CHAPTER 11

1102 Words

SHAMIER'S POV   Kanina pa ako takbo ng takbo. Kanina pa din ako hinihingal at tila matatanggalan na ako ng baga. Buset! Pagod na ako. Masyado silang hyper. Sana pala nanahimik nalang ako sa isang tabi ng hindi ako napapagod dahil sa mga ito.   “WAAAAA!!! LUBAYAN MO 'KONG MABAHONG ASO KA!!!” sigaw ko habang tumatakbo.   Hindi ko naman akalain na masyado pala itong mabangis. Hindi ka nya tatantanan hanggat hindi ka nya nalalapa. Waaaa!!!! Para silang sabik sa isang karne at ako 'yong karne na ‘yon. Punyemas pagod na ako letche! Hindi ko alam ang gagawin. Gusto kong kumuha ng sandata. Wala naman ako sa real world na kapag kinagat ako ng aso may anti rabies na ituturok sa 'kin.   “HINDI MO BA TALAGA AKO LULUBAYAN ASO KA!!!” Huminto ako at hinarap ako sa kanya.   Kahit na kinakabaha

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD