ทดลองงาน NC++

4717 Words

สายตาคู่งามจ้องมองชายหนุ่มเบื้องหน้าอย่างเกลียดชังมือเล็กทั้งสองข้างพลางกุมท้องน้อยตนไว้ด้วยความจุก ความเป็นสุภาพบุรุษของเขาแทบไม่มี ทำลงได้อย่างไรโยนผู้หญิงบอบบางเช่นเธอ โดยไม่เกรงกลัวว่าจะได้รับอันตราย หากเกิดผิดพลาดพลัดตกพื้นแข็งขึ้นมา คงมีกระดูกหักอยู่หลายที่เป็นแน่ “ยะ..อย่าเข้ามานะ! “ใบชาตวาดสั่งพร้อมกับขยับตัวถอยหลัง เมื่อแพททริคค่อย ๆ ก้าวเท้าเข้ามาใกล้ แววตาของเขาชั่งเจ้าเล่ห์หื่นกระหายอย่างเปิดเผย จนเธอไม่สามารถคาดเดาความรู้สึกอื่น ๆ ได้ “ทำไม? กลัว? “แพททริคเลิกคิ้วถามอย่างเย้ยหยัน ขณะมุมปากแสยะยิ้มร้าย เมื่อมองเห็นท่าทางหวั่นวิตกของเธอ พรึบ ! เพล้ง ! “..”จังหวะที่หญิงสาวตั้งหลักได้หลังจากขยับตัวถอยหนีจนแผ่นหลังแตะกับของโซฟาตัวยาว มือเรียวเล็กพลันคว้าแก้วเหล้าบนโต๊ะเขวี้ยงใส่ชายหนุ่มตามสัญญาชาติความเอาตัวรอดเมื่อจนมุม ทว่าเขากับหลบทันจึงรีบก้าวขาลงคิดวิ่งหนีออกไป…. หมับ ! “จะรีบไปไหน!!!? “น้ำเสียงห้าวของคนตัวสูงตวาดถามหลังคว้าข้อมือกระชากเข้าหาตัวได้ทันเวลา ขณะที่มือเล็กพยายามผลักแผงอกำยำให้ออกห่าง ทว่าแรงเธอกลับน้อยนิดจึงสู้แรงเขาที่มีมากกว่าไม่ได้ “ปล่อยชา! “ หญิงสาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น แววตาคู่งามสั่นระริกไม่กล้าสบเข้ากับชายหนุ่ม เขาชั่งน่ากลัวมากเหลือเกิน คราวที่เงียบขรึมว่าน่าเกรงขามแล้ว มายามนี้กลับยิ่งทวีคูณ “เธอกล้าตบหน้าฉันก็กล้ารับบทลงโทษสิ…แล้วนี่ก็เป็นงานของเธอไม่ใช่ อย่าทำตัวสะดีดสะดิ้งเพื่อเรียกราคาให้ตัวเองหน่อยเลย” “งานชาไม่ใช่แบบนี้ บอกแล้วไงว่ามีหน้าที่แค่ชงเหล้าไม่ได้ทำอย่างที่คุณดูถูก” “หึ “แพททริคเค้นเสียงในลำคออย่างเย้ยหยัน เพราะคำพูดของเธอมันกำลังทำให้เขารำคาญ พลั่ก ! “อ๊ะ! “ร่างเล็กถูกผลักลงโซฟาตัวยาวอีกครั้ง ขณะเดียวกันเขาก็ก้าวขาเข้ามาคร่อมร่างเธอไว้ พร้อมกับรวบข้อมือขึ้นเหนือหัวโดยไม่ทันให้เธอได้ตั้งตัว พลันให้ลมหายใจ อุ่น ๆ ของทั้งคู่เป่าลดใบหน้าซึ่งกันและกันรับรู้ได้อย่างชัดเจน “…” “อย่าทำอะไรเลยนะคะชาขอโทษก็ได้ที่ตบหน้าคุณ “ริมฝีปากบางสั่นระริกขยับเอ่ยขอโทษและขอความเห็นใจ เมื่อสัมผัสได้ถึงอันตรายที่ประชิดตัวจนยากจะหลุดพ้น “เธอรู้ไหมว่าฉันเกลียดน้ำตาพวกผู้หญิงอย่างเธอ..ทำเป็นเก่งแต่พอเจอดีเข้าจริง ๆ กลับขอความเห็นใจอย่างน่าสมเพช” “แต่คุณดูถูกฉันก่อนนะคะ” “ฉันจะดูผิดได้ยังไง ในเมื่อเธอเองก็มีงานดี ๆ ทำ…แล้วยังจะมาขายตัวแลกเงินอย่างนี้ จะให้ฉันคิดแบบไหน?” “คนเราก็มีเหตุผลของตัวเองกันทั้งนั้น… “ข่มใจฝืนกลั้นความกลัวไว้ในใจ แล้วตัดสินใจเอ่ยปากเสียงอ่อย ๆ โดยที่หยาดน้ำตายังรินไหลไม่ขาดสาย หวังให้เขาเห็นใจปล่อยไป “เหรอ? วันนี้เธอทดลองงานนิ ดี!..ฉันจะทำให้เธอผ่านงานเอง” คำพูดเจือเสียงหัวเราะเยาะเย้ยอันเยียบเย็นดังขึ้นเบา ๆ ทำเอาสายตาคู่งามพลันหลุบต่ำทันที พร้อมกับหัวใจดวงน้อยที่เต้นระรัวเร็วแทบทะลุออกมานอกอก เห็นทีเขาคงไม่ปล่อยเธอให้หลุดมือแน่ ๆ “อื้มมม “ยามที่จบประโยคริมฝีปากหนาก็กระแทกเข้ามาอย่างแรง พร้อมกับบดขยี้ทันควัน จนกลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งทั่วบริเวณ ในขณะที่เรียวลิ้นร้อนพยายามสอดใส่เข้ามา ทว่าเธอกลับเม้มเข้าหากันแน่น พลางดีดดิ้นหวังให้หลุดพ้นจากพันธนาการ ซึ่งเป็นจังหวะเดียวกันกับมือหนายกขึ้นมานวดเคล้นหน้าอกใหญ่อันเกินขนาดใต้ล่มผ้า “อะ! “ใบหน้างามเหยเกด้วยความเจ็บ เพราะถูกคนข้างบนกัดเรียวปากจนต้องเผลอให้เขาได้ทำตามอำเภอใจ กรึก ! “โอ๊ย! “เรียวลิ้นสากผละออกจากริมฝีปากบางพร้อมกับดันตัวลุกขึ้นทันที ที่โดนฟันคมกัดเข้าอย่างแรง จนเลือดสีสดผุดซึม พรึบ ! ใบชาใช้หลังมือเช็ดคาบน้ำลายบริเวณรอบริมฝีปากออกลวก ๆ ก่อนจะรีบผลักร่างหนาจนตัวเธอหลุดออกมาได้ สองเท้าจึงวิ่งหนีในจังหวะที่แพททริคเผลอ หมับ ! “ปล่อย!!!! “ใบชาดีดดิ้นสุดกำลัง เมื่อเอวคอดถูกมือหนาคว้าขึ้นสูงเพียงมือเดียวอย่างเร็ว ในยามที่วิ่งไปถึงบานประตู “ชอบความรุนแรงนักใช่ไหม!!!” พลั่ก !!! “_ “แพททริคเหวี่ยงคนในอ้อมแขนทุ่มลงโซฟาตัวยาวด้วยความโมโห จนใบหน้างามกระแทกเข้ากับเบาะนุ่ม นัยน์ตาสีฟ้าฉายแวววาวโรจน์จ้องมองเธอตาเขม็ง ขณะสาวเท้าเดิน ฉับ ๆ “อะ..อึก!ปะ..ปล่อย! “ มือหนาคว้าต้นคอแล้วกดลงกับขอบโซฟาอย่างแรง อีกข้างยังบีบต้นแขนเล็กแน่นคล้ายต้องการให้แหลกคามือ พลันให้มือเล็กทั้งสองข้างพยายามแกะฝ่ามือหนาออกทันควัน ทำให้ใบชาหายใจติดขัดคล้ายคนจมน้ำลึก “มานี่!!! “น้ำเสียงห้าวตวาดลั่น มือหนากระชากต้นคอเล็กขยับลงมากดกับพื้นเบาะโซฟาแทน พร้อมกับคืนอิสระให้แก่เธอ เนื่องจากใบหน้าสีแดงเลือดฟาดเริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาวซีด มือหนาจึงเลื่อนขึ้นมาปลดเนกไท แล้วเอื้อมขึ้นมัดข้อมือเล็กไว้ “ฉันชอบนะที่เธอกล้าท้าทายความรุนแรงจากฉันด้วยการต่อต้านฉัน… “อารมณ์เดือดดาลเมื่อครู่เริ่มเย็นลง ถูกกลบด้วยความคิดอันน่าสนุกที่ผุดเข้ามาในโซนสมอง ครั้นได้เห็นท่าทางหวาดระแวงดุจเสือดาวของเธอ พรึบ ! “..”มือหนาดึงสายเดี่ยวชุดเดรสลากลงมาถึงข้อเท้าก่อนจะกระชากทิ้งไปให้พ้นทาง เหลือเพียงแพตตี้ตัวจิ๋วสีครีมและแผ่นแปะจุกเม็ดบัวบนทรวงอกใหญ่ที่กำลังตั้งชูชันเท่านั้น พลันให้มุมปากหนากระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจ พลางไล่สายตาหื่นกระหายมองไปทั่วร่างอรชรอ้อนแอ้นเอวบางของเธอ ทั้งผิวเนื้ออ่อนที่เรียบเนียนขาวอมชมพูดุจดั่งไข่มุกจนไม่อาจละสายตา ในขณะคนโดนกระทำหวาดผวาเนื้อตัวสั่นเทาอย่างหนัก เธอไม่น่ามาเจอคนใจร้ายอย่างเขาเลย “_” พลั่ก! “ฤทธิ์เยอะนัก! “แพททริคผลักร่างเธออีกครั้งพร้อมกับรีบขึ้นคร่อมตัวไว้ทันที ในยามที่เธอดันตัวลุกคิดหลบหนี มือหนาทั้งสองข้างพลางกดข้อมือเล็กเหนือหัวแน่นไม่ปล่อยให้ขยับ ขณะเลื่อนใบหน้าคมคายลงมาตรงกลางหน้าอกใหญ่ ก่อนจะงับแผ่นแปะจุกเม็ดบัวออกด้วยฟันคม พลันให้ใบชาสะดุ้งวาบกะทันหันเมื่อเรียวปากและไรหนวดโดนผิวเนื้ออ่อนจนขนตั้งชัน “ปะ..ปล่อยฉันเถอะค่ะถือว่าฉันขอร้อง” “เสียใจเธอทำให้ฉันโมโหเอง แล้วฉันก็ไม่มีวันปล่อยเธอ… “มุมปากหนายกขึ้น ขณะเอ่ยเสียงเรียบเย็นแฝงด้วยแววตาปรารถนาฉายชัด ราวกับแววตาของหมาป่าที่ขาดเนื้อเป็นเวลานาน ก่อนจะก้มขบเม้มบริเวณยอดปทุมถันด้วยฟันคมท่ามกลางเสียงเล็กกรีดร้องอย่างเจ็บปวด พลันให้เลือดสีสดซึมออกมาตามรอยฟัน ทว่าคนโหดเหี้ยมกลับตวัดเลียเม็ดเลือดสีสดที่เขาทำทั้งสองข้างจนหมด คล้ายกับว่ารสชาติมันหอมหวานน่าโปรดปราน “เลือดเธอหวานดีนะ ฮึ ๆ “เสียงหัวเราะอันเยียบเย็นราวกับโรคจิตนั่น มันกำลังให้เธอหวาดกลัวอย่างหนัก เขาเหมือนผีดิบที่ชอบรสชาติคาวเลือดของมนุษย์ และวันนี้เธอเองคงไม่รอดจากง่ามมือคนใจโฉดเป็นแน่ คิดแล้วก็น่าสะอิดสะเอียนที่สุด “ไอ้คนโรคจิต!!! “ใบชาตะคอกด่าด้วยความโมโหและความประหม่าในเวลาเดียวกัน ทั่วทั้งร่างบางสั่นระริกโดยไม่อาจควบคุมได้ “ชอบคุณที่ชม” “โอ๊ยย!…เจ็บ!! “ทันทีที่ฟันคมเคลื่อนย้ายขึ้นมากัดต้นคอฝังลึก เสียงเล็กจึงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดอีกครั้ง และ เขาก็ตวัดเลียเม็ดเลือดเช่นเดิมโดยไม่รู้สึกรังเกียจ ขณะฝ่ามือหนาอีกข้างยังคงบดขยี้เม็ดบัวระรัวมือสลับกับนวดเคล้น จนก่อให้เกิดความรู้สึกดีแปลก ๆ อย่างที่เธอไม่เคยเป็นมาก่อนแทรกอยู่ทุกวินาทีที่เขากระทำ ระหว่างนั้นแพททริคจึงผละตัวขึ้นปลดเข็มขัดหนังราคาแพงของตัวเองออก ตามด้วยกางเกงตัวโปรด เผยให้เห็นแก่นกายใหญ่ดีดผึงพองตัวอยู่ตรงหน้า ขนาดของมันยาวเกือบเท่าท่อนแขนเล็ก ทำเอาเธอเผลอรอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอโดยไม่รู้ตัว เมื่อคืนสติจึงรีบก้าวขาลงจากโซฟา หวังใช้จังหวะที่เขาจัดการตัวเองหนี ทั้งที่เธอยังมีพันธนาการแน่นหนาตรงข้อมือ หนำซ้ำเสื้อผ้ายังโดนถอดเกือบหมดเหลือเพียงแพตตี้ตัวเดียว “ยังพยศไม่เลิกนะ!! จะหนีไปสภาพนี้หรือไง!!! “แพททริคผลักร่างเล็กให้ล้มลงอีกครั้งพร้อมกับเค้นเสียงห้าวตะคอก “ใช่ขอให้หนีพ้นจากคุณก็แล้วกัน!!!” หมับ ! “ปากเก่งไม่เลิกนะ! “มือใหญ่พลางกระชากแก้มนวลเข้ามาใกล้นัยน์ตาสีฟ้าเต็มไปด้วยความดุร้าย จ้องมองเธอด้วยแววตาคมปลาบยิ่งกว่าใบมีด “อื้มม! “ใบชาส่งเสียงประท้วงในลำคอทันที ยามที่ริมฝีปากหนาประกบเข้ามาอย่างอุกอาจ พร้อมกับ ดันตัวเธอให้นอนราบไปกับพื้นโซฟา ขณะเดียวกันเรียวนิ้วยาวกลับเกี่ยวแพตตี้ตัวบางให้พ้นมือ ก่อนจะแหวกรอยแยกโหนกนูนไร้ซึ่งขนปกปิดออกและดันเข้าไปสุดนิ้ว ด้วยความแสบทำเอาเธอต้องเผลอปากให้เรียวลิ้นร้อนสอดเข้ามาตวัดเลียควานหาน้ำ แจ๊ะ!!! แจ๊ะ!!! เสียงลามกพลันเล็ดลอดออกมาให้ได้ยินจากความแสบเริ่มเปลี่ยนเป็นความเสียว เมื่อนิ้วยาวคอยชักเข้าชักออกไม่ยั้งมือจนน้ำไหลลื่นผลิออกมาเลอะเปรอะเปื้อนทั่วแท่งนิ้ว ขณะเดียวกันแพททริคได้ลากริมฝีปากตั้งแต่ปลายคางมนลงมาถึงยอดปทุมถันที่ตั้งชันรอรับสัมผัสจากเขา เรียวปากอ้างับเม็ดบัวสีชมพูระเรื่อแล้วจึงดูดดึงมันอย่างมูมมาม “อ้า! “ครั้นได้รับสัมผัสที่เสียวซ่านชัดเจน เธอจึงเผลอเปล่งเสียงร้องครางอย่างลืมอาย พลันให้คนที่ได้ยินเหลือบตาขึ้นมองอย่างพึงพอใจ ขณะใช้ปากดูดดึงยอดปทุมถันต่อเนื่อง รวมถึงเรียวนิ้วยาวที่ยังชักเข้าชักออกในร่องรักอันคับแคบไม่หยุด “อ๊างง ~~ “และไม่นานเขาได้ทำให้เธอได้ปลดปล่อยฮ่วงอารมณ์สุดท้ายออกมา จนสมองขาวโพลนด้วยความรู้สึกดีแบบแปลกประหลาด ซึ่งภายในท้องน้อยนั้นราวกับมีผีเสื้อนับพันตัวบินว่อน หน้าอกใหญ่กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการหอบหายใจ สามารถกระตุ้นอารมณ์ปรารถนาให้มาเฟียหนุ่มได้เป็นอย่างดี “เสร็จเร็วจริงนะ..ตาฉันบางละกัน “แพททริคดันตัวลุกขึ้นหยิบถุงยางอนามัยจากกระเป๋าเสื้อเชิ้ตสวมใส่ท่อนเอ็นใหญ่พลางชักรูดสองสามที ก่อนจะนำมาจอตรงปากทางเข้าของโหนกนูนสามเหลี่ยมสีแดงอมชมพูน่ารับประทาน ขณะเดียวกันจึงใช้หัวเข่าแหวกเรียวขาเล็กให้ออกกว้าง กรึก ! “โอ๊ยย!...เจ็บ! “เมื่อเข้าได้เพียงครึ่งลำ จึงรู้ทันทีว่าเธอยังบริสุทธิ์ทำเอาเขาชะงักไปเพียงครู่ ก่อนจะพยายามดันมันเข้าไปลึกจนสุดลำ “เจ็บ!!! “พลันให้ใบหน้างามเหยเกด้วยความเจ็บปวด ราวกับร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ และสิ่งที่เธอทำได้คือประสานฝ่ามือที่ถูกมัดบีบแน่นเข้าด้วยกันเพื่อระบายเท่านั้น “เดี๋ยวก็หาย “แพททริคเอ่ยแค่นั้น ก่อนจะยกเรียวขาเล็กขึ้นพาดบ่าพร้อมกับดันตัวลุกจัดท่าให้เข้าที่ ปึก! ปึก! ปึก! เอวสอบเริ่มขยับเนิบนาบเนื่องจากช่องทางรักของเธอนั้นคับแน่นจนแทบขยับไม่ได้ ทว่าเขากลับไม่สนใจยังเริ่มอัดกระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้าออกเร็วกว่าเดิม จนได้กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งเนื่องจากอวัยวะเพศฉีกขาดเป็นทางยาว “โอ๊ยย ๆ เจ็บ!!! “ความเจ็บยังคงแทรกซึมอยู่ในทุกอณูความรู้สึกเช่นเดิม และ เธอจะพยายามไม่เปล่งเสียงอันน่าเกลียดออกมาให้เขาได้ยิน “เธอเจ็บแต่ฉันเสียววะ…ซี๊ด ~ “มุมปากพลางกระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจ ยิ่งได้เปิดบริสุทธิ์เธอเช่นนี้ยิ่งมีความสุข ขณะเดียวกันสายตาคมเลื่อนต่ำมองจุดเชื่อมต่อของเขาและเธอพลันให้เห็นท่อนเอ็นที่ผลุบ ๆ โผล่ ๆ อยู่ในร่องรักพร้อมกับเลือดสีสดที่ชโลมตามแท่งเอ็น ยิ่งทำให้ไฟแห่งราคะควบงำทั่วร่างใหญ่ยากเกินจะควบคุม ปึก ๆๆๆ !!!!!! “อึก!...ฮื้ออ! “ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่นอย่างอดทนอดกลั้นภาวนาให้เวลาผ่านไปให้เร็วที่สุด เวลานี้เธอเจ็บปวดทั้งกายและใจจนไม่ยากมีชีวิตอยู่ ขณะเดียวกันคนใจร้ายได้โน้มหน้าเข้ามาตวัดเลียยอดปทุมถันอีกครั้ง มืออีกข้างพลางบีบเคล้นระรัวมือราวกับต้องการบีบให้แตก ไม่นานเขาผละริมฝีปากออกพร้อมกับดันตัวขึ้น “ถึงของเธอจะแน่นแต่ก็ตอดรัดฉันถี่เลยนะ ฮึ “น้ำเสียงเย้ยหยันสะใจแค่นออกมาจากปาก ขณะเอวสอบโถมแรงกระหน่ำเข้าออกในร่องรักอย่างบ้าคลั่ง มือหนาเลื่อนขึ้นมาบีบคอร่างเล็กไว้ซึ่งเขาทำไปตามอารมณ์ จนเธอนิ่วหน้าด้วยความจุกลำคอและหายใจไม่สะดวก มือเล็กที่ถูกมัดพยายามผลักมือหนาออกแต่ก็ไม่เป็นผล “อึก.!” ปึก ๆๆ !!!!! พับ ๆๆ !!!! “อ้า ๆ อื้ออ~~ “ใบชาเชิดหน้าเปล่งเสียงร้องครางอย่างลืมตัว เมื่อความรู้สึกดีกลับแทรกเข้ามาอีกครั้งมันเสียวแทบขาดใจ จนไม่อาจห้ามเสียงได้ แม้ว่าความเจ็บหน่วงยังไม่หายขาดครั้นที่เขากระหน่ำเข้ามาในร่องรักถี่ ๆ “ซี๊ดดด ~~~ แม่งเอ๊ย! “แพททริคหลับตาเปล่งเสียง ซี๊ดออกมาอย่างเสียวซ่าน ยามที่ภายในกายสาวตอนรัดถี่กว่าเดิม “อ้าสสสสสส “และในที่สุดเขาจึงเชิดหน้าคำรามฮ่วงอารมณ์สุดท้ายของตนเองออกมา ท่ามกลางเสียงหอบหายใจของคนใต้ล่าง “ถือว่างานเธอผ่านนะ “น้ำเสียงเย็นเจือหัวเราะที่เอ่ยจากปากอย่างเยาะเย้ยของเขานั้นสร้างความน่าขยะแขยงให้ตัวเธอยิ่งนัก ในขณะที่แพททริคกำลังแกะเนกไทออกจากข้อมือเล็ก ก่อนจะดันตัวขึ้นโดยมีน้ำรักและเลือดสีสดไหลยืดปนออกมา เขาจึงถอดถุงยางที่ใช้แล้วทิ้งลงถังขยะ พลางสวมใส่เสื้อผ้าตัวเองลวก ๆ “เงินเธอสิบล้าน “ มาเฟียหนุ่มโยนเช็กให้เธอตรงหน้าท้องแบนราบ ก่อนจะเสยผมที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อขึ้นอย่างสบายอารมณ์ สองเท้าหนักจึงหมุนตัวเดินออกจากห้องทันที ทิ้งให้เธอนอนเจ็บปวดอยู่ตรงนั้นเพียงลำพัง ทำราวกับว่าเธอเป็นเพียงตุ๊กตายางพอเหยียบย้ำเสร็จก็จากไป นี่เขาไม่รู้สึกผิดเลยหรืออย่างไรกันที่ทำกับเธอเช่นนี้ พลันให้หยาดน้ำตาหลั่งไหลออกมาไม่มีท่าทีว่าจะหยุด แกร๊ก ~~~ ยามที่บานประตูถูกเปิดออกมาพร้อมกับร่างสูงของเจ้านายหนุ่มในชุดสูทที่หลุดลุ่ย เหล่าลูกน้องจึงก้มศีรษะทำความเคารพทันที “ไอ้ไทม์มึงไปเอาวิดีโอกล้องวงจรปิดในห้องมาให้กู แล้วมึงก็อย่าเสือกแอบดูหรือให้ใครดู ไม่อย่างนั้นกูเอามึงตาย” “ครับนาย “ไทม์โค้งตัวน้อมรับคำสั่ง ครั้นได้รับคำตอบแพททริคจึงสาวเท้าเดินผ่านไป มือใหญ่ทั้งสองข้างพลางล้วงกระเป๋ากางเกงสแล็คอย่างน่าเกรงขามโดยมีลูกน้องนับสิบตามหลังคอยคุ้มกันอยู่ไม่ห่าง “..” “อึก!...ฮื้อ ~~” ใบชาพยุงร่างกายตัวเองที่ปวดร้าวไปทั่วทั้งร่าง พยายามก้าวขาลงจากโซฟาเพื่อเก็บเอาเสื้อผ้ากระจัดกระจายบนพื้น ขึ้นมาสวมใส่อย่างยากลำบาก พร้อมกับเสียงสะอึกสะอื้นร้องไห้ไม่หยุด ความบริสุทธิ์ที่เก็บไว้มายาวนานหวังรอมอบให้รักแท้ แต่วันนี้มันกลับเสียให้ผู้ชายใจโฉดไปจนหมดสิ้นไม่เหลือแม้กระทั่งศักดิ์ศรีความเป็นผู้หญิง ถูกเขาย้ำยีทั้งกายและจิตใจ สร้างบาดแผลขนาดใหญ่ฝังลึกในความทรงจำไม่รู้ว่าวันไหนจะลืมเลือนความทุกข์ทรมานเช่นนี้ไปได้ “_ “เมื่อหญิงสาวจัดการกับตัวเองเสร็จเรียบร้อยเธอจึงค่อย ๆ สาวเท้าก้าวเดินไปยังบานประตูด้วยท่าทางอิดรวย รวมถึงดวงตาคู่งามยังหนักอื้อแทบลืมตาไม่ขึ้น จวนจะหมดสติลงเต็มที มือเล็กเอาแต่กุมอยู่ตรงท้องน้อยตลอดเวลา เนื่องจากรู้สึกเจ็บหน่วงทั่วบริเวณ ส่วนมืออีกข้างบีบเช็คเงินสดแน่น ที่เขาโยนให้เหมือนเศษเงิน อย่างน้อยมันก็ช่วยจ่ายหนี้ให้ครอบครัวและตอนนี้เธอได้กลายเป็นผู้หญิงขายตัวเพื่อแลกเงินตามคำที่เขายัดเหยียดให้อย่างสมบูรณ์แบบ…..คงซะใจแล้วสินะ…. พรึบ ! ไม่ทันได้เปิดบานประตูทว่าสติสัมปชัญญะกลับเลือนหายไปซะก่อน ร่างบอบบางพลันทรุดตัวนอนราบแน่นิ่งไปกับพื้นปูนอันเย็นเฉียบ โดยไม่มีใครรับรู้หากไม่เข้ามาภายในห้องแห่งนี้ “อีกระต่ายเร็ว ๆ ใบชาจะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้! “น้ำเสียงร้อนรนรีบทักท้วง “เออก็รีบอยู่นี่ไงเจ๊! “หลังจากที่เห็นว่ามาเฟียหนุ่มกลับไป เจ๊ใหญ่และกระต่ายจึงรีบพากันเร่งฝีเท้าเดินขึ้นมาชั้นวีไอพี เนื่องจากห่วงใยเด็กใหม่อย่างใบชา กลัวว่าเธอจะเป็นอะไรไปเหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ แกร๊ก ~~ “ใบชา! “ทั้งสองอุทานด้วยน้ำเสียงตกใจเมื่อเปิดประตูเข้ามาพบว่าใบชานอนแน่นิ่งหมดสติไปแล้ว หนำช้ำตามเนินอกลามไปถึงบริเวณลำคอยังมีแต่รอยแผลที่เกิดจากฟันคมและรอยดูดอย่างชัดเจน อีกทั้งตามเรียวขายังมีเลือดสีสดไหลออกมาเลอะเปรอะเปื้อนเป็นทางยาว “เจ๊ทำยังไงดีจะตายไหมเนี่ย!? สะบักสะบอมซะขนาดนี้” “ยังไม่ตายรีบพาใบชาไปหาหมอเถอะ ไป! “กระต่ายพยักหน้าเข้าใจ ก่อนจะช่วยกันประคองร่างบางไร้เรี่ยวแรงขึ้นยืนพยายามสาวเท้าเดิน “คุณไทม์ “ครั้นได้เจอลูกน้องคนสนิทของมาเฟียหนุ่ม เมย์เจ๊ใหญ่จึงเอ่ยปากเรียกอย่างมีความหวังให้คนตัวสูงช่วยเหลือ “เจ๊ นั่นใคร?” “เด็กใหม่ผู้หญิงที่คุณแพททริคเขา…. “เจ๊ใหญ่เว้นวรรคไว้ในถ้อยคำสุดท้าย พลางเลื่อนสายตาต่ำมองหญิงสาวผู้มีใบหน้าซีดเชียวด้วยท่าทางกระอักกระอ่วน และก็ทำให้ไทม์เข้าใจเป็นอย่างดีว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ “ผมเข้าใจ เดี๋ยวผมอุ้มเธอไปส่งที่โรงพยาบาลเองครับ” “ค่ะ งั้นดีเลย เจ๊มีงานใหญ่รออยู่ งั้นเจ๊ฝากเด็กเจ๊หน่อยนะไม่อยากให้เป็นอะไร “ ไทม์พยักหน้าเข้าใจก่อนจะเดินเข้ามารับช่วงต่อจากทั้งสองพร้อมกับซ้อนตัวร่างเล็กขึ้นในท่าเจ้าสาว ทว่าแววตาคมกลับเปล่งประกายวาววับทันที ครั้นได้เห็นใบหน้างามของคนในอ้อมแขนแม้ว่าเธอจะยังไร้สติก็ตาม แต่ลักษณะรูปหน้าเธอกลับมีเสน่ห์น่าดึงดูดชวนให้เคลิบเคลิ้มไม่อาจจะละสายตาได้จริง ๆ หนำช้ำเธอยังเป็นผู้หญิงคนเดียวกันกับพนักงานสาวบริษัท Produce ที่เจ้านายหนุ่มร่วมงานด้วยชั่งบังเอิญจนไม่น่าเชื่อ @โกดัง รถสปอร์ตหรูสีเหลืองขับเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าโกดังเก็บสินค้าพร้อมกับรถยนต์หรูของเหล่าลูกน้องอีกสองคัน มาเฟียหนุ่มผลักบานประตูก้าวขายาวลงจากรถพลางโยนมวนบุหรี่ทิ้ง ขณะพ่นควันพิษครั้งสุดท้ายออกจากปาก ลอยไปตามทิศทางลมกลุ่มใหญ่ แพททริคสาวเท้าเข้ามาด้านในโกดังอย่างน่าเกรงขามโดยมีเหล่าชายฉกรรจ์ชุดดำร่างใหญ่นับสิบคนเดินตามประกบหลัง “ช้า “น้ำเสียงเย็นชาของเทวินเอ่ยขึ้นทันที ขณะกำลังตรวจสอบสินค้า โดยไม่เอี่ยวหน้ามองเพื่อนรักที่กำลังก้าวมาถึง และ ลูกน้องบริเวณรอบ ๆ ต่างก้มหลังทำความเคารพผู้ที่มีอำนาจมากกว่า “ไม่กี่นาทีเองอย่าบ่น แล้วเป็นไงรอบนี้สินค้าที่กูจัดหาเอง?” “ก็ดี” เทวินเงยหน้าขึ้นมองสบตากับเพื่อนรักพลันให้คิ้วหนาทั้งสองข้างขมวดเข้าหากันเป็นปม เมื่อท่าทางการแต่งตัวของ แพททริคแลดูยับเหยินไม่เป็นระเบียบ รวมถึงผมสีดำประกายน้ำตาลยุ่งเหยิง คล้ายกับคนที่เพิ่งผ่านสมรภูมิรบมาหมาด ๆ “มึงไม่ต้องทำหน้านิ่วคิ้วขมวดมองกูอย่างนั้น “ครั้นได้สบตากับเพื่อนรักแพททริคจึงโพล่งขึ้นดักคอเสียก่อน อย่างไม่สบอารมณ์ เมื่อถูกสายตาดุดันมองมาด้วยท่าทางตำหนิ “ที่มาสายก็เพราะมัวแต่เอากับผู้หญิงอยู่ดิมึง..ผับกูไม่ใช่ช่อง!” “ไอ้กรก็อยู่…มึงอย่าเรื่องมากหน่อยน่ะ ทำอย่างกับไม่ชิน “แพททริคไหวไหล่โดยไม่สะทกสะท้าน มือหนาล้วงเข้ากระเป๋ากางเกงอีกครั้ง ก่อนจะเดินหนีไปทางอื่นเพื่อหลีกเลี่ยงบทสนทนาอันน่ารำคาญ ทำเอาเทวินส่ายหัวไปมาอย่างเอี่ยมระอากับนิสัยเจ้าชู้ไปวัน ๆ ของเพื่อนรัก มีอะไรกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า ทำราวกับว่าผู้หญิงเป็นของเล่นชิ้นหนึ่งเท่านั้น วันต่อมา ~~ โรงพยาบาล เค “อืออ ~ “หญิงสาวบนเตียงผู้ป่วยส่งเสียงครางผ่านลำคอเบา ๆ เมื่อเริ่มรู้สึกตัวเปลือกตาบางพลางค่อย ๆ ปรือขึ้นมองอย่างยากลำบาก และสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของยาในโรงพยาบาลซึ่งภาพตรงระดับสายตาคือฝ้าเพดานสีขาว ยิ่งย้ำชัดเจนว่าเธอนอนอยู่แห่งหนไหน “ซี๊ด~ “ขณะเดียวกันครั้นเริ่มขยับตัวอาการปวดเมื่อยตามร่างกายพลันแทรกซึมเข้ามากะทันหัน จนต้องซี๊ดเสียงตามออกมา แกร๊ก ~ “กระต่าย “ใบชาขานเรียกหญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกันที่พึ่งรู้จักเพียงหนึ่งวันด้วยน้ำเสียงสุภาพ “เป็นยังไงบ้างใบชายังเจ็บตรงไหนไหม? “กระต่ายเอ่ยถาม ขณะวางผลไม้ที่ซื้อมาไว้บนโต๊ะหน้าโซฟาตัวยาว ก่อนจะเดินเข้ามาหาคนป่วย “ยังปวดตามร่างกายอยู่นิดหน่อย” “เดี๋ยวฉันช่วย “มือเล็กนำหมอนใบใหญ่รองหลังให้ใบชาเมื่อเห็นท่าทีว่าเธอยังเจ็บ “ขอบคุณจ้ะ แล้วเมื่อคืนกระต่ายพาชามาส่งโรงพยาบาลเหรอ?” “อือ มากับลูกน้องของคุณแพททริคเขาอาสามาส่ง” “..”เมื่อได้ยินชื่อคนใจร้าย ทำเอาใบหน้างามแลดูหม่นหมองลงทันที แววตาคู่งามสั่นระริกอย่างไม่อาจควบคุมได้พลันให้หวนนึกถึงเรื่องราวเลวร้ายในคืนที่ผ่านมา ภาพความทรงจำเหล่านั้น เธอยังคงจำมันได้ชัดเจน ทั้งถ้อยคำดูถูกเหยียดหยามและ การกระทำอันป่าเถื่อนข่มเหงคะเนงร้ายขืนใจให้สมยอม จนสภาพเธอต้องเป็นเช่นนี้ ถึงอย่างไรก็ตามยังมีครอบครัวที่ต้องดูแล เพราะฉะนั้นชีวิตยังคงดำเนินต่อไปจนกว่าจะสุดทางเดิน “ชา…ชาเจ็บตรงไหนหรือเปล่า? “ครั้นได้ยินเสียงสติจึงกลับมาอีกครั้ง หลังจากตกอยู่ในภวังค์ความคิดอยู่นานหลายนาที “เปล่า? “ใบชาใช้หลังมือปาดน้ำตาด้วยความเจ็บปวด แล้วกลับมายิ้มสดใสเช่นเดิม เมื่อมองเห็นสีหน้าวิตกของหญิงสาวด้านข้าง “อือ ฉันรู้นะว่าเธอเสียใจ…แต่สิ่งที่เสียไปแล้วมันไม่สามารถเอากลับคืนมาได้..แต่สิ่งแรกที่เราควรทำ คือหยุดคิดแล้วรีบกลับมาเป็นปกติเหมือนเดิมให้เร็วที่สุด เพื่อตัวของเราเองนะ” ทั้งที่รู้จักกันไม่นาน ทว่าเธอกลับรับรู้ได้ถึงความจริงใจที่หญิงสาวคนนี้มอบให้ “ชาเข้าใจ แล้วก็ขอบใจนะกระต่ายที่ให้คำแนะนำชา “ ใบชาเอ่ยขอบคุณด้วยน้ำเสียงเสียงนุ่มนวล ก่อนจะระบายลมหายใจออกมาเบา ๆ ข่มกลั้นความรู้สึกอยากร้องไห้เอาไว้ “ถ้าหายแล้วชาจะยังทำงานอยู่หรือเปล่า?” “อือ คงทำเหมือนเดิมแหละ พอดีชาต้องรีบใช้เงินน่ะ” “อ๋อ…ชาเช็คเงินสดอยู่ในกระเป๋าสะพายเธอแล้วน ะฉันเก็บไว้ให้” “จ้ะ ขอบคุณมากนะ “กระต่ายพยักหน้ารับอย่างเข้าใจ ขณะเดียวกันบานประตูก็ถูกผลักเข้ามา พร้อมกับ หมอหนุ่มและพยาบาลสาว “สวัสดีครับคุณพัชชาเป็นยังไงบ้าง ยังเจ็บตรงไหนอยู่หรือเปล่าครับ?” “ยังปวดเมื่อยตามร่างกายนิดหน่อยค่ะ แล้วชาเป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ? “เธอถามอาการจากหมอหนุ่มด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วน เนื่องจากสภาพของเธอในคืนวานแลดูย่ำแย่ จนสลบไสลจำต้องหามส่งโรงพยาบาล “ อาการเบื้องต้นของคุณพัชชาหนักตรงมีเลือดออกตรงช่องคลอด แล้วก็อวัยวะเพศฉีกขาดเป็นทางยาวครับ เลยต้องรักษาตัวดูอาการอยู่ในโรงพยาบาลสักสองสามวัน เพื่อรอดูอาการ นอกนั้นไม่มีอะไรที่น่าเป็นห่วงครับ เดี๋ยวผมจะให้พยาบาลล้างแผลบริเวณส่วนอื่นให้นะครับ” “ขอบคุณค่ะคุณหมอ” “ร่างกายคุณพัชชาโดนมาหนักเลยนะครับ จะแจ้งตำรวจไหมครับ? ผมจะให้พยาบาลจัดการให้” “..”ประโยคคำถามของหมอหนุ่มพลางให้สายตาคู่งามรีบหลบต่ำทันที ภายในใจครุ่นคิดอย่างหนัก…เธอควรแจ้งตำรวจดีไหมหากแจ้งแล้วเงินที่เอาของเขามาล่ะจะทำอย่างไร… “อะ..เออไม่ดีกว่าค่ะ “ ใบชาปฏิเสธเสียงอ่อน อย่างรู้สึกกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ทำไมเรื่องน่าเกลียดเช่นนี้ต้องเกิดขึ้นด้วยนะ มีแต่เธอที่ต้องแบกรับความอับอายนี้ไว้เพียงคนเดียว ครับ..แต่ถ้าเป็นไปได้หมออยากให้คุณพัชชาแจ้งตำรวจนะครับ” “ขอบคุณคุณหมอมากนะคะ “ใบชากล่าวขอบคุณด้วยน้ำเสียงสุภาพโดยไม่เอ่ยสิ่งใดต่อจากนั้น ให้เรื่องมันหยุดไว้เพียงแค่นี้กับเธอเพียงคนเดียวก็พอ… “ครับ งั้นหมอขอตรวจดูร่างกายหน่อยนะครับ” “ค่ะ” บริษัท SUN ก๊อก ก๊อก ก๊อก แกร๊ก ~ บานประตูถูกเปิดเข้ามาตามมารยาทพร้อมกับร่างสูงของลูกน้องคนสนิท แพททริคเพียงเหลือบตาขึ้นมองเท่านั้น ขณะก้มเซ็นเอกสารบนโต๊ะท่าทางเงียบขรึม “ผลตรวจร่างกายของคุณใบชาครับ “ไทม์โค้งศีรษะทำความเคารพเจ้านายหนุ่ม ก่อนจะยื่นเอกสารวางไว้ตรงหน้าเนื่องจากหลายชั่วโมงก่อน ได้รับคำสั่งให้ไปเอาผลตรวจร่างกายของหญิงสาวคนเมื่อคืนจากโรงพยาบาลเค “อือ มึงจะไปไหนก็ไป” “ครับนาย” ทันทีที่ลูกน้องคนสนิทเอี่ยวหลังกลับออกไป แพททริคจึงวางปากกาไว้ที่เดิม ขณะมืออีกข้างคว้าเอกสารขึ้นมาเปิดใบหน้าสง่างามยังคงนิ่งสงบ มีเพียงนัยน์ตาสีฟ้าที่จ้องมองกระดาษเอสี่ในมืออ่านข้อมูลอย่างตั้งใจ “หึ “เสียงที่แค่นออกมาจากลำคอนั้น บ่งบอกถึงความเยาะเย้ย ครั้นได้อ่านผลตรวจร่างกายของเธออย่างครบถ้วน ก่อนจะวางเอกสารไว้ที่เดิม พลางเอ็นพิงกับผนังเก้าอี้ มือทั้งสองข้างประสานกันอยู่ตรงหน้าท้องอันแข็ง “เธอกับฉันยังต้องได้เจอกันอีกนาน…อย่ารีบเป็นอะไรไปก่อนล่ะ “ริมฝีปากหนาขยับพึมพำเบา ๆ ขณะมุมปากกระตุกยิ้มราวกับกำลังครุ่นคิดเรื่องสนุก

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more