ตอนที่ 9 เธอไม่ใช่น้อง
720 Words
ห้องทำงานของเอริคในบริษัทเวสต์ฟิลด์ กรุ๊ป ตกแต่งด้วยโทนสีเข้มที่ให้ความรู้สึกเคร่งขรึมและเป็นทางการ
โต๊ะทำงานขนาดใหญ่ตั้งอยู่กลางห้อง มีเอกสารและแฟ้มข้อมูลกองพะเนินวางอยู่ทั่ว โต๊ะทำงานยังเต็มไปด้วยอุปกรณ์เทคโนโลยีล่าสุดที่ถูกจัดไว้อย่างเรียบร้อยเพื่อให้สะดวกต่อการจัดการธุรกิจ หน้าต่างบานใหญ่ด้านหลังโต๊ะทำงานเปิดรับแสงธรรมชาติส่องเข้ามา สะท้อนให้เห็นทิวทัศน์ของกรุงเทพฯ ที่ยิ่งใหญ่ แต่เอริคไม่ได้สนใจวิวที่สวยงามนั้นเลย
เอริคยืนอยู่ใกล้โต๊ะทำงาน มือถือถ้วยกาแฟด้วยท่าทางหงุดหงิด เขาพยายามจัดการกับความเครียดจากงานที่มีมากมาย และความคิดที่ยังวนเวียนเกี่ยวกับเอวา ลูคัสนั่งอยู่บนโซฟาตัวเล็ก ๆ ใกล้มุมห้อง มองเพื่อนด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความห่วงใย แต่ก็อดยิ้มไม่ได้เมื่อเห็นท่าทางของเอริคที่ดูหงุดหงิด
“มึงนี่แม่ง ทำหน้าเหมือนคนที่โดนตัดเงินเดือนเลยวะ” ลูคัสพูดติดตลก พร้อมยิ้มกวน ๆ
เอริคหันไปมองลูคัสด้วยสายตาที่เย็นชา “ไม่ใช่เรื่องของมึง ลูคัส กูแค่มีงานต้องจัดการเยอะ แล้วก็...เรื่องอื่น ๆ”
ลูคัสยิ้มมุมปาก รู้ว่าเพื่อนของเขาหมายถึงเอวา
“เอาน่า มึงก็อย่าเครียดมากนัก ยังไงมึงก็ต้องเจอเธออยู่ดี ทำไมไม่ลองเปิดใจดูบ้างล่ะ?”
เอริคหรี่ตามองลูคัส “เปิดใจเหรอ? มึงก็รู้ว่ากูไม่ใช่คนที่จะเปิดใจง่าย ๆ โดยเฉพาะกับคนที่พยายามจะเข้ามาแทนที่กู”
ลูคัสหัวเราะเบา ๆ “มึงแม่งก็พูดเกินไป เธอไม่ได้พยายามแทนที่มึงหรอก เธอก็แค่อยากมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพี่ชายของเขาเอง”
เอริคส่ายหัว ไม่เห็นด้วยกับความคิดของลูคัส
“เธอไม่ใช่น้องของกู และจะไม่มีวันเป็นได้ เขาไม่ใช่คนในครอบครัวนี้ ไม่ว่าเขาจะพยายามแค่ไหนก็ตาม”
บรรยากาศในห้องทำงานเริ่มตึงเครียดขึ้น ขณะที่เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ทำให้ทุกสายตาหันไปที่ประตู มันค่อย ๆ เปิดออก เอวาก้าวเข้ามาพร้อมกับถาดขนมที่เธอทำเอง ใบหน้าของเธอยิ้มแย้มและเต็มไปด้วยความหวังดี
“พี่เอริคคะ หนูเอาขนมที่ทำเองมาให้ค่ะ อยากให้พี่กับพี่ลูคัสลองชิมดู” เอวาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและเป็นมิตร
เอริคหันไปมองเอวาด้วยสายตาเย็นชาและเย้ยหยัน เขามองเธอเหมือนกับว่าเธอเป็นคนแปลกหน้า ไม่ได้เป็นน้องสาว “เธอคิดว่าการเอาขนมมาประจบสอพลอจะทำให้ฉันยอมรับเธอเป็นน้องสาวงั้นเหรอ?”
เอวาทำหน้างงเล็กน้อย เธอไม่ได้คาดหวังว่าจะถูกต้อนรับด้วยความเย็นชาแบบนี้ “พี่เอริคพูดอะไรคะ? หนูแค่อยากให้พี่ลองชิมดู...” เธอพยายามจะอธิบาย
แต่ถูกขัดจังหวะ
เอริคมองขนมในถาดด้วยสายตาเหยียดหยาม
“ฉันไม่ต้องการอะไรจากเธอ และฉันก็ไม่ต้องการให้เธอเข้ามาวุ่นวายในชีวิตฉัน เข้าใจไหม?”
เอวายิ้มเจื่อน ๆ แต่ยังพยายามมองโลกในแง่ดี เธอไม่อยากให้บรรยากาศตึงเครียดไปมากกว่านี้ “หนูแค่อยากให้พี่มีความสุขค่ะ พี่เป็นพี่ชายของหนู หนูแค่อยากดูแลพี่บ้าง”
ลูคัสสังเกตเห็นบรรยากาศที่ตึงเครียด พยายามจะทำให้เบาลง “เฮ้ เอริค มึงอาจจะใจร้ายไปหน่อยนะ เขาแค่เอาขนมมาให้เอง” ลูคัสพูดพลางยิ้ม พยายามทำให้สถานการณ์ผ่อนคลายลง
เอริคหันไปทางลูคัสด้วยสายตาที่แข็งกร้าว
“มึงคิดว่ากูไม่รู้เหรอว่าเธอต้องการอะไร? เธอหวังจะใช้การประจบสอพลอเพื่อให้ได้ทุกอย่างที่เป็นของกู!”
เอวานิ่งไปครู่หนึ่ง คำพูดของเอริคทำให้เธอรู้สึกเจ็บ แต่เธอก็ยังคงยิ้มอ่อน ๆ “พี่เอริค หนูแค่อยากให้พี่รู้สึกดีขึ้นค่ะ หนูไม่ได้ต้องการอะไรจากพี่เลย นอกจากให้พี่สบายใจและมีความสุข”
เอริคถอนหายใจหนัก ๆ และวางถ้วยกาแฟลงบนโต๊ะอย่างแรงจนเสียงดัง “เธอออกไปจากห้องนี่ซะ ก่อนที่ฉันจะหมดความอดทน!”
- Writer
