"เป็นบ้าอะไรเนี่ยตามอยู่ได้!"
"ถ้าไม่ให้ตามเธอแล้วจะให้ตามใครล่ะ?"
"ไอ้คนเถียงคำไม่ตกฟาก!"
"ยอมรับครับเพราะมันคือความจริง"
"อย่ามาวุ่นวายกับฉันนักจะได้มั้ย!"
"ไม่ได้หรอกเพราะเธอคือคนที่น่ารักที่สุด"
"ไอ้...ฮึ่ย!!"
หลังจากที่ฉันขอเลิกกับเขาไปในวันนั้นตอนนี้ผ่านมาเดือนกว่าแล้ว แดเนียลตามติดฉันไม่เลิก เขาตามฉันทุกที่ราวกับว่าตัวเองไม่มีเรียน ไม่ว่าจะเป็นหน้าคณะหรือแม้กระทั่งหน้าหอพัก ถึงแม้ฉันจะด่าไปแต่เขาก็หน้าด้านหน้าทนยิ้มรับฟังทุกคำด่าของฉัน แต่ก็ยังหน้ามึนตามตื๊อฉันไม่เลิกสักที
"น้ำแข็งทางนี้!"ฉันเมินแดเนียลที่ตอนนี้กลายร่างเป็นวิญญาณตามติดและหันไปสนใจวินกับพวกยูนิตที่เดินมาหา
"ใกล้จะได้เวลาเข้าเรียนแล้วไปกันเถอะ.."วินชวนฉันแต่แดเนียลกลับมายืนแทรกกลางในระหว่างที่เรากำลังคุยกัน
"ถอยไปเลยนะ! ไม่เห็นเหรอว่าคนเขากำลังคุยกันอยู่น่ะ ไปกันเถอะ"ฉันผลักแดเนียลออกก่อนจะดึงแขนยูนิตและดีนี
