกลับมาโบกมือให้วทัญญูอีกครั้ง
วทัญญูยิ้มให้กับลดา ก่อนที่รถจะเคลื่อนออกไปเพื่อไปทำหน้าที่ของเขาเช่นกัน เขาแค่คิดถึงความสุขระหว่างเขากับลดาก็แทบจะอดใจรอจนถึงเย็นนี้ไม่ไหว วทัญญูได้แต่ยิ้มให้กับตนเอง
บริษัท เท็กซ์วัน โลจิสติกส์ จำกัด
ลดาเข้าไปในบริษัทและเดินตรงดิ่งเข้าไปในลิฟท์ที่จะส่งเธอขึ้นไปยังชั้นผู้บริหาร ซึ่งตำแหน่งที่เธอทำอยู่คือเลขาของประธานบริษัท ลดาทำงานที่นี่ได้ปีกว่าๆ หลังจากที่เธอคบกับวทัญญูได้ไม่นาน เธอก็ออกจากที่ทำงานเก่าของเธอ ด้วยเรื่องปัญหาความรักคบซ้อนของเธอ วทัญญูจับได้เธอจึงต้องเลือกลาออก และเลิกกับชายคนที่เธอคบกับเขาเป็นกิ๊ก เพราะเขามีครอบครัวอยู่แล้ว