"Seni dinliyorum."
Bar taburesine oturup Namjoon'a döndüm. Yanımdaki tabureye otururken yüzünde memnuniyetsiz bir ifade vardı.
"Beni sürekli yanlış anlıyorsun ve bu durum artık can sıkıcı olmaya başladı."
Duruşumu dikleştirerek derin bir nefes aldım. "Canın sıkılıyorsa benimle uğraşma."
Gülümseyerek kafasını iki yana salladı. "Haven ama sen yine yanlış anlıyorsun. Canımı sıkan sen değilsin, senin yanlış anlamaların." İç çekip kafasını aşağı yukarı salladım.
"Tamam, dün sabah biraz ileri gitmiş olabilirim ama bu durumda sadece beni suçlayamazsın."
Gözlerimi kısarak dikkatle onu dinlerken devam etti. "Bunun böyle olmasını isteyen sensin. Bak ben aptal bir adam değilim ve seni anlıyorum."
Yine sessiz kalmayı tercih ederek devam etmesini bekledim. Neyi nasıl anladığını merak ediyordum.
