จากเหตุการณ์สงบลงแล้วไฟหน้าห้องฉุกเฉินก็ปิดลงพร้อมนายแพทย์หนุ่มเดินออกมา
" อะ..แฮ้ม " นายแพทย์หนุ่มส่งเสียงออกมาทางคอลำ ให้ทุกคนหันมาสนใจทางเขา ทุกคนต่างพร้อมใจกันหันมามองที่นายแพทย์หนุ่ม
" คุณหมอค่ะคุณท่านเป็นอย่างไรบ้างคะ?" ป้าอาจถามออกมาน้ำเสียงเป็นห่วง ดนัยยืนกอดคนตัวเล็กแน่นพร้อมลุ้นไปตามๆกัน กับคำตอบของเพื่อนหมอ
" คนไข้ปลอดภัยครับ และหมอได้ให้คนไข้ใช้เครื่องหายใจก่อนเพราะคนไข้ยังไม่ได้สติ อีกอย่างต้องรอดูอาการหลังฟื้นของคนไข้ครับ " นายแพทย์หนุ่มพูดบอกทุกคนให้สบายใจ ทุกคนต่างพากันถอนหายใจออกมาตามๆกัน ดนัยคลายกอดคนตัวเล็กออกเล็กน้อย เสือพลางปลายตามองเพื่อนรักงง
" หมอได้ย้ายไปห้องพิเศษแล้วนะครับ " นายแพทย์หนุ่มบอกญาติคนไข้ ป้าอาจท่านก็ยิ้มออกมา แล้วเดินตามพยาบาลไปหาคนไข้
" กูว่าที่นี้โรงพยาบาลของกูนะ ไม่ใช่สนามมวย พื้นโรงพยาบาลกูเลือดเต็มเลย ตายไหมวะ?" นายแพทย์หนุ่มพูดออกมายาวๆ
