เข้าแก๊งมาเฟียหลงเมียท่านประธาน (NC20+)

#5 ตามสืบ [NC]

"เธอสวยมากเลยโรส... ซี้ดดด คิดถึงปากกับลิ้นเธอจัง"

"โรสก็คิดถึงพี่นะ... คืนนี้เรามาลองกันใหม่ ไม่ต้องกังวลอะไรนะคะที่รัก"

ในห้องนอนใหญ่ของประธานจิน ตอนนี้เขากำลังยืนแอ่นเอาท่อนเนื้อให้มาดามนั่งคุกเข่าโลมเลียให้ เขาใช้มือลูบไล้ใบหน้าหวานๆ ของเมียพร้อมกับชมเธอตลอดเวลา ในขณะที่มาดามก็พยายามทำหน้าที่ปรนเปรอผัวอย่างดีที่สุด

"อยากให้ใช้นมด้วยไหมคะ พี่ชอบมันนี่นา"

"อืม ฝากด้วยนะ..."

มาดามยิ้มหวานส่งให้ประธานในขณะที่เขย่ามือรูดให้รัวๆ แล้วก็อ้าปากอมเร่งน้ำลายบ้วนใส่จนเปียกทั่วลำ เธอชันตัวอุ้มสองเต้าอวบเข้าไปประกบแล้วตบให้มันหนีบทั้งลำจมหายเข้าไปกลางร่องอกเธอ

"พร้อมแล้วค่ะพี่... โยกเลย"

ประธานยื่นมือลงไปจับไหล่ทั้งสองข้างของมาดามแล้วย่อขาเพื่อขยับซอยใส่ร่องอกเธอง่ายขึ้น เขาโยกจังหวะช้าๆ ด้วยความทะนุถนอมในขณะที่มาดามก็เงยหน้ามองเขาแล้วเขย่าเต้านมทั้งสองข้างในมือเร่งความเสียวให้

"ซี้ดดดด เธอสวยจริงๆ เมียของพี่"

"ค่ะ โรสเป็นเมียพี่... เมียของพี่จินคนเดียว"

ประธานจับใบหน้าเล็กๆ ของเมียเชยคางยกขึ้นแล้วก้มลงประกบปากจูบอย่างดูดดื่ม จนมาดามดึงลิ้นออกจากปากเขาแล้วก้มลงไปงับหัวบานขนาดใหญ่ของผัวอีกรอบ

"อ้ามมม มันแข็งสุดๆ เลยค่ะพี่... เราเริ่มกันเลยนะคะ"

"อืม... ไปที่เตียงกัน"

เขาช่วยดึงตัวมาดามให้ลุกขึ้นยืน จับเธอมาบดปากจูบแล้วดันตัวให้ขยับเดินไปทีละก้าวจนถึงเตียงนอนขนาดใหญ่ มาดามขึ้นไปเอนหลังนอนตรงกลางแล้วยกสองแขนผายมือไปหาเขา

"กอดโรสสิคะ..."

ประธานยิ้มเล็กน้อยแล้วเข้าสวมกอดเมียรัก เขาไซ้จมูกลงซอกคอขาวเรียวแล้วไล่สูดดมลงมาถึงสองเต้าอวบ บีบขยำมันไว้เต็มมือแล้วแลบลิ้นฉกหัวนมจนมันแข็งชันเป็นเม็ดขึ้นมา

"อ่าาาา คิดถึง... ซี้ดดดด คิดถึงลิ้นแบบนี้ของพี่ อูยยย อมเข้าเลยค่ะ... อ๊าๆๆๆ ดูดแรงกว่านี้ก็ได้นะ"

เขาดูดกินสลับข้างไปมาจนสองเต้าขาวเปียกน้ำลายไปทั่ว จนพอใจก็ชันตัวขึ้นมองร่างเมียที่นอนหายใจหนักๆ รอให้เขาลงมือ ประธานจับสองขามาดามเหวี่ยงขึ้นมาพาดบ่าจนตูดเธอยกสูงขึ้นมารับท่อนเนื้อที่พร้อมรบเต็มที่

"อูยยยย หัวมัน... เข้ามาแล้ว... ซี้ดดดดด... โรสคิดถึงมันจังค่ะ"

"เจ็บรึเปล่าโรส... ให้พี่ทำช้าๆ ไหม"

"ไม่ๆๆ พี่ทำตามใจได้เลยนะ ไม่ต้องห่วงโรสหรอก"

"งั้นทนหน่อยนะ... พี่จะเร่งแล้ว"

ตับ... ตับ... ตับ... ตับๆๆๆๆ

ประธานจินเริ่มขย่มตูดเด้าใส่มาดามจนแรงกระแทกทำเธอกระตุกสั่นไปทั้งตัว สายตาเขาจ้องมองมาดามที่แหงนหน้าหลับตาพริ้มตลอดเวลา จนกระทั่งเธอเพ้อครางในลำคอเบาๆ

"ซี้ดดดด คิดถึง... คิดถึง... คิดถึงๆๆๆ...... คิดถึงหนูที่สุด......"

เสียงของมาดามทำให้ประธานถึงกับหยุดมองเมียรักที่นอนหลับตาปากสั่นแล้วเริ่มมีน้ำตาไหลเป็นทาง

"ไม่เป็นไรๆๆ ไม่เป็นไรนะโรส... พี่ยังอยู่ตรงนี้กับเธอนะ..." เขารีบปล่อยสองขาบนบ่าลงแล้วเข้าไปพรมจูบที่หน้าผากเพื่อปลอบเมีย

"ฮือๆๆๆ โรสขอโทษ... ขอโทษจริงๆ พี่จิน... ฮือๆๆ"

ประธานกอดเมียที่กำลังร้องไห้ไว้ในอ้อมอกจนท่อนเนื้อของเขาอ่อนตัวหลุดออกมา เขานอนกอดมาดามจนเธอสงบสติกลับมาเหมือนเดิม เธอเลยเริ่มพูดกับเขา

"พี่ไปเถอะค่ะ... ยังไม่เสร็จไม่ใช่เหรอ..."

"ไม่ต้องห่วงน่า... พี่จัดการตัวเองได้... นอนหลับกันดีกว่า"

"เราคุยกันแล้วนะคะ... โรสไม่อยากให้พี่คิดมาก..."

"......ก็ได้ ...งั้นพรุ่งนี้เช้าพี่กลับนะ"

ประธานถอนหายใจมองเมียสาวที่นอนแนบแก้มอยู่บนแผงอก เมื่อแน่ใจว่าเธอไม่เป็นอะไรจริงๆ ก็ขยับตัวลุกจากเตียงแล้วใส่เสื้อผ้าเดินออกจากห้องไป

มาดามนอนคิดอะไรเงียบๆ อยู่คนเดียวจนสักพักได้ยินเสียงรถยนต์ของประธานจินขับออกจากบ้าน เธอก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาไล่หาเบอร์แล้วกดโทรออก

"ฮัลโหล... ต้นน้ำเหรอ... มารับที่บ้านทีสิ... เออออ เดี๋ยวนี้เลยนะ"

***************

"เอ่ออออ มาดามจะไปไหนเวลานี้เหรอครับ... ไม่เห็นมีนัดกำหนดการอะไรไว้เลย"

"ช่างเหอะน่า... ก็แค่เบื่อๆ บ้าน เลยจะออกไปหาเพื่อนหน่อย"

ต้นน้ำเหลือบมองดูมาดามจากกระจกส่องหลัง เธอกำลังนั่งทำหน้าเหงาๆ มองออกไปข้างนอกรถเช่นเคย แต่ที่ดูต่างออกไปจากทุกวันคือเธอใส่เสื้อผ้าง่ายๆ แค่เสื้อยืดบางๆ กับกางเกงขาสั้นเป็นชุดที่เหมือนใส่อยู่บ้าน ไม่เหมือนชุดที่จะออกมากินเลี้ยงกับเพื่อนเลยสักนิด ร่างกายอวบอัดที่เปิดโชว์เนื้อหนังมากกว่าปกติทำให้เด็กหนุ่มแอบมองเธอด้วยหางตาเป็นพักๆ

"วันนี้ฉันอนุญาต..."

"หะ?... อนุญาตอะไรครับ?"

"ให้มองได้... อยากดูก็ดูไป ไม่ต้องแอบ"

"เอ่ออออ...... ทำไม..."

"ไม่รู้สิ... คงเพราะคิดถึงสายตาแบบนั้นละมั้ง..."

ถึงมาดามจะพูดแบบนั้น แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะลักแอบมองเธอแบบหลบๆ ซ่อนๆ เหมือนยังระแวงอยู่ เขาทำยืดตัวสูงขึ้นแล้วมองช้อนลงไปที่ขาอ่อนขาวๆ ของเธอ

"บอกว่าให้มองได้ก็จริง แต่ไม่ได้ให้แทะโลมถึงขนาดนั้นซะหน่อย"

"ครับๆๆ ขอโทษด้วยครับ"

ท่าทางลุกลี้ลุกลนของเด็กหนุ่มทำให้มาดามถึงกับหลุดหัวเราะออกมาเขาเลยถึงกับยิ้มเขิน เมื่อบรรยากาศในรถสดใสขึ้นเขาก็กดเร่งเสียงเพลงแล้วเหยียบคันเร่งต่อไป

.

.

.

"เธอจะรออยู่ในรถนี่หรือจะออกไปไหนก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวเสร็จธุระแล้วจะโทรเรียกละกัน"

"เอ่อ... แต่ว่า"

"ไปเถอะน่า"

"......ก็ได้ครับ"

ต้นน้ำไม่มีทางเลือกนอกจากปล่อยให้มาดามลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในคอนโดหรูเพียงคนเดียว เขามองตามหลังเธอเดินหายเข้าไปแล้วรีบลงจากรถวิ่งตามไปจนถึงจุดบริการก่อนขึ้นคอนโด

"เอ่อ... มาดามโรส... เค้าขึ้นไปชั้นไหนเหรอครับ... พอดีผมเป็นคนขับรถ เธอลืมกระเป๋าไว้เลยจะรีบเอาไปให้"

"อ๋อออ มาดามคงไปชั้น 5 ค่ะ ห้องเพื่อนของมาดามอยู่ที่นั่น"

"ครับๆ ขอบคุณมากครับ"

เขาโค้งขอบคุณพนักงานที่ประจำอยู่ตรงล็อบบี้แล้วรีบวิ่งขึ้นบันไดแข่งกับลิฟท์จนถึงชั้นบน เด็กหนุ่มยืนหอบแอบมองหน้าลิฟท์อยู่ไกลๆ จนมันเปิดออก มาดามเดินออกมาคนเดียวแล้วเดินไปหยุดที่หน้าประตูห้องหนึ่ง

มาหาใครเวลานี้กันนะ...

ต้นน้ำนึกสงสัยในใจแล้วค่อยๆ ขยับตัวเลียบเข้าไปใกล้เรื่อยๆ จนมองเห็นมาดามเคาะประตูห้องแล้วยืนรอ เพียงชั่ววูบเดียวประตูห้องก็เปิดออกแล้วมีมือยื่นออกมาคว้าแขนมาดามดึงตัวเธอเข้าไปก่อนจะปิดประตูด้วยความรีบร้อน

เชี่ย!!! เอาจริงดิ... ใครวะ!!!

เขารีบเดินย่ำเข้าไปจนถึงห้องนั้นแล้วเอียงหูเข้าหาประตูเพื่อพยายามฟังเสียงด้านในแต่ก็ยังไม่ได้ยิน เขาเลยบดหูเข้าแนบกับประตูจนแน่น แต่แล้วประตูก็เปิดออกอย่างรวดเร็วทำให้เขาเซถลาเข้าไปนอนกองอยู่กับพื้น

"ตามมาจนได้นะต้น"

"มะ มาดาม... แล้วคนนี้... ใครครับ?......"