“ท่านพี่จะไปที่ใดหรือเจ้าคะ?” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยเพราะผู้เป็นสามีนั้นจะนอนกับนางและลูกที่นี่ทุกคืน ทว่าคืนนี้กลับแตกต่างออกไป
“คืนนี้พี่จะนอนที่ห้องหนังสือ มีเรื่องงานต้องจัดการเล็กน้อย” จ้าวเสวี่ยเอ่ยบอกด้วยสีหน้ายิ้มๆ “อย่าห่วงไปเลย พี่ไม่มีทางไปนอนเรือนอื่นแน่นอน เจ้านอนกับลูกที่นี่เถอะ”
เพราะมีเรื่องที่จะต้องใคร่ครวญอย่างถี่ถ้วน จ้าวเสวี่ยจึงอยากจะหลบไปใช้เวลากับตัวเองสักคืนเพื่อไตร่ตรองและตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่องราวทั้งหมด
วันนี้เขาได้รับราชโองการจากฮ่องเต้ ซึ่งในราชโองการฉบับนั้นระบุว่าให้บุตรีของภรรยาเอกสกุลจ้าว แต่งเข้าวังบูรพาในฐานะพระชายาเอกขององค์รัชทายาทเมื่อถึงเวลาอันเหมาะสม
นั่นก็หมายความว่าในอีกไม่กี่ปีข้างหน้าเด็กคนนั้น...จ้าวเสวี่ยปิงจะต้องแต่งงานกับรัชทายาทและนางจะได้เป็นถึงไท่จื่อเฟยและฮองเฮาคนต่อไปของแคว้นอัน
แน่นอนว่านั่นคือเรื่องที่ดีและจะดีกว่านี้หากว่าเด็กคนนั้นเ
