Talk Dirty

Talk Dirty -4

Talk Dirty-4

"T-teka nga, teka nga," nauutal kong sabi.

I don't understand anything, naguguluhan ako sa mga kaganapan ngayon. Nagrarambulan ang aking isipan at puno ng mga katanungan.

"A-anong drama ba ito?" sabi ko. "Nandito ako para mag-apply bilang secretary at hindi maging isang asawa. Tsaka ano ito? Isa kang bartender na nakaupo sa CEO desk. Alam mo, tama na iyang daydreaming mo. Okay lang naman ang mangarap maging CEO. Pero umalis ka na d'yan sa desk ng iba and call your boss," sabi ko sa kanya. Because there is no way that a bartender will be a CEO for just one month. That's a very big impossibility!

"Lennon Guerrero, I'm Lennon Guerrero, your CEO," sabi nito sa akin while looking at my eyes.

Napalunok ako ng sunod-sunod ng sarili kong laway. His eyes are so hot, and the way he looks at me is damn crazy. He brings a different charisma. Isa-isa tuloy bumalik sa aking isipan of how he f*ck me. Of how we f*ck each other.

"N-no way!" pailing-iling kong sambit.

"Yeah, there is no way. That's your beliefs. But believe it now, I am your boss, I'm your husband right now!" aniya sa akin.

"Husband?" sambit ko.

Nahihibang na yata ang lalaking ito. Sige, kung CEO s'ya, fine! Pero masyado naman s'yang baliw kong asawa na n'ya ako. I don't remember na niligawan n'ya ako, I don't remember that I'm in a serious relationship. I don't remember that someone proposed to me, and there is no way that I'm having a husband.

Natawa na lang ako ng malakas sa kagag*han n'ya sa akin. Napasampal-sampal pa ako sa pader habang hawak-hawak ang aking masakit na t'yan kakatawa.

But my laugh stop ng nge isang bahid ng pagsisinungaling ay wala akong makita sa mukha ng sinasabing CEO. Naka-pako lang ang kanyang tingin sa akin waiting me to stop laughing.

"Are you done?" seryoso n'yang sabi sa akin.

"Ano ba kasing pakulo ito?! Ano bang kagaguhan ang sinasabi mo sa akin?" sambit ko at nag u-umpisa na akong mainis.

"Come here, come closer to me," aniya sa akin calling me with his fourth finger.

Lumapit ako sa desk n'ya at may hinaloghug s'ya sa kanyang mga papers.

"Where's the damn, papers!" sambit nito habang ako naman ay nakatingin lang sa kanya. "Oh, here the bullsh*t papers," dugtong n'ya.

"Here! Look, look at these papers!" aniya at isa-isang inilapag sa table ang mga papeles. Naka-pako lang ang tingin ko sa mga papers na hinalungkat n'ya.

"Look, you want an answer, right? Now! Look at that papers,"

Napatitig ako sa kanya, at sa mga papel.

"What are you waiting for?" dugtong n'ya at isa-isa ko ng tinignan ang mga papel.

Habang binabasa ko ang lahat ng mga papers ay nagsasalubong ang aking mga kilay. Binasa ko pa ng paulit-ulit kung tama ba ako sa mga nababasa ko. Yes, a CEO like me who use to read so many papers. ay first time na nagduda sa papel na binabasa. I was shock, hindi ko talaga magawang maniwala sa mga nakasaad sa papel. Matapos kong mabasa ang lahat ay napatingin ako sa binata, mga titig na puno ng katanungan.

"You want to ask me why I have those papers?" aniya sa akin na tila ay nahulaan n'ya ang laman ng aking isipan.

"P-paano? B-bakit? P-paano nangyari ito?" tanggi kong sambit and I saw him smile sarcastically.

"It's simple, the bartender you know is the owner of that club.

And why do I have those papers? Oh, maybe you want to ask me why I own your company now and your family company including your mansion, right?" sabi n'ya sa akin while I'm waiting for his next words.

"Your dad loses to me, and he bet all of your family property. That's why I have those papers. Do you wanna know why your mama sent you here?" sabi n'ya sa akin. Pagkasabi n'ya ng mga katagang iyon ay tila namilipit ang mga bituka ko, tila parang nanuyot ang lalamunan ko. Parang tumigil ang mundo ko. Wala pa nga s'yang sinasabi pero parang winawasak na n'ya ang buong kaluluwa ko.

"Your dad is aggressively willing to bring back all of your property to his very own hand. He doesn't want to experience poverty. And do you know what he did?" sabi n'ya sa akin na parang binibitin n'ya ang kaluluwa ko sa buong katotohanan.

"It was you," dugtong n'ya.

Para akong nabingi sa sinabi n'ya sa akin. Me? Ang alin? Ang ano? Naguguluhan kong isip.

"A-ako? A-ano ako?" nauutal kong sabi.

"It was you, Ikaw ang kapalit ng lahat. He will own his company again," aniya sabay hinawakan n'ya ang baba ko at pinatingala n'ya ako sa kanya.

"Look at me in my eyes so you will understand what my lips will say," dugtong n'ya habang ako naman ay titig na titig sa kanyang mga mata. Everytime our eyes meet, namamangha talaga ako sa kagwapuhan n'ya. Hindi ko na nga maintindihan ang nararamdaman ko, humahanga ako sa kanya pero naiinis ako kasi kakaibang tao s'ya, hindi na ito kagaya noong una kaming nagkita sa club. He is no longer the shy boy. Kung makapag-salita na nga ito sa akin ay parang hawak na n'ya ako sa leeg. Fact that I don't like it.

Hinapuhap n'ya ang isa kong pisngi habang nakatitig sa aking mga mata. Nilaro n'ya ang kaunting hibla ng aking buhok mula sa harapan at hinalikan ito.

" Your dad and I had a very special agreement. And It was you he replaced for everything. He will own his company again and put it his name again in exchange of his one princess. And that princess is you, baby," sabi n'ya sa akin and he kissed my neck.

Nanlamig ako sa sinabi n'ya. It can't be, there is no way na ipagpapalit ako ng ama ko dahil lang sa kayamanan. I'm his daughter, he loves me. Hindi n'ya iyon magagawa sa akin. Sabi ng isipan ko, at isang alaala ang bumalik sa aking isipan. Isang masakit na ala-ala na nagpa-realize sa akin kung bakit ako pinagpalit ng ama ko para sa mga property namin.

My face is covered by sadness and tears. fall from my eyes.

I'm so stupid woman, umiiyak sa harap ng lalaking parang walang puso. But I can't help it, my tears are out of my control. It's dripping out from my eyes and I can't stop it.

Nakita ko ang pag guhit ng pag-aalala sa imahe ng lalaki pero hindi ko na pinansin iyon. Baka imahinasyon ko lang iyon sa sakit at pait na tinatamasa ko ngayon. Yumoko ako sa harap n'ya.

"Don't call me princess. I'm not my dad's princess, I'm just his adopted child. I'm not important to him, that is why I'm here in front. of you being bargained," sabi ko sa kanya with full of pain into my voice.

"Ano ba ang tungkulin ko sa'yo? Ang paligayahin ka?" patuloy kong sabi habang lumuluha. "Sige, I will make your d*ck happy right here in your office," wika ko at isa-isa kong binuksan ang mga botones ko sa harap n'ya. Im wearing my bra infront of him and my jeans.

"Stop!" kumando n'ya sa akin ng makita n'yang binubuksan ko ang zipper ng pantaloon ko. Hindi ako nakinig at patuloy kong binuksan ang aking zipper.

"I said stop!" dumadagundong n'yang wika.

"F*ck me, I know that's my use for you," sabi ko habang hindi pa rin naglalaho ang sakit na bumabakas sa aking mukha.

Nagmadali s'yang lumapit sa akin at kinuha ang nasa sahig kong damit, malakas n'yang tinabig ang kamay ko na nagbubukas ng aking zipper.

"I said stop it!" aniya sa galit na galit na tinig. "Wear your clothes! Wear it! You are here to be my wife not a w***e," sabi n'ya at isinoot sa akin ang aking damit. Habang patuloy pa rin sa pag bagsak ang mga luha ko mula sa aking mga mata .

Dahil sa sinabi n'ya ay mas lalo akong nasaktan.

Hindi raw n'ya ako w***e, pero I feel different. I feel like a w***e dahil sa ginawa ng aking ama. Para n'ya akong benenta kay kamatayan na halos ikamatay na ng puso ko na nagmamahal sa kanya bilang dakila kong ama. Pinagpalit ako ng hinahangaan kong ama dahil lang sa kumpanya at masakit iyon sa akin. Napaka-sakit dahil I feel like I'm his real daughter, but the truth to my dad is iam his adopted only at hindi ako importante sa kanya kahit konti lang naman sana.

"If you wanted to give yourself to me, do it to our first night," sabi n'ya sa akin.