เช้าวันเสาร์เมฆาตื่นแต่เช้า เขาสัญยากับสาวน้อยว่าวันนี้จะพาไปดูลูกแมว ป้าดาหวันตั้งโต๊ะแล้วแสนรักกำลังช่วยจัดจานส่วนยาหยีที่นั่งเหม่ออย่างเดียวจนแสนรักถอนหายใจ
"เพื่อนคุณหนูเป็นอะไรไปคะพี่บัวเห็นนั่งถอนหายใจนานแล้ว"
"ที่บ้านมีปัญหาน่ะค่ะพี่บัว แล้ววันนี้ไม่เข้าออฟฟิตหรือคะ"
"พอดีพ่อไม่ค่อยสบาย พี่ว่าจะพาไปโรงพยาบาลสักหน่อย ลางานคุณท่านแล้วค่ะ"
"โรงพยาบาลอาหมอไตรหรือคะ"
"ค่ะ คุณท่านมาแล้ว พักนี้ไมท่ค่อยดุคุณหนูเท่าไหร่ อะไรที่คุณท่านชอบให้ทำคุณหนูก็อย่าลลืมทำ อะไรที่คุณท่านไม่ชอบคุณหนูของพี่บัวก็อย่าทำนะคะ"
"อาเมฆเขาเป็นวัยทองค่ะพี่บัว เดี๋ยวก็ดีเดี๋ยวก็ร้ายค่ะ เงินก็มีไม่รู้จักซื้อฮอร์โทนมาทาน"
ทั้งคู่แอบหัวเราะให้กัน เมฆานั้นหูดีกว่าใคร สะอึกกับคำพูดแม่ตัวดี มาว่าเขาวัยทองหรือเดี๋ยวจะให้ร้องหาแต่เขาเลย รอก่อนเถอะ
ข้าวต้มทะเลหอมๆถูดเสิร์ฟขึ้นโต๊ะ แสนรักตักใส่ถ้วยเล็กให้เขา ก่อนจะห
