หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
หนึ่งสัปดาห์หลังกลับจากค่ายอาสาทุกอย่างก็กลับมาเหมือนเดิม เรียนหนักเหมือนเดิมแต่ก็สังสรรค์กันหนักเหมือนเดิมเหมือนกัน เวลาสี่โมงเย็นของวันพวกฉันก็แบกร่างที่หมดพลังไปกับวิชาตัวสุดท้ายมานั่งที่ร้านไอศกรีมหลังมหา'ลัยโดยนัดแนะผ่านทางโทรศัพท์กับพี่เซฟให้มารับที่นี่แทนที่จะเป็นคณะที่ฉันเรียน
หลังจากคืนที่ค่ายอาสาวันนั้นความสัมพันธ์ของเราก็เริ่มเปิดเผยมากขึ้น ฉันถูกรับส่งไปมหา'ลัยด้วยพี่เซฟทุกวัน บริการดีน่าประทับใจอย่างไม่มีที่ติ โดยตอนนี้ก็คงสามารถพูดได้เต็มปากแล้วว่าฉันคงชอบ...ไม่สิ คงรักเขาเข้าเต็มขั้น
"เออไอ้มิว สรุปช่วงนี้มึงกับเจ้าของสร้อยที่คอมึงอะ ไปกันได้ดีใช่ไหมวะ?" อยู่ ๆ โอโซนก็ถามขึ้นมา จากที่ฉันกำลังตักไอติมทานก็ชะงักปรายไปมองมันเจ้าของสร้อยที่ว่าก็เป็นพี่เซฟที่ฉันใส่ไว้ไม่เคยถอดออก
"ทำไมอยู่ ๆ ถึงถามแบบนี้ว่ะ"
"ก็เปล่า กูแค่สงสัยว่าพี่ซีลีนยังเป็นอุปสรรคกับ
