แน่นอนเรื่องนี้นางไม่ได้ฝัน หยวนหยวนหวาดกลัวเหลือเกิน เสียงผู้คนเอะอะ กลิ่นไหม้ และไอร้อนอยู่รอบๆ ตัว กระทั่งมีใครคนหนึ่งคลานมาหานาง ที่ต้องใช้คำพูดนั้น เป็นเพราะอีกฝ่ายได้รับบาดเจ็บจนดวงตาข้างหนึ่งบอดสนิท ส่วนอีกข้างเจียนจะไร้การมองเห็น!
“แม่นางหยวน หนีไปกลับข้าเถิด หากอยู่ที่นี่ ต้องพบเรื่องร้ายเป็นแน่”
อีกฝ่ายเอ่ยชื่อนางชัดเจน นางรู้สิ่งใดกันแน่ ทั้งมีประสงค์ร้ายหรือดี
“เจ้ารู้จักข้า...” หยวนหยวนถามในใจ กระทั่งมีเข็มเล็กๆ จิ้มเข้าใต้ใบหูนาง หยวนหยวนก็คล้ายจะได้สติ นางขยับตัวได้ พร้อมเปล่งวาจาสื่อสาร
“อ๊ะ เจ้าคือซิ่วเอ๋อร์!”
“เป็นข้า ที่พาแม่นางมาเผชิญขุมนรก จงรีบไปกับข้า หากยังมีทางรอด!”
“มีทางรอด เจ้าหมายความเยี่ยงไร ซิ่วเอ๋อร์!!”
“เชื่อข้า คนสกุลสวี่ วางแผนให้เจ้าเป็นนางนกต่อ เพื่อเข้าไปอยู่ในตำหนักองค์ชายสาม นั่นย่อมเท่ากับเจ้าต้องตกนรกทั้งเป็น ตำแหน่งของเจ้ามิใช่ อี๋เหน
