"แต่อนาคตพวกนั้นจะไม่มีวันเกิดขึ้นแล้วนี่เพราะตอนนี้นายไม่ได้เป็นแฟนกับไอด้าแล้วและที่สำคัญนายไม่ได้ทำร้ายฉัน"น้ำแข็งยกมือขึ้นมาจับแก้มของผมเอาไว้
"เพราะฉันรักเธอและไม่อยากเสียเธอไปอีกไงน้ำแข็ง..แต่ฉันก็กลัวว่าเธอจะไม่ให้อภัยในสิ่งที่ฉันเคยทำลงไป"
"นายไม่ได้ทำอะไรฉันสักหน่อย..หมายถึงในครั้งนี้อ่ะนะ ในสายตาฉันตอนนี้นายก็แค่คนบ้าที่ตามฉันต้อยๆ เท่านั้นแหละ"รอยยิ้มจากคนตรงหน้าทำให้ใจของผมเต้นรัวขึ้นมาทันที เธอไม่ได้มองผมในแง่ร้ายหรืออคติทั้งที่รับรู้เรื่องราวทุกอย่าง..
"ถ้างั้น..เธอจะให้โอกาสฉันได้อยู่ข้างเธอใช่มั้ย?"ผมตัดสินใจถามออกไปอย่างจริงจังแม้ว่าจะกลัวคำตอบก็ตาม
"..ถ้าพี่ฉันอนุญาตอ่ะนะ"คำตอบของน้ำแข็งทำให้ผมเงยหน้ามองเธออีกครั้งทันที ความดีใจผมทำให้ดึงอีกคนมากอดอย่างแรงจนเธอเผลอร้องออกมา เราจ้องหน้ากันอยู่อย่างนั้นด้วยรอยยิ้ม
ไม่คิดจริงๆ ว่าพอวันนี้มาถึงผมจะใจเต้นแรงได้ถึงขนาดนี้
