Ep16 :รางวัลที่ไม่ต้องการ

1972 Words

(รางวัลที่ไม่ต้องการ) “พี่ทัพว่าอะไรนะจ๊ะ...เมื่อกี้หูฉันฟังไม่ค่อยถนัด” ต่อให้ถนัดดงก็กลายเป็นคนหูหนวกมันซะเดียวนั้น “กูบอกว่า กูจะให้รางวัลมึง...” ทีนี้นายบ้านพูดทีละคำ เน้นทุกประโยค สายตาคมเข้มสีดำทมิฬจับจ้องบนใบหน้าซีดขาว...สมน้ำหน้าอยากดอดมาตีท้ายครัวกูดีนัก...ไอ้น้องตัวดี “ส่วนตัวข้าจะเป็นผู้ใหญ่ฝ่ายเอ็ง ไปพูดจาสู่ขอนังมะเฟืองให้มาเป็นเมีย...ข้ายังจำได้...ไอ้วันเกิดเรื่อง เอ็งปีนเข้าหานังมะเฟืองมันไม่ใช่หรือไง? ก็ถ้าเอ็งไม่รักไม่ชอบมัน...จะปีนเข้าหามันทำไม...จริงไหม?” โทษฐานมันอาจหาญ กล้ามาตีท้ายครัวคนอย่างนายพรานทัพทอง มันก็รู้อยู่เต็มอกฉกาเป็นเมียของเขา มันยังอยากได้เจ้าหล่อนไปครอบครอง...เป็นผู้ชายด้วยกันมองตามันเขาก็เห็น มันแอบชอบฉกาแล้วเขาก็ไม่ใจดียอมยกให้มันหรอกนะ...นั่นมันหัวใจเขาทั้งดวง “แต่ว่าฉันยังไม่อยากมีห่วง หรือภาระในตอนนี้นะพี่ทัพ” “ตอนนี้แหละ ข้าว่าเหมาะสมทุกอย่าง เอ็งมีเรือนหลังใหญ่โต มีเงินทองไว้ใช้สอยมากมาย ขาดก็แต่แม่ศรีเรือนคอยเป็นกำลังหนุน ข้าจึงอยากเป็นคนจัดหาเรื่องนี้ให้กับเอ็งเป็นรางวัล นังมะเฟืองมันเป็นคนดี ไม่เคยทำตัวเสื่อมเสีย งานบ้านงานเรือนมันก็เก่ง ข้าดูๆแล้วมันเหมาะสมกับเอ็งทุกประการ” “แต่ว่าฉันไม่ได้รักมันนี่จ๊ะพี่ทัพ...” “อยู่กินกันไปประเดี๋ยวก็รักกันเอง เอาเถอะ...อย่าได้มาขัดใจข้าเลยไอ้ดง...ทำตามที่ข้าพูดนี่แหละ ดีสำหรับตัวเอ็งมากที่สุดแล้ว...” คำว่าไอ้ดงทำเอาเจ้าของชื่อสะดุ้งในใจ ไม่ได้มาให้รางวัลเขาหรอก มาให้โทษเขาซะมากกว่ากระมัง นี่ถ้าเกิดเป็นหญิงเขาจะค้อนให้สักวงใหญ่ อย่าคิดว่าเขารู้ไม่ทัน จู่ๆจะมาขู่เข็ญ ยัดเยียดให้เขาผูกข้อมือสาว นี่คงจะหึงหวงไม่อยากให้ฉกามันมาวอแวใกล้ชิดกับเขา คงจะเตือนอีกฝ่ายไม่สำเร็จเลยหันมาเล่นงานเขาแทน “แล้วถ้าฉันจะขอเปลี่ยนเป็นส้มแป้นแทนมะเฟืองละจ๊ะ พี่ทัพจะว่ายังไง?” ดงลองยื่นข้อเสนอใหม่ บีบนวดขาให้นายบ้าน ลองเปลี่ยนเป็นอีกสาวหนึ่งดูสิ ถ้าให้เลือกระหว่างสองคนนี้เขาขอเลือกส้มแป้นน่าจะดีกว่า “กูเลือกมาดีแล้ว ยกคนไหนให้มึงก็คนนั้น อีกอย่างกูไม่อยากเสียผู้ใหญ่ เพราะก่อนเดินมาถึงเรือนมึง กูแวะไปเกริ่นกับตาทองสุขกับแม่มะยม จะมาสู่ขอลูกสาวให้กับน้องรักอย่างมึงเร็วๆนี้ ให้เตรียมตัวรอไว้ได้เลย” ดงหน้าเสีย ใจไม่คิดปรารถนามะเฟืองเป็นทุนเดิม นับวันมีแต่จะรำคาญใจจนแทบไม่อยากมองหน้า หากจะให้ขัดขืนไม่ยอมรับรางวัลจากนายบ้านที่เปรียบเสมือนดั่งพี่ชายดงก็ไม่กล้า สุดท้ายเลยต้องเลยตามเลย... ----------------------------------------- ในคืนวันผูกข้อมือ ดงซดเหล้าจนเมามายคอพับคาวงเหล้า ฤทธิ์กับมิ่งแก้วเลยต้องช่วยกันแบกร่างไร้สติมาส่งคืนให้กับเมียถึงในห้องนอน “ข้าเอาผัวเอ็งมาส่งคืน...” เสียงเมาอ้อแอ้จากมิ่งแก้ว “ขอบใจพี่มิ่งกับพี่ฤทธิ์มากเลยนะจ๊ะ ฉันนึกว่าจะต้องลากมุ้งออกไปกลางให้พี่ดงกลางวงเสียแล้วอีก” มะเฟืองค้อนคนมาส่งผัว ไอ้ที่พูดก็คิดจะทำจริงๆนั่นแหละ ถึงจะเป็นคืนมงคลเพราะเป็นคืนวันเข้าหอ มะเฟืองก็รู้ดีแก่ใจว่าพี่ดงคงไม่คิดจะแตะต้องตัวเธอ เขาเคยพูดใส่หน้าเธอไว้เช่นนั้น นับตั้งแต่ครั้งสุดท้ายดงก็ไม่เคยสัมผัสแตะต้องเธอ มะเฟืองผลัดเปลี่ยนชุดงามออกมาเป็นชุดธรรมดา ใบหน้าซึ่งวันนี้ตบแต่งไว้สวยงามในความรู้สึกตัวเองหากก็สุดแสนธรรมดาในความคิดของดง ถูกเช็ดล้างออกจนเหลือเพียงผิวเกลี้ยงเกลา ฤทธิ์ปรือตาหนักอึ้งขึ้นมองมะเฟือง เขาหัวเราะหึๆผ่านลำคอ “พี่ช่วยแบกพี่ดงเข้ามานอนในนี้ทีจ้ะ” มะเฟืองหลีกทางหลบสองหนุ่ม “ดีใจกับเอ็งด้วยนะมะเฟือง...” ฤทธิ์พูดขึ้นตอนเดินเลี่ยงร่างอวบแบกผัวขี้เมาของเจ้าหล่อนมานอนคว่ำหน้าอยู่บนฟูกหนา ทั้งสองหนุ่มยืนหอบหายใจใบหน้าแดงก่ำ ตัวหนักใช่เล่นเลยวะไอ้นี่... “ขอให้เอ็งมีความสุขมากๆนะ...” ฤทธิ์ยังหันมาพูดต่อ เขาแอบเฝ้ามองความรักของหญิงสาวผู้นี้อยู่ห่างๆ รู้ว่าเจ้าหล่อนต้องใช้ความพยายามมากพอกับความอดทนต่อความรู้สึกเจ็บเจ็บปวดทรมานหัวใจ ต่อคนที่เรารักแต่เขาไม่กลับไม่รักเราแถมยังคอยเอาแต่ผลักไสมันทำให้เจ็บมากนะเขารู้ดี เพราะเขาก็เคยโดนมาก่อน...ไม่เคยได้รับเยื่อใยจากสาวที่ผูกใจตั้งแต่แรกเห็น เรื่องราวนั้นกลายเป็นอดีต โดยฤทธิ์พยายามจะทำเป็นลืม บางเรื่องหากมันฝังใจก็ทำให้ลืมยากเย็นซะเหลือเกิน “ฉันไหว้ขอบใจพี่สองคนมากนะจ๊ะ ไหนมาทั้งช่วยงานกันตั้งแต่เช้ามืด แล้วยังจะต้องมาทั้งดูแลคนเมาไม่มีสติอีก” สองหนุ่มพยักหน้าพร้อมกันก่อนจะเดินออกจากห้อง มะเฟืองเดินตามมาปิดประตูลงกลอน ย้อนกลับมานั่งแหมะข้างผัวหมาดๆ ทอดสายตารักสุดหัวใจไปยังร่างที่นอนหลับสนิท... ------------------------------------ อากาศยามเช้ามืดหนาวเย็นจนต้องคว้าเอาผ้าห่มผืนอุ่นมากอดไว้แนบอก ดงส่งเสียงครางยามร่างกายสัมผัสในความนุ่มหยุ่น ตั้งแต่เขาได้รับบาดเจ็บดงก็ไม่เคยเสพกามกับสาวใด ส้มแป้นถูกนายบ้านกักบริเวณห้ามเจ้าหล่อนออกมาเดินเพ่นพ่านขวางหูขวางตาในหมู่บ้าน เขาเองก็ยังพานเคืองเลยไม่ปีนขึ้นไปหา จนเมื่อนายบ้านมีคำสั่งจะสร้างเรือนหลังโตให้กับเขา เลยยิ่งไม่มีเวลามานั่งหมกมุ่นเรื่องใต้สะดือ พอตกกลางคืนเขาก็หลับเป็นตายเพราะตอนกลางวันใช้แรงงานไปจนหมดเกลี้ยง กลิ่นหอมอ่อนๆโชยเข้าปลายจมูกโด่ง แรงเบียดมาพร้อมแรงเสียดสี ดงงึมงำรัดผ้าห่มเข้ามาแทบฝั่งในผิวกาย ผ้าผืนนี้นุ่มนิ่มดีจังยิ่งกอดยิ่งรัดร่างกายเขายิ่งอบอุ่น มะเฟืองลืมตาตั้งแต่รู้สึกอึดอัดราวกับถูกงูรัด พอปรับสายตาแลเห็นใบหน้าของผัวหัวใจของสาวเลยเบิกบานยิ่งกว่าดอกทานตะวัน เธอเบียดตัวเข้าหารัดร่างหนาไว้ในอ้อมแขน ที่แท้ก็ผัวรัดไม่ใช่งูรัดสักหน่อย คนมีผัวแล้ว เป็นผัวที่อยากได้จนตัวสั่นซะด้วย ได้มาแล้วก็จะเก็บรักษาไว้อย่างดีจะไม่ยอมให้ใครมาแย่งชิง มะเฟืองยืดลำคอขึ้นดูดปากของผัวเสียงดัง จ๊วบ จ๊วบ ปากผัวหวานจัง ตรงนั้นของผัวยิ่งหวาน ขนาดเธอเคยได้ดูดเพียงสองครั้งยังอุตส่าห์จำรสชาติได้ไม่เคยลืม ดูดปากของผัวจนพอใจ เป้าหมายต่อไปก็หาใช่ที่อื่น ดงไม่ได้สวมเสื้อนอน จึงแลเห็นแผงอกตึงแน่นแข็งปั๋ง หน้าท้องมีลอนกล้ามตึงแน่นไม่แพ้แผงหน้าอก เดิมทีดงก็สวมเสื้อ แต่มะเฟืองเป็นคนถอดออกให้ตอนเช็ดตัว “ผัวใครหว่า? ทำไมถึงได้น่ากินไปทั้งตัว” มะเฟืองยิ้มกริ่มภูมิอกภูมิใจในตัวเองเหลือเกิน ถ้าจะลักหลับผัวจะเป็นอะไรไหมหนา... มือบางวางไว้บนแผงอกหยั่งเชิงด้วยการลูบไล้ ดงไม่ขยับ เขายังคงนอนลมหายใจสม่ำเสมอจะมีผิดแปลกไปบ้างก็ตรงกึ่งกลางลำตัวมันมีอวัยวะบางส่วนตั้งขึ้นเป็นลำยาวเหยียด มะเฟืองตะลึงงันหรี่ตาแคบมองดุ้นผัวด้วยหัวใจสั่นระริก ผิวกายร้อนฉ่า วูบวาบอยากได้ของผัวมาสอดลึกในตัวเอง ให้เขาขย่มโยกโคลนเหมือนที่เคยทำมาสองครั้งสองครา ของผัวทั้งยาวทั้งใหญ่ไม่มีใครเกินหรือจะมีมะเฟืองก็ไม่เคยเห็นของใครนอกจากของผัว มือบางลูบไล้ผิวกายร้อนผ่าวมาหยุดชะงักตรงลำดุ้นอันโต นัยน์ตาหยาดเยิ้มขายกว้าง อยากอมของผัว มะเฟืองไม่รอช้าเธอปลดปมกางเกงขาก๊วย ดันมันลงมากองไว้ตรงหน้าขา ดุ้นเนื้ออันยาวกระเด้งตัวชี้หน้า มะเฟืองเลียกลีบปากครอบดุ้นเนื้อจนดงสะดุ้ง “อ๊า...ใจเย็นๆสิส้มแป้น” ดงนิ่วหน้าแต่ตาลืมไม่ขึ้น สมองมึนงงด้วยฤทธิ์ของน้ำเมาที่เขาเล่นซัดมันแทนน้ำเปล่ามาตลอดตั้งแต่รับรู้เรื่องรางวัลเป็นสัตว์สองเท้าขนาดใหญ่ ในอารมณ์มึนงงดงยังคงคิดว่าเป็นส้มแป้นจึงไม่คิดผลักไส มะเฟืองไม่ทันได้ยินจึงไม่สะดุดใจ เหตุใดผัวถึงเอ่ยชื่อเกลอรัก มะเฟืองทั้งดูด ทั้งอม ซุกไซ้ริมฝีปากอย่างตะกละตะกลาม ไม่นานดงก็น้ำพุ่งกระฉูดเปรอะเปื้อนใบหน้ากลมดิก สติดงยังไม่เต็มที่เขาหนักหนังตาเลยมองภาพตรงหน้าไม่ชัดเจน อารมณ์กระสันปั่นป่วน เว้าวอนให้สาวเจ้าขึ้นมาขย่มโยกบนลำตัว “ขึ้นมาขี่ข้าที...” มะเฟืองรีบถอดเสื้อคอกระเช้าทิ้งไปพร้อมกับถลกผ้าถุงขึ้นคร่อมร่างกำยำของผัว กลีบสาวชุ่มไปด้วยน้ำรักรอท่า เพียงใช้สองนิ้วแหวกอ้าเบิกทางให้รูเล็กอมดุ้นเนื้อหายเข้าไปทั้งลำยาว “โอ๊ะ! อ๊า...ผัวจ๋า...” มะเฟืองครางเสียงระโหยนิ้วอวบจิกลงบนแผงอกหนั่นแน่น ระบายความรู้สึกเสียวซ่าน ก่อนจะขับบั้นท้ายโยกตัวเบาๆ รูเธอเริ่มรัดสิ่งแปลกปลอมจนดงเสียวปราบ เขาหลุดเสียงครางอื้ออึง ช่องทางรักที่คับแน่นเพราะไม่ค่อยได้เปิดใช้งานทำให้ดงกระสับกระส่าย อารมณ์กระเจิดกระเจิง “โยกแรงอีกนิดคนดี...” คนดีของดงฉีกปากยิ้มกว้าง นัยน์ตาพร่ามัว ไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้ เธอเป็นเมียแล้วก็ยังได้เป็นคนดีของเขางั้นเหรอ? หัวใจมะเฟืองยิ่งฮึกเหิม กางฝ่ามือบนแผงอก ยันไว้เป็นหลักก่อนจะควบขี่ราวกับเป็นม้าพยศ ตับ ตับ ตับ โหนกเนื้อกระทบกัน เสียดสีไปตามจังหวะเร่าร้อนเพียงไม่กี่อึดใจมะเฟืองก็น้ำแตกกระจาย ผนังภายในยิ่งบีบรัด ดงก็ยิ่งกระเสือกกระสน คราวนี้เขาลืมตาโพลง เพ่งมองไปยังร่างบนลำตัว อารมณ์เขากระตุกวาบ ไม่ใช่ส้มแป้นแต่ว่าเป็น... ฝ่ามือหยาบที่กำลังกุมอยู่ตรงเอวหนาทำท่าจะผลักไส ด้วยแรงขย่มโยกโหมไฟในตัวชายหนุ่มให้เตลิดเพลิด จากคิดจะผลักไสกลับเปลี่ยนเป็นกุมเอวหนาไว้แน่น พร้อมกับสวนเอวสอบกระทุ้งเข้าใส่ไม่ยั้งแรง ไม่นานดงก็น้ำแตกคารูเล็ก มะเฟืองก็พบฝั่งฝัน ทั้งสองเปล่งเสียงคำรามลั่น ดงดึงร่างอวบของมะเฟืองมากอดไว้แนบกาย บดขยี้ปลายถันไปพร้อมกับฉีดน้ำเชื้อจนล้นปากรู... “พี่ดงจ๋า...ฉันมีความสุขเหลือเกิน” ดงถอนหายใจหนัก เขายังไม่อิ่มหรอก เลยไม่อยากทำลายอารมณ์ให้มอดดับ สู้หาอย่างอื่นยัดรูมันให้เงียบ จะได้ไม่ต้องได้ยินเสียงน่ารำคาญ ----------------------------

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more