ก๊อก! ก็อก!
"เข้ามา" สิ้นเสียงเอ่ยอนุญาต ประตูบานใหญ่หน้าห้องเปิดออกกว้าง ด้วยฝีมือของผู้จัดการสาว แขนเรียวเล็กกอดแฟ้มนับสิบไว้แนบอก ก้าวเดินเข้ามาในห้องอย่างทุลักทุเล โดยมีสายตาคมมองจ้องตามทุกย่างก้าวของคนตัวเล็ก
"เอกสารสรุปยอดกับใบสั่งซื้อค่ะคุณคูเปอร์"
"ทำไมไม่เรียกไอ้ทอยมาช่วย!" เสียงทุ้มต่ำเอ่ยขึ้นโดยไม่สนใจคำของเธอแม้แต่น้อย ในขณะที่คนตัวเล็กกำลังโน้มตัววางแฟ้มลงบนโต๊ะ
สายตาคมไม่ได้มองใบหน้าสวย แต่ดันโฟกัสไปที่ก้อนเนื้ออวบใหญ่ของแท้แม่ให้มาของเธอ ล้นทะลักออกมานอกชุดเกือบครึ่งเต้า มิหนำซ้ำยังกระเพื่อมไหวล่อตาล่อใจ ทำคนตัวสูงลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ สุดท้ายต้องเบนหน้าหนีเพราะกลัวว่าเจ้าของจะจับได้
"คุณทอยลงไปดูแลความเรียบร้อยด้านล่างค่ะ" เสียงหวานเอ่ยตอบพร้อมกับยิ้มบางๆให้
"กินข้าวรึยัง?" เสียงทุ้มเอ่ยถาม มองจ้องดวงหน้าสวยอย่างรอคำตอบ ผมไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมต้องถามออกไ
