บทที่ 34
แพทริเซียตอบเสียงสั่นเทา และนั่นก็ทำให้สีหน้าของชายหนุ่มผ่อนคลายลง จนในที่สุดรอยยิ้มละไมก็แต้มบนใบหน้าหล่อเหลานั้นช้าๆ จนกัญญิกาที่เฝ้ามองเขาอยู่อดประหลาดใจไม่ได้ และเจ้าความอิจฉาที่ควบคุมไม่ได้ก็ระเบิดขึ้นมาในอกเมื่อสมองร้องบอกว่าคนที่โทรมาคือสตรี
ความหึงหวงแล่นเข้าใส่ดวงตาจนมืดบอด หญิงสาวกระชากผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างจนมิด อารมณ์วาบหวามรัญจวนสลายไปสิ้น น้ำตาเอ่อล้นออกมาเจียนจะไหล ร้อนถึงเจ้าตัวต้องรีบปาดเช็ดมันออกไปอย่างรวดเร็ว
“แพทริเซีย... คิดยังไงโทรหาพี่...”
คาร์โลสยังคงยืนล้อนจ้อนคุยโทรศัพท์อยู่อย่างนั้น ชายหนุ่มอดแปลกใจไม่ได้ที่น้องสาวโทรมาหา ปกติถ้าไม่ใช่เรื่องเหนือบ่ากว่าแรง แพทริเซียจะไม่เคยรบกวนเขาเลยสักที
“มีปัญหาอะไรหรือเปล่า... พี่ยินดีช่วยแพทเสมอนะ...”
น้ำเสียงที่โต้ตอบไปทางโทรศัพท์นั้นเต็มไปด้วยความห่วงใย จนสาวน้อยอีกคนที่นั่งนิ่งอยู่บนเตียงอดสะท้อนใจไม่ได้
คา
