หลังจากกินอาหารเสร็จพี่คัลเลนก็พาฉันนั่งรถชมรอบๆ เมืองต่อ
“อยากถ่ายรูปไหม”
“มิลินไม่ได้เอาโทรศัพท์มาค่ะ”
“เดี๋ยวใช้โทรศัพท์พี่ถ่ายก่อนก็ได้”
“…ก็ได้ค่ะ”
ตรงนี้ผู้คนค่อนข้างเยอะคงเป็นแลนด์มาร์กสำคัญที่คนมาท่องเที่ยวต้องแวะ ฉันแอบเห็นว่ามีคนไทยด้วย
“พี่จะถ่ายแล้วนะ”
“ค่ะ”
ฉันยืนนิ่งๆ อย่างเขินอายให้พี่คัลเลนถ่ายภาพ ที่เขินก็เพราะมีชาวต่างชาติหลายคนเอาแต่มองจนทำตัวไม่ถูก
“รีบไปกันดีกว่าค่ะ” พอถ่ายรูปเสร็จแล้วฉันก็รีบกลับมานั่งในรถ
“อยากไปที่ไหนต่ออีกไหม?” ตอนนี้มันค่ำๆ แล้ว ทำให้ฉันรู้สึกอยากไปที่ๆ หนึ่ง “มิลินอยากไป….ดื่มค่ะ”
“ดื่ม?” พี่คัลเลนขมวดคิ้วหนามองด้วยความแปลกใจ
“แปลกตรงไหนคะก็มิลินอยากดื่มเหล้าเก่งๆ บ้าง ไม่ใช่แก้วสองแก้วก็เมาแล้ว”
“พี่ยังไม่ได้ว่าอะไรเลยนะ อยากไปก็จะพาไปแต่ถ้าดื่มไม่ไหวอย่าฝืนนะ”
“ค่ะ”
พี่คัลเลนขับรถมาจอดยังบาร์แห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้
