บทที่10
สิ่งที่ได้รับรู้จากคนที่ส่งไปตามบุตรสาวทำให้ฉู่เทียนเล่อคิดหนัก ตอนแรกเขาคิดว่ามีเพียงแค่บุตรสาวเท่านั้นที่เข้าไปยุ่งยากกับคนของสำนักคุ้มภัย แต่ดูจากที่ลูกน้องบอกมาแล้ว แม้มู่หานจงจะไม่ได้ปรากฎตัวแต่ก็ดูใส่ใจหมิงอิงอยู่ไม่น้อย ทั้ง ๆ ที่คนเป็นพ่อควรจะพอใจ แต่เพราะอะไรไม่รู้เขากลับรู้สึกหนักใจยิ่งนักเห็นทีจะต้องไปพบกับบุรุษผู้นั้นเสียหน่อยแล้ว
“ส่งจดหมายนี่ไปให้จวนมู่ บอกเขาว่าหากเจ้านายของพวกเขากลับมาเมื่อไรข้าอยากจะพบ”
“นายท่านมีจดหมายจากจวนตระกูมู่มาขอรับ”
มู่หานจงมีสีหน้าสงสัย เป็นคุณหนูหมิงอิงอย่างนั้นหรือที่ส่งจดหมายให้เขา มือแกร่งเอื้อมไปหยิบจดหมายนั่นมาเปิดออกก่อนที่คิ้วเข้มจะขมวดด้วยความสงสัย “ใต้เท้ามู่เช่นนั้นหรือ” เขารีบเขาไปเขียนจดหมายตอบ “เอาไปให้ใต้เท้ามู่ พร้อมกับโจรป่าที่หมดสติอยู่บนเกวียน”
มู่หานจงคิดอย่างสงสัย ใต้เท้าฉู่ต้องการพบกับเขา หรือเป็นเพราะเรื่องที
