ZERRA NICOLE'S POV
"Sabihin mo sa 'kin kapag pinaiyak ka nitong si Adam, ha," sabi ni Mommy Annika habang nasa lawn area kami.
Matapos naming maghapunan ay dito kami tumambay. Narito ang buong Montana. Nakakatuwa nga dahil halatang-halata na sobrang close sila sa isa't-isa. Bigla kong namiss ang pagkakaroon ng pamilya. Si Papa, Mama at ako.
Pero mukhang mararanasan ko lang iyon ulit kung magkakaroon na ako ng asawa at sariling mga anak. Dahil hinding-hindi na babalik ang pamilya ko kailan man.
"Huwag kang mahihiyang magsumbong, Zerra. Ako mismo ang kakastigo rito sa nobyo mo oras na paiyakin ka," sabi pa nito.
"Makakaasa ho kayo, M-Mommy," ngiting sabi ko na ikinangiti nito ng sobra. Tuwang-tuwa kasi ito kapag Mommy ang tawag ko rito. At gano'n rin ang asawa nitong si Daddy Derek.
