"โอ๊ยย จะอ้วก" แพรวารู้สึกคลื่นไส้
"เป็นอะไรยัยแพร" ผักกาดถาม
"สงสัยอาหารเป็นพิษน่ะ"เธอเดา
"ไหวมั้ย จะกลับก่อนก็ได้นะ เดี๋ยวตรงนี้ฉันเคลียร์เอง"ผักกาดบอกด้วยความเป็นห่วง
"อืออ ขอบใจมากนะ" แพรวาเดินออกจากออฟฟิตก่อนเวลาเลิกงานหลายชั่งโมง
ช่วงนี้ร่างกายชักจะเริ่มอ่อนแอ ต้องเข้าฟิตเนตหน่อยแล้ว
โทรบอกพี่ขุนพลมารับดีกว่า
วิ้ง~~~~
แพรวากำลังจะหยิบมือถือ แต่เกิดหน้ามืดขึ้นมาดื้อๆ
แพรวาเซจะล้ม
ไม่นะ!!!
แขนแข็งแรงมารับเธอไว้ได้ทัน กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆที่ไม่คุ้นเคย~~~~
โซเข้ามารับแพรวาไว้ได้ทันท่วงที
ทำไมผมต้องวิ่งมาคว้าตัวเธอไว้ด้วยเนี่ย
โซทำตามสันชาตญาณคนมีน้อง
เขาพาเธอไปที่รพ.เอกชนใกล้ๆ
"ยินดีด้วยครับ ตอนนี้ภรรยาคุณตั้งครรภ์อ่อนๆ จะฝากท้องเลยมั้ยครับ หมอจะได้ตรวจอายุครรภ์ให้" หมอเดินมาบอกโซที่นั่งรออยู่หน้าห้อง
"ยะ ยังครับ" เขาบอกคละตกใจ
แพรวาได้สติอีกทีเกือบทุ่ม
ระหว่างทาง โซยื่นซ
