แสนรักของเมฆา(ภาคต่อหลานสาวจำเป็น)

แม่ตัวดีอาจะลงโทษเธอแน่ๆ

ทางด้านกล้าหาญ ที่ตอนนี้มาจอดอยู่ปากซอยบ้านหลังใหญ่ กว่าจะเดินถึงบ้านคงเมื่อยน่าดู บ้านหลังใหญ่นี้เป็นของ เมฆา เวรุฬาชิน นักธุรกิจอสังหารายใหญ่ทั่วประเทศ เขากับคิมหันต์เป็นเพื่อนกัน

เมฆาเป็นพี่คิมหันต์2ปี กล้าหาญขายที่ดินใจกลางเมืองให้เขาแปลงนึงสร้างบ้านจัดสรรราคา 3,000พันกว่าล้าน เขารวยพอๆ กับคิมหันต์ทีเดียวล่ะ

“หนูอยู่บ้านหลังนี้หรือคะ หนูชื่ออะไรนะอายังไม่ได้ถามชื่อเลยค่ะ”

“หนูชื่อแสนค่ะ หนูอยู่ที่นี่ค่ะ อากล้าจอดตรงนี้ก็ได้ค่ะเดี๋ยวหนูเดินกลับเองได้”

“อ้อ ไม่เป็นไรเดี๋ยวขับเข้าไปส่ง ว่าแต่แสนเป็นอะไรกับคุณเมฆหรือคะ”

“เอ่อ อากล้ารู้จักอาเมฆหรือคะ”

“ค่ะ อาเมฆหรือ อ้อเหมือนอาเคยได้ยินว่าคุณเมฆมีหลานสาวห่างๆ มาอยู่ด้วยเพื่อเรียนหนังสือ ที่แท้ก็หนูแสนนี่เอง ถึงบ้านแล้วค่ะ”

แสนรักลงจากรถ พอดีกับที่รถของเมฆาเลี้ยวเข้ามาพอดี คนขับรถชะลอ เมฆามองอย่าไม่พอใจ รถยุโรปคันหรูเชียว เปิดเรียนวันเดียวร่านเลยนะ

ก่อนจะเห็นร่างเล็กๆ ลูกสาวของเพื่อนรุ่นพี่ที่มาฝากไว้เกือบ5ปีแล้วตั้งแต่อายุ12ตอนนี้จะ18แล้ว

แสนรักลงจากรถก่อนจะโบกมือให้4สาวแล้วยกมือไหว้กล้าหาญ เมฆาเปิดกระจกเพื่อดูให้ชัด รถนี่ทะเบียนนี้เป็นของคิมหันต์เพื่อนรุ่นน้องเขานี่ กล้าเองก็ลดกระจกลงมาก่อนจะทักทายเขา

“สวัสดีครับคุณเมฆ พอดีหลานสาวผมเป็นเพื่อนกับหลานสาวคุณเลยมาส่งให้นะครับ”

“อืม ขอบคุณมากพ่อเลี้ยง ผมขอตัวก่อนนะ กายออกรถ”

กิริยาเฉื่อยชานั้นกล้าหาญเห็นจนชิน หากเวลาอยู่กับคิมหันต์คงเหมือนอยู่ใกล้ภูเขาน้ำแข็งสองลูก ตั้งแต่คิมหันต์มีเมียก็อบอุ่นขึ้นมาก หรือว่า เมฆาควรมีเมียดี เป็นเกย์ไหมป่านนี้ยังไม่มีเมีย 39แล้วนะ

แสนรักเดินเข้าบ้านพร้อมกับรถของผู้ปกครองมาจอดพอดี เมฆาลงมาจากรถเด็กสาวยกมือไหว้เขาก่อนจะแยกไปตึกเล็ก

“แสนรัก นั่นคือเพื่อนใหม่เธอหรือ”

เมฆาเรียกเอาไว้ทำให้เท้าบางชะงักก่อนจะหันกลับมา

“คะ อาเมฆหมายถึงกลุ่มของเพียงขวัญหลานสาวอากล้าหรือคะ”

“หึ หลานหรือดูยังไงว่าเป็นหลานตอนเช้ากอดกันตอนเย็นไปรับก็แทบจะเกยกันอยู่แล้ว สายตาเธอบกพร่องเหรอ พ่อเลี้ยงไม่มีหลานสาว ไอ้ธามยิ่งไม่มีเธอเอาตาข้าไหนมองว่าเป็นหลานสาว”

“ก็แสนไม่รู้นี่คะ ปกติเรียนหนังสือกับอ่านหนังสือ ไม่ใช่ป้าข้างบ้านเขานี่คะวันๆ แทบไม่ได้สอดเรื่องชาวบ้านจะรู้เรื่องครอบครัวคนอื่นได้อย่างไร”

เมฆาเจอคำตอบนี้เข้าเล่นเอาหน้าชา กรธวัฒน์ขำจนไหล่สั่น แสนรักเอ๊ยแสนรัก หนูก็ซื่อเกินไปลูกเอ๊ย เดี๋ยวก็โดนหักคอหรอก เห็นเพื่อนรุ่นน้องหัวเราะเยาะเขาเมฆายิ่งให้รำคาญใจก่อนจะเอ่ย

“ไสหัวไป อย่าให้ฉันรู้นะว่าไปทำตัวแรดๆ ร่านๆ ข้างนอก ฉันจ่ายค่าเทอมให้เธอแพงไม่น้อยเรียนให้มันคุ้มค่าเทอม ไม่ใช่อุ้มท้องไปเรียน ไปได้แล้ว วันหน้าอย่าปากดีอีกฉันไม่ชอบเด็กก้าวร้าว”

แสนรักถึงกับงง ก็เธอไม่รู้นี่ว่าอาธามไม่มีหลานสาว แล้วพ่อเลี้ยงคนนั้นด้วยทุกคนเรียกเขาว่าอากล้า ก็หลานไม่ใช่เหรอ หรือว่าเป็นเหมือนเธอที่อาศัยบ้านคนอื่นอยู่

“ค่ะ คุณอาแสนขอตัวนะคะ แสนไปก่อนนะคะอากาย”

“ค่ะ คนสวยพรุ่งนี้เช้าเจอกันค่ะ”

แสนรักไปแล้ว กรธวัฒน์เดินผิวปากกลับขึ้นตึกใหญ่ เมฆาหัวเสียสนิทกันเหลือเกิน ไอ้คนให้ข้าวให้น้ำให้ที่คุ้มกะลาหัวแทบจะถามคำตอบคำ เลี้ยงไม่เชื่องจริงๆ

ตกเย็นแสนรักที่ตอนนี้เปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นเสื้อยืดตัวโคร่งกับกางเกงเจเจ ตัวใหญ่มายืนช่วยป้าดาหวันล้างผักอยู่ในครัว บัวช่วยหั่นผัก วันนี้สองหนุ่มใหญ่ไม่กินข้าวที่บ้าน อาเมฆออกจากบ้านอาทิตย์ละครั้งนับตั้งแต่วันเกิดเธอตอนอายุ15อาเมฆที่เคยอยู่ติดบ้านตลอดก็ไม่เหมือนเดิม แต่แสนรักไม่สนใจเพราะว่าเขาไม่อยู่เท่ากับเธออิสระ

กายออกไปแล้ว เมฆารู้ดีว่าเขาไปไหน ยิ่งยศแทบจะหมดตัวเพราะผีพนัน แล้วคนที่ชักจุงเขาเข้าวงการพนันก็คือกรธวัฒน์ ตอนนี้แม้แต่บ้านก็เอามาจำนองกับเขา ไม่รู้ว่าสุดท้ายเด็กคนนี้จะทำอะไร ขอแค่ไม่ลำเส้นหรือผิดกฎหมายเมฆาจะไม่ยุ่ง

รถหรูจอดอยู่หน้าไนต์คลับไฮโซที่หนึ่ง เด็กรับรถมาแล้วเมฆามองหาคนที่เคยมาเที่ยวมาล่าเหยื่อด้วยกันแต่ไร้วี่แววสักคน ก่อนที่เด็กในร้านจะรีบวิ่งมาหาทันทีที่เห็นเขา

“นายครับ ไม่มาสองอาทิตย์แล้ว วันนี้มีเด็กใหม่มาเพิ่งจะขายเอาไหมครับ”

“ซิงเหรอมึงแน่ใจกูไม่ใช่พวกล่าแต้ม ไม่เอากูไม่ชอบอยากได้แรดๆ หน่อยแต่สะอาดไปหามา ไอ้คิมล่ะทำไมไม่เห็นหัว”

“คุณคิมหันต์ คุณธาม คุณไตร ไม่มาสองเดือนกว่าแล้วครับนาย”

“หึ อย่างพวกมันนี่นะขาดได้ด้วยเหรอ ปกติซื้อกลับไปกินที่บ้านก็มี”

“อาจจะไปที่อื่นมั้งครับ เดี๋ยวผมไปหามาให้นายเลือกเอาเองนะครับ”

“สาวๆ ในคลับมองมาที่เขาเป็นตาเดียว กางเกงยีนส์ยี่ห้อดัง เสื้อเชิ้ตสีขาวที่ปลดกระดุมถึงสามเม็ด เห็นแผงอกที่น่าดึงดูดกล้ามอกนั่นทำเอาสาวๆมองตามเหลียวหลัง ขนหน้าอกชวนวาบหวิว แต่ละคนเห็นหุ่นเขาแล้วจินตนาการถึงท่อนล่างของเขากันเลยเชียว

เมฆานั่งอยู่ในห้องส่วนตัว คลับนี้ของเขามาปลดปล่อยประจำ ไม่นานก็มีเด็กสาวหน้าตาสวยแต่งตัวด้วยชุดเดรสเกาะอกสีดำ หน้าอกที่ล้นชุดออกมากับชายเดรสที่สั้นจากสะโพกแค่คืบ แต่งหน้าโทนสาวเกาหลี คนของเขาเช็คแล้วอายุ22ถือว่าผ่าน ให้อารมณ์ยั่วยวนดี แก่นกายขยายอย่างช่วยไม่ได้

“ท่านคะ หนูชื่อวีวี่คืนนี้ให้หนูดูแลท่านนะคะ”

“อย่าพูดมาก หน้าที่ของเธอคืออะไรผู้จัดการไม่ได้บอกหรือ”

สาวน้อยนั่งลงคุกเข่า ก่อนจะปลดเข็มขัดเขาออก ก่อนจะรูดซิปกางเกงแล้วดึงลงมาไว้ที่ข้อเท้า ริมฝีปากบางจุมพิตหัวหยักเบาๆ แลบลิ้นน้อยๆ ออกมาแตะตรงรอยแยกที่มีน้ำเหนียวๆ ใสๆซึมออกมา เธอตวัดลิ้นเลียอย่างช่ำชองจนเมฆาคำราม

“อ่าห์ ดูดดีๆ เอาให้สุดโคนสิ ร่านนักไม่ใช่หรือ”

“ยาวขนาดนี้ถึงคอหอยเลยไหมคะท่านขา”

“อยากได้เล็ก ไปหาเด็กประถมโน้น อย่าพูดมากอมได้แล้ว”

สาวสวยอมท่อนเอ็นอันเขื่องเข้าปากก่อนจะดูดจนแก้มตอบ เมฆาคำรามออกมาก่อนจะสั่งเธอให้สวมเครื่องป้องกันให้เขา สาวสวยอมมันไว้ในปากก่อนจะค่อยๆ ใส่อย่างนุ่มนวล ทันทีที่เครื่องป้องกันสวมจนสุดหนุ่มใหญ่ก็จับเธอนอนคว่ำบนโซฟา กระแทกเข้าทางข้างหลังทันที

“อูยย ท่านขาเสียวจัง อูยใหญ่ๆ มากเลย ลึกมากค่ะ กระแทกแรงๆ เลยอ๊ายยย มันส์มากเลยไม่เคยถูกใครyesมันส์เท่านี้มาก่อนเลย”

“ฟัค ร่องโคตรตอดเลย ร่านมากสินะ”

“อ่าห์ ร่านค่ะท่านร่านมากค่ะ ท่านขาเอาแรงๆ เลยค่ะ”

เมฆากระแทกคนตัวเล็กไม่ยั้งเขากระแทกอย่างเมามันส์ แต่กลับคิดถึงหน้าของอีกคน ก่อนจะกัดฟัน

“แม่ตัวดี ถ้าดื้อนักฉันจะทำให้เธอครางแต่ชื่อฉันเลย แสนรัก อ่าห์ อาเมฆอยากแตกแล้วคนสวย”

เด็กสาวที่ชื่อวีวี่ไม่รู้ว่าเขาบ่นอะไรเพราะอาวุธของเขาทำเธอเสียวซ่านไปหมดแล้ว ไม่นานเธอก็สุขสมกระตุกถี่ๆ ไปหลายรอบ เมฆาที่ตอนนี้นึกถึงแต่หน้าคนที่เถียงเขาฉอดๆ เมื่อเย็นก็ยิ่งรุนแรงใส่อีกคน กระทั่งเขาปลดปล่อย จึงชักออกมาก่อนจะดึงเครื่องป้องกันแล้วให้มันพุ่งออกมารดแผ่นหลังผู้หญิงที่เขาซื้อมากินจนเลอะไปหมด เธอนอนหมดแรงตาฉ่ำเยิ้มจนเขาเอ่ยขึ้น

“ออกไปได้แล้ว หรืออยากให้คนมาต่อคิว ไปรับเงินกับคนของฉันข้างนอก”

“ครั้งหน้าถ้าท่านอยากใช้บริการ...”

“ไสหัวไป”

หญิงสาวคว้าเสื้อผ้ามาแต่งตัวก่อนจะลนลานออกมาเพื่อนๆ ที่อยู่ในคลับต่างก็อิจฉาที่ได้กินหนุ่มหล่อต่างรอถาม แต่เห็นหน้าเพื่อนแล้วก็รีบพากันออกไปจากร้าน

“ค่าตอบแทนสองหมื่น แตกกี่น้ำวะอีวี”

“กูอ่ะแตกนับไม่ถ้วน ยาวใหญ่ฉิบหายกระแทกดุสะใจแต่แม่งเอาแต่ใจสัสๆ ให้กูอมเสร็จก็yesกูเลยไม่บิ้วไม่ดูดนมไม่เบริน แม่ครั้งเดียวพอ ถึงจะเอาถึงใจแต่เอาเสร็จไล่กูเหมือนหมาเลย”

“ธรรมดาน่ะมึง คนรวยอ่ะไปๆ ขายคืนเดียวได้สองหมื่น ขายไอ้เสี่ยหื่นคืนละสามพันห้ากระจอก”

เมฆาที่ตอนนี้ปลดปล่อยไปแล้วแต่ยังรู้สึกไม่พอ เขาต้องการอีกคนต้องการคนที่เขาพยายามเหินห่างมา2ปีหลังจากที่เริ่มรู้ใจตัวเอง จึงใส่กางเกงแล้วคว้ากุญแจรถกลับบ้านทันที เมฆาไม่เห็นรถของกรธวัฒน์ได้แต่ถอนหายใจ ก่อนจะเดินขึ้นตึก ไฟที่เรือนเล็กดับไปแล้ว นี่มันตีหนึ่งขาเขากลับก้าวไปทางเรือนเล็กแทนที่จะขึ้นตึก มือหนากำลังจะเคาะประตูแต่ได้ยินเสียงเคลื่อนไหวในบ้านจึงเปลี่ยนใจ

กำลังจะหันหลังกลับก็เห็นไฟเปิดพร้อมกับร่างเดินออกมาจากห้องนอน เข้าไปในครัวเขาไม่เคยลงมาดึกๆ แสนรักในชุดนอนสายเดี่ยวสีหวาน ผมยุ่งๆ ที่เจ้าตัวเดินยีผมตัวงัวเงียๆ เดินไปหยิบน้ำดื่ม หน้าอกที่ล้นออกมานั่นปกติเขาเห็นเธอในชุดโคร่งๆ คืนนี้ถือว่าเปิดตาเขาเลย ซ่อนรูปอะไรขนาดนี้ ก่อนจะเห็นเธอก้มลงพร้อมกับอุ้มไอ้เจ้าขนๆ ขึ้นมา แมวน้อยถูศีรษะกับหน้าอกนุ่มนิ่มอย่างออดอ้อน แสนรักก้มลงจูบมันก่อนจะพูดกับมันเบาๆ

“ไปนอนในห้องด้วยกันก็ได้แต่ห้ามปลุกนะ พรุ่งนี้ไปโรงเรียนเดี๋ยวตื่นสาย ตัวหอมจริงๆ เลยคีระ เจ้าแมวเป้า”

ไฟในบ้านดับไปแล้ว เมฆารู้ตัวว่าตอนนี้เขากำลังหวงใช่เขาหวง ไอ้แมวนั่นพรุ่งนี้ต้องไม่อยู่ในบ้าน จำได้ว่าเขาเป็นคนซื้อให้เธอเอง พรุ่งนี้สั่งคนมาทำกรงให้มันนอนข้างนอกแล้วกัน อาศัยอยู่ยังมาเจ้าชู้ใส่เด็กในปกครองเขาอีก เมฆาเดินขึ้นตึกก่อนจะอยู่ในห้องน้ำแสนนาน ดับอารมณืตัวเองที่แสนรักเป็นคนปลุกขึ้นมา

“แม่ตัวดี เพราะเธอคนเดียวเลย แสนรัก อ่าห์ เด็กดื้อของอาเมฆ”

เขาคำรามออกมาก่อนที่จะปลดปล่อยพุ่งไปไกล ดูเหมือนจะเยอะกว่าตอนที่ซอยร่องผู้หญิงที่เขาซื้อมากินเสียอีก เขาคาดโทษเธอแล้วที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้