บทที่ ๑๑ นางเอก
เพียงออเลือกชุดทำงานพร้อมชุดชั้นในให้พีรวัสแล้วนำมาวางบนเตียงรอเขาอาบน้ำเสร็จ ซึ่งในห้องน้ำหล่อนก็เตรียมแปรงสีฟันบีบยาสีฟันไว้รอเช่นทุกวันแล้วซึ่งดูออกว่าพีรวัสพอใจไม่น้อย แม้ไม่เคยเอ่ยชมแต่ไม่เคยแสดงอาการขวางหูขวางตา อาจเป็นเพราะเขาชอบให้ปรนนิบัติเอาอกเอาใจมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วการเป็นน้องคนเล็กของบ้านแล้วยังกำพร้าทั้งพ่อและแม่ ทั้งป้าสุภาและพี่ๆ จึงเอาอกเอาใจดูแลเขายิ่งกว่าไข่ในหิน
เมื่อเพียงออเข้ามาอาศัยร่มไม้ชายคาของครอบครัวนี้ ไม่ว่าผู้ใหญ่จะมีเหตุผลใดก็ตามแต่การสั่งให้หล่อนคอยรับใช้ใกล้ชิดรวมถึงเป็นเพื่อนเล่นกับพีรวัสทำให้ความผูกพันเกิดขึ้น แต่อาจเป็นที่หล่อนฝ่ายเดียว ส่วนพีรวัสเป็นแค่ความเคยชินที่จะต้องมีคนปรนนิบัติเอาอกเอาใจ
เพียงออที่กำลังหาถุงเท้าในลิ้นชักหันไปตามเสียงเปิดประตูห้องน้ำ และเห็นภาพคุ้นตาคือพีรวัสเดินโทงๆ ออกมาแต่วันนี้ใบหน้าหล่อนกลับแดงรื่อร้อนวูบวา
