โรงพยาบาล..
เมื่อคืนจู่ๆ แดเนียลก็หมดสติไปอีกครั้ง คราวนี้เขามีไข้สูงและชักเกร็งไปทั้งตัวจนต้องหามมาส่งโรงพยาบาล เป็นช่วงเวลาที่เกิดเรื่องมากมายไปหมดแดเนียลเล่าเรื่องที่น่าเหลือเชื่ออย่างข้ามเวลามาจากอนาคตที่เลวร้ายให้ฉันฟัง แม้จะไม่อยากเชื่อแต่สีหน้าท่าทางของเขาในตอนที่เล่ามันออกมาดูเจ็บปวดมากจริงๆ จนไม่อาจคิดว่าเป็นเรื่องโกหกได้
"..."ฉันนั่งเฝ้าเขามาแบบนี้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ฉันตกใจมากกับอาการของเขาจนร้องไห้ออกมาไม่หยุดเพราะกลัวว่าเขาจะเป็นอะไรไป แม้ไข้จะลดแล้วแต่เขาก็ยังไม่ยอมฟื้นสักทีจนคนรออย่างฉันเริ่มใจไม่ดี
"ไอ้บ้าแดเนียล...ตื่นขึ้นมานะ!"ฉันตีมือของเขา
"!!!"แดเนียลคว้าแขนฉันเอาไว้ทันที เขาตื่นแล้ว!
"น้ำแข็ง.."เขาเอ่ยเรียกชื่อฉันเสียงแหบ
"นะ..นายฟื้นแล้ว..ไอ้บ้านายรู้มั้ยว่าฉันตกใจแค่ไหน..ฮึก.."ฉันร้องไห้ออกมาอย่างโล่งอกทันทีเมื่อเห็นว่าเขาฟื้นแล้วจริงๆ แดเนียลดึงฉันให้ขึ้นมานั
