“เหนือมาอยู่นี่ได้ไงคะ!” หญิงสาวเกาะแขนชายหนุ่มที่ไม่คิดว่าจะเจอเขาที่นี่
เมื่อครู่เธอยอมรับว่าตกใจกับการกระทำไม่คาดฝัน ที่อีกฝ่ายดึงตัวเธอเข้าหา เซลีนตั้งใจจะผลักแต่เหนือทัพเข้ามาเสียก่อน
“มึงเสือกอะไรด้วย เมียเหรอ?” ร่างสูงไม่ถอยเพราะถือว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด คนอย่างทศวรรษไม่เคยกลัวใคร ร้านนี้เขามีเพื่อนเป็นหุ้นส่วน
“กลับโต๊ะมึงดีกว่า” เหนือทัพข่มอารมณ์
“กูต้องทำตามเหรอ มึงเป็นใคร” ทศวรรษกระตุกยิ้มมองเหนือทัพจากหัวจรดเท้า
“กูใครเหรอ เหอะ” เหนือทัพเอาลิ้นดันกระพุ้งแก้มขณะสนทนา คนอย่างเขาไม่ต้องเป็นใครก็เอาไอ้คนหน้าหม้อนี่ลงไปกองกับพื้นได้
“คุณกลับโต๊ะไปดีกว่า ฉันไม่อยากมีปัญหา คุณเหนืออย่าสนใจเลย” เธอกระตุกแขนชายหนุ่มไม่ให้ต่อปากต่อคำกัน
“เด็กเสี่ยเหรอ” คนถามพิจารณาเซลีนด้วยสายตาหยาบโลนต่างจากก่อนหน้านี้ ทศวรรษนึกเหยียดหยันผู้หญิงแบบนี้
“เด็กเสี่ยแล้วจะทำไม ปากหมาแบบนี้ระว
