GAPOS ( BIHAG SERIES: 1 PRIMO VERNIN CASTILLO) RATED SPG‼️

GAPOS_ 4 Saya at Kaba❗❗

Elia's Pov.

Hindi mawala wala ang ngiti ko sa aking labi, kahit na may konting kaba akong nararamdaman sa aking dibdib. Lamang na lamang naman kasi pa rin ang excitement ko, kaysa kaba na hindi ko malaman kung dahil ba sa new environment na sa sabakan ko na trabaho bukas, o baka dahil sa bukas ko na rin agad makikilala sa unang pagkakataon ang batang bata na CEO ng CGC na sikat na sikat sa buong Pilipinas at maging sa ibang bansa. Kabado ko dahil pinakamataas pa mismo ang siyang magiging boss ko. Pero aaminin ko na medyo magaan na ang loob ko at utak ko dahil may bagong source na ako ng kita para sa pamilya ko. Advance pa naman ako mag-isip lagi. Sa work ko na ito para sa akin ay katuparan na rin ng pangarap ko ang ibig sabihin noon. Hinding hindi ko talaga sasayangin ang pagkakataon na meron ako ngayon. Magtatapos rin talaga ako ng pag-aaral at iaahon ko sa hirap ang Inay at Tatay ko. Sapat na naman na ang mga dinanas nilang hirap sa buhay. Kaya naman gusto ko na ibigay naman ang buhay na nararapat para sa kanilang dalawa. Ako naman ang magbibigay ng lahat ng kailangan nila. Papatunayan ko na aangat kami dahil sa sipag at pagsisikap ko. Mahihinto na ang pangungutya sa pamilya namin.

“ Aba! Elia kanina ka pa ngiti ng ngiti ah! Ano ba ang nasa isip mo tagay? Baka isipin ng iba ay hinahangin ka na. Kay ganda mo naman par mapagkamalang loka-loka!” Narinig ko ang lahat ng sinabi ni Inay pero mas natawa ako sa kanya dahil sa sinabi niya sa akin.

“ Kuh po Elia! Tigialn mo nga ang pa nonood sa cellphone at parang hangin na hangin na ang utak mo sa i-style mo na ganyan!” Pasita na sabi sa akin ni Inay kaya naman tumawa na ako ng malakas, ngunit maya-maya lang ay may kuret na agad ako sa singit na naramadaman. Ang hilig talaga ni Inay manguret. Kainaman naman na e, baka mangitim na ang singit ko dahil doon.

“Hala, Inay naman ang sakit ho! Bakit po ba laging nakakuret naman Inay?!” Daing ko pasigaw dahil sa kuret na ginawa sa akin ng Inay. Baka mamaya ay panay kalyo na ang singit ko gawa ng Inay. D'yos ko ang halay naman ng ganun sa tulad kong dalaga.

“ Ay tatanga-tanga ka kasing bata ka! Alaman mo naman na maraming nakatugaygay sa'yo sa paligid lagi d'yan sa labas, ang iba'y nanghahaba na ang mga leeg kakasilip sa'yo tapos ang asal mo ay parang naka-hithit ng katol. Ay nako nakakabanas ka tingnan tagay. Ayusin naman na ang kilos Elia—!” Naputol ang sa sabihin ng Inay ng sumabay ako sasabihin niya sa aki.

“Kadalagang tao mo naman na kaya umarte at kumilos ka ng pines ng walang masabi o ni maipula ang ibang tao sayo!” Tuloy ko sa sabihin ni Inay.

Memoryado ko na ang lahat kaya naman ako na ang nagpatuloy. Pinandilatan pa ako ni Inay kaya naman lumapit na ako dito at yumakap. Naantala tuloy ang pagababalinhat ko ng mga tinuyo na Isda at pusit. Pero sa totoo lang wala naman akong pakialam sa sasabihin ng mga ibang tao sa akin wag lang sa Inay at Tatay baka kakatakan ko sila ng dakdak.

“Inay naman, masaya lang o ako dahil bukas ay magsisimula na ako sa bagong trabaho ko at sa wakas ay maayos na kompanya ang napuntahan ko. Masaya lang din po ako dahil magandang simula na ang nakaumang sa akin at sa ating buhay. Una kayo sa lahat ng gusto at prayoridad ko. Kumbaga kaya po nakangiti ako Inay ay dahil sa napakarami ko na agad gusto na gawin sa buhay natin na pagbabago. Ayon lang naman po, Inay ang dahilan ko kaya hindi na mapuknat ang ngiti ko.” Pag-amin ko sa Inay ng tunay na dahilan. At tunay naman na sila ang dahilan ng lahat ng pagsusumikap ko sa buhay. Sila ang tanging dahilan bakit gusto ko na may maabot o marating sa buhay.

Ayoko na sanang danasin na naman nila ang makiusap sa ibang tao tapos ay hihiyain sila o kukutsain lang dahil sa uri ng buhay na meron kami. Proud naman ako sa uri ng pamumuhay na meron kami na kahit ganito lang na simple at payak ay masaya naman. Pero sa totoo lang naman ay hindi maikakaila na kung wala kang pera o maipapakita na mayro-roon ka sa buhay ay huhusggahan ka at hahamakin na nila. Mabuting tao, kapwa at magulang si Inay at Tatay kaya naman bilang reward ay gagawin ko ang lahat makariwasa lang kami.

“Elia, kami ay matanda na ng Tatay mo hindi naman kami ni minsan nagrereklamo o napapagod sa klase ng pamumuhay na meron tayo. Huwag ka lang tagay mahalina na sumabak ng sumabak ng sobra-sobra dahil lahat ng sobra ay masama at baka maghatak pa sa'yo para sa kapahamakan. Anak, alam mo naman na kung mapapahamak ka ay kami ang unang, maapektuhan, masasaktan at baka humantong pa sa pagkautas namin ng iyong Ama. Sobra pa sa ina-akala mo at ng iba na mga tao ang pagmamahal na meron kami sa puso namin para sa'yo. Elia masaya kami na ang pangarap mo ay hindi lang para sa'iyo kundi para din sa amin. Masayang-masaya ako na napakabuti mo na bata ang maging anak !" Makahulugan na sabi ni Inay Maling sa akin. Ganito sila sa akin simula't sapul pagkabata ko lahat gagawin at ipaparaya nila alang-alang sa akin.

Lagi sila ng proud sa akin maliit o malaking achievements man ang magawa ko. Kaya kung maghangad man ako ng labis para sa kanila ay siguro naman mauunawaan ako ng ibang tao na nasaksihan ang buhay na inilaan at ibinigay ng aking Inay at Tatay para sa akin.

" Ay Inay, huwag po kayong mag isip ng kung anu-ano. Alam niyo naman na hindi ako ilusyunada na tao. Ay oo nga't ako'y ambisyosa na babae pero sabi nga ng isang author na sinusubaybayan ko na si Ambisyosa22— Hindi masamang maging ambisyosa ka na tao ang mahalaga positibo mo ito gagamitin para sa pag-unlad mo at hindi yung maghihila ka ng tao para ibaba ng ikaw naman ang tumaas. Buhay na saksi lagi ang panginoon sa lahat ng ganap. Inay ang mga salita yan ang laging umalingawngaw sa utak ko. Kaya po Inay wag niyo pong hingin sa akin na hindi kayo unahin at pangarapin na maiahon kayo sa hirap dahil imposible po ang mga 'yun. Lahat gagawin ko para sa ating pamilya pero sa tamang paraan po. Hindi ko po kayo hihiyain Inay." Mahinahon at puno ng damdamin na sabi ko sa aking Inay. Walang kahit na sino ang sisira sa pangarap ko para sa amin. At dangan na hangad ko umangat ay hindi naman ako shortcut or sa easy way.

" Oh siya, sige panghahawakan ko 'yan tagay, ayaw ko lang na masaktan o mapahamak ka. Mahal na mahal kita kahit gaslawin kang bata ka!" Sagot naman ni Inay at nasabihan pang gaslawin na ibig sabihin ay magaso o malikot kumilos. Sa pagiging bubbly ko sa mga kanila o piling mga tao ko nailalabas o dinadaan kung gaano ko sila kamahal.

"Mahal ko rin po kayo ng Tatay, Inay. Walang papalit sa inyo ni Tatay." Buong puso na tugon ko at pagpapahayag ng pagmamahal na may kalangkap na buong respeto sa kanila.

Kapansin-pansin lang na may dumaan sa mga mata ng Inay na tila alinlangan. Ngunit mabilis din naman na napalis ng magtama ang aming mga mata. Binalewala ko na lang 'yun at mas pinaka-titigan ang anyo ng aking Inay. Matanda na siya at kulubot na ang balat, ngunit sa mata ko ang Inay ay bata pa rin nakatauhan ang nasasalamin ko. Ang maganda at maaliwalas na mukha niya na memoryado ko talaga. Hindi siya nagbago sa mula noon lalo na sa uri ng pagmamahal sa amin. Napakaswerte ko sa aking mga magulang sa totoo lang.

"Ikaw ang buhay namin ng iyong Tatay. Sana ay hindi ka magbago anak. Marami man kaming mga bagay na hindi namin maibigay sa'yo, lalo na ang mga materyal o luho na tulad ng sa iba. Sana ay piliin mong unawain at mahalin pa rin kami ng iyong Tatay! Sadyang ginawa naman namin ang lahat, ngunit tunay na kulang pa rin talaga, dahil sadyang panlupa at tubig lang alam naming hanapbuhay." Naroon sa tinig ni Inay ang lungkot at alinlangan. Paulit-ulit kong ipapaunawa sa kanila na ayos lang ang lahat ng iyon sa akin. Mahal ko sila at mahal nila ako higit pa sa sapat at dapat ang mga 'yun.

" Inay naman e, lagi ko kayong mahal ni Itay at lagi ko rin kayong pipilin dahil bukod sa magulang ko kayo, mahal ko po kayo at yung sinasabi niyong kulang ay hindi ko po 'yun makita. Dahil sa totoo lang sobra-sobra pa sa dapat na meron ako ang ibinigay niyo po sa akin." Buong saya na sabi ko naman kay Inay. Ngumiti ito sa akin kaya naman sinugod ko ito ng mahigpit na yakap. Yakap na sagot sa lahat ng alinlangan, takot at kalungkutan na meron ako noon magpahanggang ngayon.

Naghiwalay kami ng yakap ng Inay at masayang itinuloy ang aking mga dapat gawin. Gusto ko na matapos na ito para bukas ay wala ng gagawin si Inay dito sa bahay lalo't wala ako na pwedeng magkatuwang niya. Magiging positibo ako lagi para laging maganda ang resulta sa akin pabalik

*********

Araw ng linggo pero pinili ko na dito sa opisina ko dumaretso para masigurado ko na aalis ako na maayos ang mga dapat ayusin. Napaangat ako ng tingin ng biglang bumukas ang pintuan.

" Sir! Nandito po pala kayo! Akala ko po nasa batangas na kayo?" Gulat na gulat na bulalas ng sekretarya ko na si Maeville. Linggo nga naman kasi ngayon kaya siguro nagulat ang huli. Unang beses ko kasi magawi dito lalot weekend. Masipag at maaasahan si Maeville sa trabaho, at yun talaga ang gusto ko sa kanya bukod sa hindi siya ni minsan nagtangka na landiin ako o nagpakita ng motibo.

" Nope! Bukas pa ako pupunta doon. I just wanna make sure na okay ang lahat ng iiwan ko dito. By the way, I already signed the documents that you need. I trust you Maeville so don't try to waste it. Alam mong iba ako na boss! Ikaw din naman, nagulat ako na nandito ka kahit walang pasok!" Sagot ko sa babae na parang hindi pa maka-move on sa pagkakakita sa akin dito sa opisina. Inihabol ko rin ang isa sa palagi kong paalala sa kanya ng magsimula siya sa aking magtrabaho kahit hindi pa ako CEO.

" Thank you sir! Ahm pasensya na kayo sa reaction ko. And yes sir, I won't do anything just to lose or waste the trust that you gave to me. May mga tatapusin po kasi ako kaya pumasok na lang ako. Ayaw ko naman na gahulin ako sa deadline. I want it on time!" Kumpyansa na sagot naman ng babae sa akin. Pinakatitigan ko ito at nakita ko naman na totoo ang sinasabi niya sa akin. Professional talaga ang babae.

" Ok then. But I gotta go to Maeville . Tapos na naman na ang mga gagawin ko dito. So, Ikaw ng bahala dito while nasa batangas ako. Free to call me whenever you need me!" Sabi ko sa babae sabay imporma na tapos na ang gawain na pakay ko sa opisina ko. Nakita ko na namula ang pisngi nito kaya naman inulit ko.

" Feel free to call me if you need me or my decision related to work. May I make myself clear to you, Maeville?" Pagliliwanag ko sa babae na mukhang nakabalik na at formal na tumango at sumagot sa akin.

" Yes sir!" Tipid na unang sagot niya saka muling nagsalita.

" Okay po sir! But sir don't you need me there?!" May halong pag-aalala na tanong ng babae. Napa-kunot ang noo ko sa sinabi ng babae.

" I mean assistant!" Tila asiwa o takot na habol na sabi ng sekretarya ko.

" No need! Mas kailangan ka dito!" Sagot ko muli na puno ng pinalidad. Nang masabi ko 'yun ay tumayo na ako at agad din nagsimula ng lumabas ng opisina.

Nasa parking na ako ng tumunog ang phone ko para sa isang text message.

Unknown no:

Master, thanks for a mind blowing s*x. It's me Mitch. My pûssy still throbbing and wanting your giant côck. Oh by the way I did fínger fúcking right now. Wanna join me Master?

Damn! That woman was so wild! Hindi maikakaila na gusto siya ng tìtì ko. But we just over do it, halos kakahiwalay lang namin dalawa. Napatingin ako sa cp ko ng may message na pumasok ulit. Mali pala MMS picture pala 'yun at galing sa same no.

" Fúck! She's like a demon!" Bulalas ko kasabay ng pagpintig ng tìti ko. Isang litrato lang pero ginaganahan talaga ako sa kanya. A picture of her pûssy with four fingers in her pûssy hole. Libog na libog na naman ako.