ดวงใจในจักรวาล

บทนำ - ค่ำคืนก่อนความโกลาหล

ณ คฤหาสน์โฮแกน ตระกูลเก่าแก่และยิ่งใหญ่ที่สุดแห่งดาวอามอส

งานเลี้ยงสุดหรูหราถูกจัดขึ้นภายในห้องโถงอันโอ่อ่า แขกเหรื่อที่มาร่วมงานล้วนเป็นชนชั้นสูงในสังคม ไม่ว่าจะเป็นบุคคลที่มีตำแหน่งใหญ่โตในกองทัพ นักวิจัย นักธุรกิจ หรือแม้แต่สื่อใหญ่ก็ยังได้รับเชิญให้มาร่วมงานในคืนนี้

งานเลี้ยงฉลองการเข้าบรรจุเป็นสมาชิกเฮปตากอนของลูการ์ คาลเซอร์ ลูกเลี้ยงของมาคัส ลูเซียร์ หนึ่งในตระกูลที่ทรงอิทธิพลบนดาวอามอส แต่ตระกูลโฮแกนกลับรับเป็นเจ้าภาพจัดงานเลี้ยงนี้ขึ้นมาทั้งที่ไม่มีความสัมพันธ์ใดๆ กับลูการ์มาก่อน

ทว่าทุกคนต่างเดาเจตนาของผู้นำตระกูลโฮแกนออก

เดรก โฮแกน มีลูกสาวถึงสามคน แม้เดรกจะภาคภูมิใจกับทายาทของตนมาก แต่ในสายตาคนนอกกลับลอบเย้ยหยันและสงสารเดรกในใจที่ไร้ลูกชายไว้สืบสกุล ทำให้ไร้หนทางจนต้องแต่งเขยเข้าบ้านแทน เห็นชัดเจนเลยก็คือลูกสาวคนโตของเดรกที่แต่งงานออกเรือนกับนักวิจัยหนุ่มไฟแรง ซึ่งเดรกก็เป็นพ่อสื่อจัดหาคู่ให้ลูกสาวด้วยตนเอง

และชายที่เดรกเลือกก็มักจะเป็นคนที่ไม่มีเบื้องหลังใหญ่โต ไม่ใช่ทายาทสายตรงหรือผู้สืบทอดหลักของตระกูลดัง เพราะตามธรรมเนียมถ้าถูกแต่งเข้ามาในตระกูลใดแล้วก็จะกลายเป็นคนของตระกูลนั้นโดยปริยาย

ท่ามกลางงานเลี้ยงที่คึกคัก วงดนตรีระดับโลกยังถูกเชิญมาบรรเลงเพลงเต้นรำที่คฤหาสน์โฮแกน ตอกย้ำความยิ่งใหญ่ของตระกูลโฮแกนให้เป็นที่ประจักษ์

ลูกสาวทั้งสามคนของเดรกเดินเข้ามาในงานแทบจะพร้อมกัน เรียกความสนใจจากทุกคนในห้องโถงให้หันมามอง

แอเรียส ลูกสาวคนโตแต่งงานแล้ว แม้ใบหน้าจะงดงาม กิริยามารยาทดี มีความสามารถแต่เพราะเธอมีเจ้าของจึงไม่ได้รับความนิยมจากบรรดาชายหนุ่มเท่ากับน้องสาวคนกลาง

แอเวียร์ ลูกสาวคนกลางของเดรก เป็นคนที่มีเสน่ห์ทุกอย่างก้าว ใบหน้างดงามอ่อนหวาน มีความสามารถไม่แพ้พี่สาว และอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ แอเวียร์ถูกขนานนามว่าเป็นเทพธิดาแห่งเบลานาร์ เป็นหญิงสาวในอุดมคติของชายหนุ่ม ไม่ว่าลูกชายบ้านไหนก็ใฝ่ฝันอยากได้เธอมาครอง

แอลิน่า ลูกสาวคนสุดท้อง มีความน่ารักในแบบของตัวเอง เป็นเด็กสาวแก่นแก้วชอบเล่นอะไรแผลงๆ ไม่ใคร่ใส่ใจเรื่องกิริยามารยาทหรือความสวยความงามแบบผู้หญิง ชอบหนีคลาสเรียนพิเศษออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกบ่อยๆ จนผู้ใหญ่ในตระกูลต่างเอือมระอา

ถ้าแอเวียร์คือเทพธิดาแห่งเบลานาร์ แอลิน่าก็คือนางมารน้อยแห่งเบลานาร์ที่ไม่มีชายใดใฝ่ฝันอยากได้มาครอบครอง

เมื่อสามสาวเดินเคียงข้างกันมาคนที่ดึงดูดความสนใจมากที่สุดก็คือคนกลาง แอเวียร์

“แหวะ ดูเจ้าเตี้ยนั่นมองพี่เวียร์สิ” แอลิน่ากระทุ้งศอกใส่พี่สาวพลางชำเลืองไปทางชายคนนั้น แอเวียร์ไม่แม้แต่จะมองตามน้องสาว ไม่สนว่าใครจะมองด้วยสายตายังไง เอ่ยปรามแอลิน่าเสียงเบา

“ระวังคำพูดหน่อย เราอยู่ในงานแล้วนะ”

“เหอะ!” แอลิน่ากลอกตา ก่อนชายตาตามถาดอาหารเลิศรสที่เหล่าบริกรเดินผ่านไปมา

“โฮ่ๆ มากันแล้วเหรอ” เดรกกำลังคุยอยู่กับตระกูลลูเซียร์หัวเราะเสียงดังกว่าเดิมเมื่อเห็นสามใบเถาเดินเข้ามาในงาน

“คุณพ่อ” สามสาวเดินเข้ามาย่อตัวลงเป็นการแสดงความเคารพต่อผู้เป็นพ่อตามมารยาท ก่อนจะหันไปย่อตัวให้กับคนจากตระกูลลูเซียร์ ที่มีทั้งชายหญิงวัยกลางคน และชายหนุ่มอีกสองคน

“นี่คือลูกสาวที่น่าภูมิใจทั้งสามคนของผม แอเรียส แอเวียร์ และแอลิน่า”

เดรกแนะนำลูกสาวทั้งสามคนกับตระกูลลูเซียร์อย่างเป็นทางการ

“เคยแต่ได้ยินชื่อเสียงเรียงนาม วันนี้เพิ่งเคยเจอตัวเป็นๆ ลูกสาวบ้านโฮแกนนี่สวยไม่น้อยหน้ากันเลยจริงๆ”

มาคัส ลูเซียร์กล่าวชม

“นั่นน่ะสิคะ มีความงามเป็นเลิศสมกับที่เป็นลูกสาวของตระกูลที่แข็งแกร่งที่สุดในดาวอามอส” หญิงวัยกลางคนยิ้มชื่นชม

ทั้งสามสาวชินกับคำเยินยอ แม้จะรู้สึกได้ว่าคำพูดของหญิงวัยกลางคนหาความจริงใจไม่ได้แต่ก็ไม่ตอบโต้ เพียงแค่ยิ้มและเอ่ย “ขอบคุณ” ตามมารยาทเท่านั้น

หลังจากนั้นผู้นำตระกูลทั้งสองก็เริ่มแนะนำเด็กๆ ให้รู้จักกัน

“ส่วนนี่ลูการ์ และก็มิคาเอลลูกชายทั้งสองคนของลุง”

คนหนึ่งผมสั้นเตียนทำให้หน้าคมเข้มและดุดันยิ่งขึ้น ส่วนอีกคนผมดกดำเข้ากับใบหน้าที่ดูหล่อเหลาและขี้เล่น

แอเรียส แอเวียร์ และแอลิน่า ย่อตัวให้กับชายหนุ่มทั้งคู่อีกครั้ง

“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ แอเรียส”

“ยินดีที่รู้จักนะคะ ฉันแอเวียร์”

“แอลิน่า”

ทั้งสามสาวเอ่ยกับชายหนุ่มอย่างสุภาพขณะที่แอลิน่าแค่บอกชื่อตนออกไปตรงๆ แอลิน่าออกจะแข็งกระด้างไปหน่อยแต่กลับทำให้มิคาเอลลูกชายคนเล็กของมาคัสยิ้มขำกับท่าทางนั่น

“ตรงนี้ปล่อยให้เด็กๆ ทำความรู้จักกันเถอะ ส่วนพวกเราคนสูงวัยไปหาโต๊ะนั่งสบายๆ คุยกันดีกว่าไหม” เดรกเอ่ยขึ้น ซึ่งทั้งมาคัสและมีอาสองพี่น้องแห่งตระกูลลูเซียร์ก็พยักหน้าเห็นด้วย เมื่อผู้ใหญ่ทั้งสามเดินออกไปก็เหลือแค่สามสาวกับสองหนุ่ม

“แอเรียส” ระหว่างนั้นก็มีชายหนุ่มเดินเข้ามาหาพี่สาวคนโต เป็นใครไปไม่ได้นอกจากสามีของเธอ แอเรียสถือโอกาสนี้แนะนำสามีให้ลูการ์กับมิคาเอลรู้จัก หลังจากนั้นก็แยกตัวออกไปกับสามี ปล่อยให้น้องสาวทั้งสองเผชิญหน้ากับชายหนุ่มตามลำพัง

“หิวแล้ว ไปหาอะไรกินกันเถอะพี่เวียร์” เมื่อคนเหลือน้อยก็ไม่จำเป็นต้องสงวนท่าที แอลิน่าไม่คิดจะผูกสัมพันธ์หรือทำความรู้จักกับชายหนุ่มทั้งสองเป็นพิเศษอยู่แล้ว ในสายตาของเธอมองแค่พวกเขาเป็นผู้ชายไร้ยางอายที่คิดจะมาเกาะพี่สาวของเธอเพื่อความก้าวหน้าในชีวิตเท่านั้น

“อะอืม” แอเวียร์มองชายหนุ่มทั้งสอง ในใจรู้สึกลังเลเพราะถูกพ่อกำชับมาว่าให้สร้างความคุ้นเคยกับลูการ์ เพราะเขาคือชายที่ต้องหมั้นหมายกับเธอ แต่เพราะเห็นว่าลูการ์ไม่ได้แสดงท่าทีสนใจในตัวเธอนัก เธอจึงพยักหน้ารับคำรบเร้าของน้องสาว

แต่ยังไม่ทันที่ทั้งสองสาวจะได้ขยับ มิคาเอลก็เคลื่อนไหวซะก่อน ชายหนุ่มแทรกตัวเข้ามายืนตรงกลางระหว่างแอลิน่ากับแอเวียร์ ทำเอาสองสาวตกตะลึงไปตามๆ กัน

“บังเอิญจัง ผมเองก็หิวแล้วเหมือนกัน ไม่ทราบว่าคุณแอลิน่าจะให้เกียรตินำทางผมเดินชนรอบๆ งานได้หรือเปล่า” มิคาเอลยิ้มหน้าระรื่นไม่สะทกสะท้านต่อท่าทางกระอักกระอ่วนของแอเวียร์และสายตาตำหนิด่าทอของแอลิน่า เมื่อเห็นว่าแอลิน่ายังคงยืนนิ่ง มิคาเอลก็ขยิบตาเป็นสัญญาณให้แอลิน่า

แอลิน่าเข้าใจความหมายของมิคาเอล เพียงแต่เธอเป็นห่วงพี่สาว ไม่กล้าปล่อยให้เผชิญหน้ากับลูการ์ตามลำพัง แต่แอเวียร์กลับเป็นฝ่ายเอ่ยขึ้นมาเอง

“ลิน พาคุณมิคาเอลไปหาอะไรกินเถอะ ดูแลแขกให้ดีล่ะ”

“แต่พี่เวียร์” แอลิน่าคิดจะแย้งแต่แอเวียร์ชิงส่ายหน้าห้ามไม่ให้น้องสาวพูดอะไรออกมาอีก แอลิน่าถอนหายใจ มองลูการ์จอมเคร่งขรึมที่ยังไม่พูดอะไรเลยตั้งแต่ต้นครู่หนึ่งก่อนจะตวัดสายตากลับมาที่มิคาเอล

“เชิญ” แอลิน่ากระแทกเสียงพูด

“รบกวนด้วยครับ” มิคาเอลกดยิ้มมุมปาก ค้อมกายเล็กน้อย ผายมือให้แอลิน่านำทาง

คล้อยหลังแอลิน่ากับมิคาเอลแล้ว แอเวียร์ก็หันมายิ้มให้ลูการ์

“ยินดีด้วยนะคะที่ผ่านการบรรจุเข้าเฮปตากอน”

“ขอบคุณครับ” แม้ใบหน้าจะดุดันเคร่งขรึมแต่ลูการ์ก็ยิ้มตอบหญิงสาวตรงหน้าอย่างไม่ให้เสียน้ำใจ

“หวังว่าคุณคงไม่ถือสาที่คุณพ่อและตระกูลของเราล่วงเกินคุณ”

แอเวียร์เอ่ยด้วยรอยยิ้ม สีหน้าของเธอไม่ได้เปลี่ยนไปจากตอนแรกเลย นั่นทำให้ลูการ์รู้สึกสนใจ ที่เธอไม่ได้กริ่งเกรงบุคลิกเย็นชาของเขา

“ผมไม่ถือ”

“คุณ... รู้ใช่ไหมคะว่าที่คุณพ่อออกตัวจัดงานเลี้ยงเพื่อคุณเพราะอะไร”

“รู้สิ พ่อคุณบอกว่าคุณสนใจผม”

“....” แอเวียร์ตะลึงไปครู่หนึ่ง แม้เธอจะเตรียมใจเอาไว้แล้วว่าอาจจะโดนคนตรงหน้าดูแคลนบ้างแต่ไม่คิดว่าเขาจะพูดเรื่องที่ทำให้เธอรู้สึกอายแบบนี้

ลูการ์มองท่าทางที่ราวกับถูกใส่ร้ายของแอเวียร์แล้วก็รู้ทันทีว่าเขากำลังเข้าใจเธอผิด

“งั้นเหรอ คุณไม่ได้สนใจผม”

เป็นครั้งแรกที่แอเวียร์รู้สึกว่าถูกต้อนจนมุม จะตอบรับก็ละอายใจ จะปฏิเสธก็ลำบากใจ หญิงสาวใช้สมองเค้นคำตอบนานเป็นพิเศษ

“ฉันไม่รู้ว่าคุณพ่อคุยอะไรกับคุณ แต่ฉันรู้จักคุณนะคะ คุณเป็นนักรบกองทัพอวกาศที่โดดเด่นมาก ใครๆ ก็พูดถึง ถ้าจะบอกฉันสนใจคุณ คนอื่นก็คงสนใจคุณเหมือนกัน”

“หึ”

ลูการ์ยิ้มมุมปากเมื่อได้ยินคำอธิบายของแอเวียร์ เธอไม่ยอมรับตรงๆ ว่าสนใจเขา แต่เอาคนอื่นมาอ้างเพื่อทำให้ความคิดของเธอเป็นเรื่องธรรมดา ไม่มีอะไรพิเศษ

“แล้วที่คุณยอมให้คุณพ่อจัดแจงเรื่องงานเลี้ยง แปลว่าคุณเห็นด้วยกับความคิดของท่านงั้นเหรอคะ”

“ผมแค่รับน้ำใจที่พ่อคุณหยิบยื่นให้”

“คุณตกลงงั้นเหรอ?”

แอเวียร์มองใบหน้าหล่อเหลาของลูการ์หัวใจสั่นโดยไม่รู้สาเหตุ เดิมทีเธอไม่รู้สึกอะไรเป็นพิเศษกับเรื่องหมั้นหมายในครั้งนี้แถมยังออกจะอึดอัดซะด้วยซ้ำที่พ่อของเธอยัดเยียดคู่ชีวิตมาให้โดยที่เธอไม่ได้ร้องขอ แต่พอได้พบหน้ากัน ได้แลกเปลี่ยนคำพูด ก็รู้สึกว่าเขาไม่ได้แย่นัก บางทีพ่อเธออาจจะคิดถูกก็ได้

“ผม...”

“ขอโทษครับ คุณลูการ์มีคนต้องการพบคุณครับ รออยู่ที่สวนด้านหลัง”

บริกรเดินเข้ามาก่อนที่ลูการ์จะได้ตอบคำถามของแอเวียร์ ทำให้ความสนใจของเขาเบนไปยังบริกรคนนั้น ดวงตาเฉี่ยวคมหรี่ลง

“ใคร ได้บอกไหม”

อยู่ในงานเลี้ยงตระกูลโฮแกน จะมีใครอยากพบลูการ์เป็นการส่วนตัว แม้จะรู้สึกไม่ชอบมาพากลแต่ลูการ์ก็ไม่อาจไม่สนใจ

“เห็นบอกว่าเป็นคนรู้จักกับพ่อคุณ”

นัยน์ตาคมกริบของลูการ์ไหววูบ ทว่าสีหน้ายังคงสงบนิ่ง “คนรู้จักของคุณมาคัส?”

บริกรส่ายหน้า ทุกคนในเบลานาร์ต่างรู้ดีว่ามาคัสคือพ่อเลี้ยงของลูการ์ ไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือด

ลูการ์สีหน้าเปลี่ยนทันที เขาพยักหน้าให้บริกร “เข้าใจแล้ว ขอบใจมาก”

“ให้ฉันนำทางไหมคะ” แอเวียร์ยืนฟังอยู่ข้างๆ เสนอตัวช่วยเหลือ เธอมองบริกรที่เพิ่งเดินออกไปด้วยรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

“คุณอยู่ในงานเถอะ ถ้าหายไปด้วยกันมันจะดูไม่เหมาะ” ลูการ์ยิ้ม ปฏิเสธเสียงเรียบ แต่เปี่ยมไปด้วยความปรารถนาดี

“เข้าใจแล้วค่ะ” แอเวียร์ไม่รบเร้า และเห็นด้วยว่าเธอไม่ควรหายตัวไปไหนมาไหนกับลูการ์ตามลำพัง เพราะยังไงเธอกับเขาก็ยังไม่ได้เป็นอะไรกัน