รักเสี้ยนสวาท

ตอนที่ 2

ทั้งคู่วัดดวงแล้วสูสี หล่อเหลากันทั้งคู่ ร้ายกาจกันทั้งคู่ อัครทิตย์ก็พี่ชายของคุณผกายรุจี

ปลายศกก็ว่าที่น้องเขย แต่เขาก็รู้ว่าเวลานี้ประมาณ สิบโมงตรง เจ้านายของเขาขับรถออกไปข้างนอกแล้ว อาจจะเข้าไปติดต่อลูกค้าคนสำคัญ

ก็ยังมองเห็นเอมศรีคอยชะเง้อมอง เขาพอจะรู้ว่า พนักงานประชาสัมพันธ์สาวใหญ่ผู้นี้คิดกับผู้บริหารคนนี้แบบไหน

อาจจะเป็นความฝันหวานของสาวๆที่ได้พบเจอหนุ่มหล่อเดินเฉียดผ่านหน้า ทั้งที่รู้ว่าเขาเจ้าชู้มหาโคตรแค่ไหน

เจ้านายของเขามีน้องชายด้วยอีก ชื่อ คุณสาคิน หรือ คุณเต้ง แต่อยู่ต่างประเทศ

มีเสียงโทรศัพท์ตามเขามาถึงที่ ดาวียานั่นเอง หล่อนชะงัก กดปิดเครื่องทันที ไม่อยากจะรับสายของหล่อน

เพราะว่าช่วงเวลานี้ในสำคัญแค่ไหน ทายาทของฤทธาภิวัฒน์จำเป็นต้องเข้าพบลูกค้ารายใหญ่ตามนัด

หล่อนเป็นธิดาของเสี่ยใหญ่ นาม อาทร

หล่อนคงสวยมากทีเดียว อัครทิตย์ตื่นเต้นที่จะได้พบลูกค้าสาวของบริษัท ซึ่งเขาไม่เคยเห็นหน้า

เลขาส่วนตัวของเขา คุณละอองเดือนบอกว่า สวยมาก เลยชักอยากเห็นหน้าเสียแล้วสิ

“ชื่อวไลยรันดา”

เขาพึมพำออกมา

แล้วอัครทิตย์หนุ่มหล่อควบสปอร์ตคันงามแทบจะห้อตะบึงเลยทีเดียว เขาสวมแว่นดำปิดพรางใบหน้าที่แสนสุขุมของตนเอง จึงเพิ่มเสน่ห์ให้เขาอีกประการหนึ่ง เผยให้เห็นแค่ใบหน้าที่คร้ามคมกับจมูกขาวโด่งเป็นสัน

เขากำลังคิดว่า หล่อนจะเตรียมตัวต้อนรับเขาอย่างไรดี แม้สำนักงานของหล่อนจะตั้งอยู่บนอาคารตึกยี่สิบชั้นบนถนนบางนา-ตราด

เขาก็คิดว่า มันไม่ได้ไกลนัก สำหรับธุรกิจ ขนาดแถวชานเมือง ยังไม่นับว่าไกลสำหรับเขาเลย ขับรถใช้เวลาไม่นาน

ถ้าเป็นแถว ปทุมธานี นนทบุรี หรือสระบุรี ถ้าไกลสำหรับเขาหน่อย คือ นครราชสีมา ขับรถหลายชั่วโมงทีเดียว

เขาหยิบโทรศัพท์ขนาดจิ๋วเครื่องบางและราคาแพงลิบลิ่ว เป็นแบบดิจิตอลที่มีความสามารถหลายประการดูหนังฟังเพลงดูรายการทีวี

มันเป็นไปตามยุคสมัย ที่เขาเองคนหนึ่งไม่ยอมตกเทรนด์เหล่านี้ ราคาของมันเหยียบสองหมื่น ออกแบบลวดลายกราฟฟิกหรูบนหน้าจอและฟังก์ชั่นคมชัด ประสิทธิภาพยอดเยี่ยม

เหมาะสำหรับติดต่อธุรกิจการงานของเขา

ดาวียาโทร.ไปแล้วค่อนข้างหงุดหงิด หรือว่าเขาไม่รับสายของหล่อน หล่อนรู้ว่าเขากดปิดทิ้งไปเลย เพราะสัญญาณเงียบหาย ไม่มีคำตอบ

หล่อนคิดไปในแง่หนึ่ง เขาอาจจะยุ่งอยู่กับงานธุรกิจของเขา จนไม่มีเวลาจะแบ่งปันให้ข้างนอก

แล้วดาวียาก็ถอนใจ คิดว่า มันเป็นแบบนี้แน่หรือเปล่า

หล่อนเป็นนักร้องมีชื่อเสียงในวงการ เขากล้าปฏิเสธหล่อนหรือยังไง

อีกอย่างหล่อนกับเขาคบหากันมานาน เป็นเพื่อน และเป็นมากกว่านั้น

หล่อนพยายามคิดด้วยความหึงหวง ว่าเขาอาจจะมีใครนอกเหนือไปจากหล่อน ซึ่งหล่อนหมายถึงผู้หญิงอื่นนั่นเอง

หล่อเหลาขนาดว่าคัสโนว่าตีตราประทับอ้าแขนรับเข้าชมรมผู้ชายเจ้าชู้

ทำมั๊ย หล่อนจะไม่รู้ประวัติของเขา เขามากหน้ามากผู้หญิง

ดาวียาอยากจะเป็นคนพิเศษที่เหนือไปกว่าผู้หญิงคนอื่นไง หล่อนจึงใช้วิธีนี้ หล่อนพยายามใช้วิธีรุกเข้าหาเขาถึงตัว

ชฎาเดือนเป็นผู้หญิงคนนั้น ที่บุคลิกท่วงท่าของหล่อนในชุดพลิ้วของกระโปรงสีหวานตัดลายหวายจุดเล็กๆสีแดงดำขาว

หล่อนพาตัวเองมาในสถานที่แห่งนี้เงยหน้าขึ้นมองประกัลย์ พี่ชายของหล่อน ที่คงจะแอบมายุ่งกับเมียของชาวบ้านแฟนคนอื่นอีกล่ะ อย่างวิรินทร์ประภา

ผู้หญิงคนนี้เสน่ห์แรงเสน่ห์จัด อาจจะถึงคาวจัดด้วย

ชฎาเดือนไม่ชอบหรอกที่จะให้พี่ชายของหล่อน ประพฤติในสิ่งที่ผิดศีลธรรม ทั้งที่รู้ว่าวิรินทร์นั้นก็มีวรุณทรอยู่แล้วทั้งคน

หล่อนตามมาเพื่อจัดการพี่ชาย ที่เที่ยวไปหลงเสน่ห์เมียชาวบ้าน ก็ไม่รู้ว่าด้วยเรื่องอะไรแม่วีรินทร์ถึงได้ใช้คาถาสวาทพี่ชายของหล่อนจนครอบงำสมองอย่างนี้ ฮึ

ชฎาเดือนจึงมาจัดการที่นี่

เมื่อหล่อนมาที่นี่บางสิ่งบางอย่างจึงขวางหูขวางตานักสำหรับสาวสวยเฉี่ยวหน้าคมหวานอย่างชฎาเดือน มันไม่มีอะไรมากกว่า

การที่ชฎาเดือนต้องการเห็นบางสิ่งบางอย่าง ที่สาวสวยไม่พึงพอใจนัก..หล่อนว่ามันเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง

ไม่สมควรนักที่พี่ชายของหล่อนจะก่อเรื่องไม่ดีแบบนี้

ชฎาเดือนปรายตามอง..อีกอย่างหล่อนพอจะทราบข่าวคราวของพี่ชายอย่างดีนัก..ว่าตัวเขาจะหนีไปไหนก็ไม่พ้นในการซ่อนซุกเอาไว้

แต่ก็มีแว่วข่าวว่าเขาจะแพลมมาหวนคืนกับอดีตสาวคนรักที่เคยแต่งงานไปแล้วนี่..

ผู้หญิงคนนี้แหละที่ชื่อวีรินทร์ประภา

เธอไม่เห็นดีเห็นงามด้วยเลยที่พี่ชายจะทำอย่างนี้ พี่ประกัลย์ของหล่อนกำลังทำผิดศีลธรรม

ดังนั้นไม่มีอะไรหรอกที่ชฎาเดือนจะต้องดาหน้ามาที่นี่.. เพราะหล่อนรู้ความลับอย่างดิบดีว่าผู้หญิงคนนั้นย้อนมาหาพี่ชายของเธอถึงที่บริษัท

แบบนี้ไม่ใช่การรุกรานใหญ่แล้วหรือไง

กับการที่คนคนหนึ่งถูกจำกัดตีตราการเป็นเมียของผู้ชายคนอื่นแล้ว ..แต่ยังทำตัวไม่อิ่ม..

เธออยากจะเห็นใบหน้าสวยๆของผู้หญิงคนนี้นัก..คงจะหักความอายด้านได้ล่ะมั้ง ถึงทำลงคอ

พนักงานที่บริษัทเมื่อรู้ว่าหล่อนกำลังจะมาและมาถึงตรงหน้าแล้วพากันอึ้งใหญ่..อึกอักด้วย..

เพราะไม่ทราบว่าบุตรสาวของท่านผู้อำนวยการใหญ่ที่มีงานการอยู่ในบริษัทเครือเดียวกันอีกแห่งจะมาที่นี่..

เพราะว่านานครั้งหญิงสาวสวยหน้าหวานเฉี่ยวถึงจะมาที่นี่สักครั้ง ยิ่งตกใจมากกว่าเดิม

เพราะถูกเจ้านายหนุ่มผู้เป็นพี่ชายแท้ๆของสาวสวยลูกสาวของเจ้าของบริษัทเอ่ยห้ามปราม

ในการพบแขก หมายถึงไม่อนุญาตและต้อนรับแขกที่ไหนในเวลานี้

“เข้าไปไม่ได้ค่ะคุณฎา ท่านรองประธานมีแขกค่ะ ท่านบอกว่าไม่อนุญาตให้แขกคนไหนเข้าพบทั้งสิ้น”

จบคำพูดแค่นี้สาวสวยเฉี่ยวจึงตวัดดวงตาคมกริบเงยจ้องไล่สายตาไปยังพนักงานประจำเคาน์เตอร์และเป็นพนักงานรับโทรศัพท์หน้าห้องพี่ชาย

“ไม่เว้นแม้แต่ฉันหรือไง ชุดี”

แม่สาวที่ถูกเอ่ยชื่อชุดีปิดปากเงียบโดยอัตโนมัติ

พอที่จะรู้กิตติศัพท์ของลูกสาวของท่านผู้อำนวยการดีว่า ร้ายกาจแค่ไหน ..

แต่ที่ชุดีสาวประชาสัมพันธ์เอ่ยขึ้นและปฏิบัติมันเป็นหน้าที่ที่ถูกบงการสั่งมาจากเจ้านายชั้นผู้ใหญ่โดยตรง เธอก็ไม่กล้าขัดคำสั่งอย่างแน่นอน

“ฉันมาหาพี่ประกัลย์.. เธอคิดว่าตำแหน่งอย่างฉันนี่จะสามารถเข้าไปหาเขาได้ไหมชุดี”

แววตาที่เอ่ยพูดคมกริบนั้นแม้จะสวยหวานซึ้ง แต่มักแสดงออกมายามที่สาวสวยเฉี่ยวแสดงความไม่พอใจออกมาเท่านั้น

เพราะบุคลิกอันแท้จริงของหญิงสาวร่างระหงสูงคนนี้ดุจนางหงส์มิปาน

แม่สาวชุดีพูดไม่ออกก้มหน้าลงต่อไม่ขวางทางเธอแล้วเอ่ยคำสั้นอ่อยว่า

“ เชิญค่ะ คุณฎา ”

แต่สาวสวยหันขวับสาดดวงตาสวยคมนั่นมาที่พนักงานลูกน้องอีกว่า