ครึ่งวันบ่ายของเราหมดไปกับการเสิร์ฟน้ำและทำอาหารต่าง ๆ ให้ชาวค่ายที่ทำงานหนักหลายคน จะว่าไปการมาค่ายแบบนี้ก็ทำให้ฉันได้เห็นอะไรหลายอย่างมากขึ้น นอกจากจะได้ทำในสิ่งที่ไม่เคยทำแล้วฉันยังได้เห็นรอยยิ้มทั้งของผู้ให้และผู้รับที่มีให้กัน การช่วยเหลือกันและกัน วิถีชีวิตของคนที่นี่ที่แตกต่างจากคนในเมืองโดยสิ้นเชิง ตัดขาดจากสื่อสังคมออนไลน์ก็สามารถอยู่ได้ แถมยังมีเวลาให้ตัวเองมากขึ้น อยู่กับธรรมชาติที่สวยงามมันก็เป็นความสุขอีกแบบ หากไม่ได้สัมผัสจากการมาค่ายครั้งนี้ ฉันก็จะไม่รู้เลยว่ามันดีขนาดนี้
"คิดอะไรอยู่เหรอมิวสิค" เสียงพี่ซีลีนดังขึ้นให้ฉันหลุดจากความคิด แล้วเธอก็พาตัวเองลงมานั่งตรงข้ามฉันที่เท้าคางแล้วกวาดตามองธรรมชาติรอบตัว
"แค่คิดอะไรเพลิน ๆ ค่ะ ไม่มีอะไรหรอก" ฉันว่าจบก็มองหาเพื่อนอีกสองคน งานของเราเสร็จกันสักพักแล้วแต่ก็ไม่รู้ว่าเพื่อนตัวดีทั้งสองหายหัวกันไปไหน
"ถ้าหาโอโซนกับซินดี้ ได้
