เช้าวันถัดมา
อาการปวดหนึบที่ศีรษะยังไม่ทรมานเท่าการบอบช้ำที่กายสาว มันปวดร้าวจนเจ้าของต้องครางระงมยามขยับพลิกตัว ณัชรินทร์ลืมตาตื่นอย่างยากลำบาก ใครสักคนทำเสียงกุกกักอยู่ใกล้ๆ เธอหันไปมองด้วยนึกว่าเลฟ แต่กลับเป็นเพียงสาวใช้นางหนึ่ง
“ขอกาแฟสักแก้วได้ไหมคะ” เธอร้องขอ อีกฝ่ายเอาแต่ยิ้มให้ เธอเลยนึกขึ้นได้ว่าเมื่อกี้พูดภาษาไทย เลยต้องพูดใหม่เป็นภาษาอังกฤษ เจ้าหล่อนรับคำสั่งแล้วออกจากห้องไป เธอเลยได้ลุกไปเข้าห้องน้ำ เพื่อแช่ร่างด้วยน้ำอุ่นจัด มันรู้สึกดีมากๆ ความบอบช้ำที่อยู่ระหว่างขากำลังถูกเยียวยาด้วยหยดน้ำที่อุ่นจนเกือบร้อน เธอแช่น้ำอยู่นานค่อยลุกมาเช็ดเนื้อเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอเพลียเหลือเกิน เพลียจนไม่อยากทำอะไรนอกจากนอนเท่านั้น
ไม่กี่อึดใจให้หลัง สาวใช้อีกคนก็เข้ามาพร้อมกับถ้วยกาแฟ เจ้าหล่อนแจ้งให้เธอไปที่ห้องรับรองแขก เธอจิบกาแฟสองสามอึก ก่อนจะเดินตามเจ้าหล่อนไป บางจังหวะของการเด
